Na die vrije val zijn we geland in Rotorua, de stank hoofdstad van NZ JEr is namelijk zoveel geothermische activiteit in de grond hier dat de zwavelgeur overheersend blijft waar je ook gaat. Deze activiteit is ook de reden waarom we naar Rotorua zijn getrokken. Enorm fascinerend is het wel, al die borrelende modderpoelen, geisers en stoompluimen die constant opstijgen uit de aarde. We hebben dan natúúrlijk een geothermisch park bezocht en ondertussen werden we de rotte ei-geur ook al gewend. Een ander attractiepunt van Rotorua is de Maori cultuur, die daar tentoon wordt gesteld in verschillende musea en tentoonstellingen. Wij zijn naar het enige Maori dorp gegaan waar nog mensen wonen en werken om een idee te krijgen van de geschiedenis en tradities van de Maori cultuur.

De volgende halte was het stadje Waitomo... er valt weinig te zien, want alle bezienswaardigheden bevinden zich ondergronds. De enige trekpleister hier zijn de prachtige grotten en tunnels die zich ondergrond gevormd hebben en waar onvoorstelbare rotsformaties, stalctieten, stalagmieten, watervallen en gloeiwormen de attractie vormen. Terwijl Helen op een rustige boottocht en rondleiding door de grotten ging, besloot ik het iets avontuurlijker aan te pakken. Met een wetsuit aan en gewapend met een rubberen band trokken we de grotten in en lieten ons door de rivier leiden. Het wordt 'black water rafting' genoemd, maar helaas is het niet zo wild. We lieten ons rustig drijven over het water en konden genieten van de magische omgeving. Hier en daar werd het wel wat leuker door van een kleine waterval af te springen en in het donker je weg zien te vinden. Lang bleven we niet hangen in Waitomo, we hadden nog een aantal plaatsen te bezoeken in onze laatste week in Nieuw Zeeland.

We namen de bus weer en reden richting Paihia, aan The Bay of Islands. Erg mooie kustplaats, maar weinig te beleven. Hier hebben we een dagje ontspannen en de locatie gebruikt als de basis voor een dagtour naar het meest noordelijke punt, Cape Reinga. Lang op de bus, maar als we ons gedroegen, werden we af en toe uitgelaten om wat frisse lucht te halen J De noordpunt is erg indrukwekkend en volgens de Maori legende gaan alle overledenen via dit punt weer terug naar het land van hun voorvaders. Na een lange rit konden we nog heerlijk gaan sandboarden, met een board een gigantische duin afglijden is leuker dan het klinkt! En als laatste stop deden we eindelijk Auckland aan, de grootste stad van het land. Hier werden we goed beziggehouden door de zus van Helen die hier een jaar studeert en ons sleeptouw nam. We deden o.a. een dagtrip naar Waiheke Island, hebben de Auckland Bridge beklommen, en een gratis tour van de hele stad gedaan.

Nou, nou, dat was me een maandje wel. Propvol en razendsnel, maar fantastisch!

Straks een vlucht terug naar Melbourne, verder het land rondreizen en vooral veel werken om mijn 2e visum te verdienen.

Groetjes, Rianne