Kia Ora!

Sinds twee weken ben ik in Nieuw Zeeland aan het rondtrekken, begonnen
in het schuddende Christchurch. Helaas kon ik mijn vlucht niet meer
omboeken naar een andere stad, dus werd ik gedwongen om hier te
landen, 5 dagen na de verwoestende aardbeving. Ik kon gelukkig nog wel
een hostel vinden dat open was net buiten het centrum, want het CBD
was compleet afgesloten. Overal kon je zien wat de beving had
aangericht en politie en leger was rijk aanwezig in de straten om
alles in goede banen te leiden. Ik was blij dat ik de volgende ochtend
op de bus zou vertrekken, want zowat alle winkels waren gesloten en er
was geen water beschikbaar om te douchen.
De Duitse vriendin waarmee ik het land zou gaan verkennen kon gelukkig
wel haar vlucht omboeken en landde veilig in Queenstown. We zouden
elkaar dan ontmoeten in Te Anau, een klein stadje in het fjordland en
vandaaruit richting het noorden reizen. In Te Anau hebben we een
rondvaart gedaan door het prachtige fjord Milford Sound. De volgende
dag namen we de InterCity bus naar Queenstown om er snel 1 avond door
te brengen. Aangezien we met een serieus tijdslimiet zitten en een
beetje binnen budget willen blijven, moeten we bepaalde dingen helaas
overslaan. Queenstown staat bekend als de adrenaline hoofdstad van
Nieuw Zeeland en heeft onnoemelijk veel activiteiten te bieden. Veel
van deze activiteiten zijn ook mogelijk in de andere steden, dus
besloten we om niet te lang te blijven hangen in Queenstown.
Van Queenstown reden we naar Franz Joseph en de bekende Fr. J.
gletsjer. Voor de volgende dag hadden we een gletsjertour geboekt en
de hele namiddag waren we onderweg naar en op het ijs. Het bedrijf
voorzag in alles wat je maar nodig zou kunnen hebben (muts,
handschoenen, jas, broek, wandelschoenen, ijsspikes), maar gelukkig
hadden we al die extra bovenkleding niet nodig. Een heerlijk zonnige
namiddag hadden we terwijl we tot halverwege de gletsjer klommen. Ruim
5 uur zijn we aan de wandel geweest, dus we waren erg blij toen we de
hot pools in konden duiken. Een heerlijke ervaring om in de open lucht
te kunnen badderen in baden van 36, 38 en 40 graden.
Vanuit het kleine dorp Franz Joseph namen we de bus voor weer een
volle dag reizen, dit keer helemaal naar het noorden van het zuid
eiland, naar Nelson. De stad Nelson is niet zo'n trekpleister en wordt
voornamelijk gebruikt als vertrekpunt naar het Abel Tasman National
Park, zo ook door ons. Vroeg in de ochtend werden we opgehaald door de
shuttlebus om een dikke anderhalf uur later aan te komen in het park.
Rond 9u begonnen we aan onze trektocht langs de prachtige kustlijn van
het park. 6 groene en vermoeiende uren later kwamen we aan bij ons
ophaalpunt en werden we met de watertaxi teruggebracht naar het
vertrekpunt. Overdag was het heerlijk zonnig en warm (21 graden)
geweest, maar eenmaal op de bus begon de kou op ons in te werken. Bij
terugkomst in het hostel gauw de warme sokken en truien aan en in bed
lekker een filmpje gekeken op de laptop (voor degenen die hem nog niet
gezien hebben, Slumdog Millionaire is een echte aanrader).

We zaten al in het noorden van het zuid eiland en er waren weinig
steden over om te verkennen, dus was het tijd om de oversteek te maken
naar het noord eiland. Van Nelson reden we door naar Picton om daar
vervolgens de ferrie te nemen naar Wellington, de hoofdstad van Nieuw
Zeeland. Een paar dagen sightseeing was wel genoeg om deze stad te
zien: een beetje wandelen, wat winkelen, een toeristische attractie
hier & daar en nog wat genieten op het strand. Na 3 dagen besloten we
door te reizen naar Taupo, gelegen aan het gigantische Lake Taupo. We
hadden flink wat plannen voor deze bestemming en heel wat spannende
activiteiten op de agenda. Ten eerste was de Tongariro Crossing, een
dag trektocht door het Tongariro NP, met de reputatie de
mooiste trektocht van het land te zijn. Ik moet zeggen dat deze reputatie geheel verdient is, het was een prachtig nationaal park met heel wat vulkanische activiteiten. Het hele landschap was bedekt met vulkanische overblijfselen en de vulkanen zelf waren ongelofelijk om te zien. Het is niet verwonderlijk dat de hoogste berg in het park uitgekozen was om scenes te filmen voor de Lord of the Rings films, waar de indrukwekkende vulkaan Mount Ruapehu bekend staat als Mt Doom. Verder waren er prachtig blauwe meren te zien en heel wat vulkanisch stoom dat uit de grond opsteeg.

De tweede activiteit op de agenda was de langverwachtte (en gevreesde)
skydive! Dit stond al op het lijstje toen ik bijna 7 maanden geleden
vertrok en eindelijk kwan het ervan. Gelukkig is Taupo met 30.000
sprongen per jaar de skydive hoofdstad van de wereld. Dus ik had er het
volle vertouwen in dat ze wisten wat ze deden. Vanaf het moment dat we op de luchthaven aankwamen, begonnen de zenuwen zich voelbaar te maken en helaas moesten we nog een uur onze beurt afwachten. De spanning had dus genoeg tijd om zich op te bouwen en toen we eindelijk het vliegtuig in mochten, werd het helemaal een onwerkelijke ervaring. De sprong zelf is zo voorbij en ik was blij dat ik de hoogste val had gekozen, 15.000 voet. Dit betekent een vrije val van ongeveer 1 minuut en die was ongelofelijk! Het gevoel is onbeschrijfelijk en gelukkig had ik een fantastische instructeur aan me vast hangen die me door alles heen loodsde. Zodra de parachute opende was het een opluchting van jewelste en een geweldig uitzicht over de omgeving en Lake Taupo. Nog een vlekkeloze landing en het zat er alweer op! Echt een 'once in a lifetime' ervaring.