Onderweg van Bandung naar Jakarta hebben Sukirah, Jembar en ik een tussenstop gemaakt in Taman Safari, een safaripark in Bogor. Na in Thailand zelf tussen de beesten hebben gelopen verwachtte ik niet al te enthousiast te raken van deze trip, maar toen Sukirah gillend in de auto werd belaagd door een hongerige zebra die haar raam binnenkwam wist ik dat het zeker weer een onvergetelijk avontuur was geweest.

Ramadahn / Idul Fitri
De eerste dagen Jakarta waren heel rustig. Stel je voor dat men zich ook hier strikt aan de Ramadahn houdt en dat het moeilijk is voor toeristen om de avonden 'levendig' door te brengen. Gelukkig kwam ik dankzij mijn vriendinnen Maya en Meydi (die ooit in Nederland bij mij logeerden tijdens hun studietrip) op veel gave plekken en was het zeker de moeite waard.

Woensdag was het einde van de Ramadahn oftewel 'Idul Fitri' (suikerfeest). 16 miljoen mensen gaan op hetzelfde moment de straat op, de weg op, klimmen op bussen, trucks, elkaar... Het is een massale toeterende, feestende massa zoals je nog nooit eerder hebt gezien. Natuurlijk was het voor mij ook feest, want het leven keerde weer terug naar 'feestelijk' normaal.

Ik verwachtte de volgende ochtend dan ook een bruisend Jakarta te zien, zoals ik ook in 2004 heb meegemaakt. Helaas bleek niks minder waar. 15 miljoen mensen gingen tegelijkertijd de weg op als een grote Ice-Age-achtige-volksverhuizing naar hun families in het oosten van Java. Jakarta was LEEG! En zo ook veel winkels en horecagelegenheden gesloten.

Zon?
Wat doet een Indo overdag in de heerlijke hitte en zon? Die zit binnen! Jakarta bestaat uit ontelbare mega-shoppingmalls waar je de hele dag kunt doorbrengen. Ook in later beschreven Ancol is geen bed of stoel in de zon te vinden. Ik heb het hele strand afgezocht naar een Bloemendaal-achtige plek om een paar tinten bruiner te worden, maar Maya en Meydi legden uit dat ze dat principe helemaal niet kennen.

Ancol en karaoke
Sukirah en Jembar brachten hun Idul Fitri-vakantie in Jakarta door en kwamen gezellig terug en bleven in hetzelfde hotel als ik. Samen zijn we naar Ancol (haven/zee-recreatie gebied van Jakarta) geweest, kwam ik voor het eerst in aanraking met Karaoke-zingen (en ok.. raakte ik lichtelijk eraan 'verslaafd' 3 nachten achter elkaar). Ook vonden we wat kroegen waar weer bier werd geschonken en was ik daar dusdanig van onder de indruk dat ik aan het einde van de avond op een taxi afstormde om het telfoonnummer te vragen dat ik moest bellen om er een te bestellen, echter was ik even vergeten dat bestuurders rechts zitten en niet links en raakte ik in bijna-gevecht met een brede/grote passagier die dacht dat ik hele andere bedoelingen had...

Desalniettemin heb ik tjidens karaoke mijn eerste hit gescoord, heb ik gewonnen en zal de video zich over een paar maanden laten vertonen op YouTube als ik terug ben in NL :-)

Air Gun
De feestweek heb ik afgesloten door met Anne (een vriendin uit mijn bezoek hier in 2004) Air Gun te spelen. Een spel met luchtbucks waarin counter-terroristen proberen terroristen neer te schieten en ondertussen bomaanvallen verijdelen. Heel gaaf om een keer te doen... totdat Anne een enorme val maakte en beide knieën openhaalde en het einde spel was... Desalniettemin deed ik als terrorist een betere rol dan counter-terrorist aangezien ik werd neergeschoten doordat ik wegens mijn mask niet meer kon zien wie er bij mij hoorde of niet...