Heb ik even veel te vertellen! De jilleroo cursus was een hele ervaring, onvergetelijk gewoon :))

Zondag middag op de Greyhound gestapt richting Tamworth, een kleine stad tussen sydney en brisbane gelegen, voor een 8 uur durende rit. Onderweg een groep leuke Denen en een Nederlandse leren kennen die ook dezelfde cursus gingen volgen. De volgende ochtend werden we opgehaald door Tim Skerrett, de eigenaar van de boerderij en na een rammelige rit van een uur kwamen we aan op het prachtige Leconfield landgoed. Er werd geen tijd verspild en dus werden we direct aan het werk gezet met de paarden. Een groot deel van de cursus draait rond Natural Horsemanship: een natuurlijke manier van omgaan met en trainen van de paarden, zonder slaan/roepen/dwingen, een manier die nog niet nog niet heel bekend is in het paardentraining circuit. En ik moet zeggen, het is een hele fijne en effectieve manier om zo met de paarden om te gaan.

Aangezien we best een stuk hoger zitten dan aan de kust is het toch een pak kouder en brandt het kampvuur de hele dag fijn door. Alle maaltijden moesten buiten gegeten worden om de muizen (en dus ook de slangen) buiten de blokbut te houden. Dus 's ochtends, 's middags en 's avonds zaten we gezellig bij het kampvuur te genieten van de goeie boerenkost.

Tussen het paardrijden en veedrijven door kregen we uitleg en demonstraties over allerlei aspecten van het boerenleven: hoefijzers vervangen, zweep en lasso beheersing, schapen scheren en slachten, verbetering van de weiden, werken met herdershonden. Bij elk aspect werd de hele groep gevraagd om deel te nemen, dus erg leerzaam en leuk! Heel interessant werd het toen het tijd was om de kalveren te brandmerken en te castreren... Per 2 werden we verwacht een kalf tot de grond te worstelen of tegen het hek te pinnen en daar te houden terwijl de boeren hun ding deden met het dier. Wat een ervaring! Ik heb er nog steeds blauwe plekken van :-)
Vergeet zeker niet om het fotoalbum te bekijken. De foto's zeggen zoveel meer dan ik ooit zou kunnen.

Al met al dus een fantastische belevenis.
Maar ik moet bekennen dat ik blij was toen we na die laatste dag terugreden naar de stad. Ben een te grote stadsmeid om langer dan een week op de boerenbuiten te overleven ;))

Het volgende punt op de agenda is een baan. Een job op een boerderij zit er al zeker niet in, dus ga ik terug naar de oostkust om er waarschijnlijk een tijd lang fruit te plukken. Ook een zware baan, maar ten minste goed betaald.

Groetjes
Rianne