Hallo lieve mensen,

We willen weer iedereen bedanken voor de leuke berichten op de site maar ook op de mail. We lezen alles maar helaas hebben we niet altijd tijd om meteen iets terug te sturen. Het internet is niet echt snel hier. Maar we lezen zeker alles en het is erg leuk om zoveel mail te krijgen!

Voor de mensen die een keer naar Afrika willen is Malawi zeker een aanrader. Ze zeggen dat Malawi het warme hart van Afrika is. Dat kan wel kloppen. De mensen zijn echt heel erg vriendelijk en behulpzaam. Het is wel een arm land. Maar zelf vind ik het een mooi land om door te reizen.

Op het moment zijn we in Blantyre. Dit is een hele grote stad in het zuiden van Malawi. Je hebt hier heel erg veel. Vandaag zijn we naar een winkelcentrum geweest waar je in echte grote supermarkten kunt rondlopen. Zitten de buurt van het Mulanje gebergten waar je schitterend kunt wandelen (hoogste gebergte van Malawi).

We hebben een weekje samen met Anne en Peter (Belgisch koppel) mogen mee reizen (SUPER BEDANKT!). Samen met hun zijn we vele kilometers naar het zuiden gezakt. We zijn samen gereisd tot aan Senga bay (vlakbij Salima). We hebben echt een hele leuke tijd gehad. We hebben veel gelachen en leuke dingen gedaan. Milan is een aantal keren gaan kajakken met Peter. Een keer zelfs al om 5.30u want de heren wilden de zonsopgang vanaf het water zien. De foto's waren inderdaad prachtig, haha maar ik om 5.30u al klaar staan om te kajakken zou toch heel erg knap zijn he;) Deze ochtend werd ik wel heel bijzonder wakker. Ik hoorde een klap dus ik dacht ah Milan is terug van het kajakken. Dus ik keek op maar nee het was een baviaan die op het dak sprong en daarna voor ons huisje op het terras liep. Een heel mooi uitzicht! Want de voorkant van het huisje was helemaal van glas, het was boven op een bergje gebouwd en je had een enorm mooi uitzicht over het meer en een baviaan.

We zijn naar Kuti park geweest (een natuurpark bij Salima). Hier zagen we zebra's, struisvogels, paar aapjes en kamelen… Jaja kamelen in Malawi. Het leek de eigenaar van het park een leuk idee om een tocht door het park te maken per kameel. Vroeger kon dit per paard maar deze zijn dood. We hielden nog een leuk cadeautje over: JEUK.... We zijn met de auto langs een bonenplant gereden. Op deze plant zit stof en deze jeukt en prikt echt enorm. Jullie hadden ons moeten zien zitten we waren net een stelletje apen. We krabben echt overal het was een naar gevoel! We zijn nog uit te auto gestapt om onze handen/armen met water af te spoelen en kleren uit te kloppen. We zijn daarna snel naar de lodge terug gegaan en we zijn in het zwembad gesprongen mmmm heerlijk!

Na het verblijf in Senga Bay zat de vakantie voor Anne en Peter erop. We zijn nog een dag langer gebleven in Senga Bay, per fiets taxi zijn we naar het strand gegaan. De dag erna zijn we met openbaar vervoer naar Cape Macleare vertrokken. Aangezien we erg verwend waren door Anne en Peter moesten we weer wennen aan het reizen met openbaar vervoer. Lang wachten en krap staan en zitten. We waren om 7uur opgestaan zodat we optijd in Cape Macleare zouden aankomen. De eigenares van de lodge zei als jullie een half uurtje wachten dan kunnen jullie een lift van mij krijgen. Helaas vertrok deze lift pas om 11.30u. We werden netjes bij het busstation afgezet en de bus was eigenlijk al klaar om te vertrekken maar natuurlijk passen wij er nog wel bij. Een grote reisbus waar normaal 50man in mogen was nu gevuld met 80man. Mensen zaten op een stoel met z'n drieën het hele gangpad stond vol. En Milan moest zich er tussen proppen. Maar voor mij (madam) werd een plek gecreëerd naast de chauffeur. De hele rit werd ervoor gezorgd dat ik goed kon zitten naar Milan werd niet omgekeken (haha jawel hoor, ik heb een paar keer naar hem gekeken). Het laatste stuk naar Cape Macleare was achter op een pick up. Op deze manier hebben we al veel door Malawi gereisd met z'n allen in de achterbak van de wagen (veel mensen, kippen, zakken met etenswaar, kleren etc.)

In Cape Macleare hebben we een hele mooie wandeling gemaakt. Een zware tocht maar eenmaal boven op de berg hadden we een schitterend uitzicht! We hadden echt twee hele leuke gidsen, Nixon en Gerrit. Zij wonen al hun hele leven in het dorp en konden ons veel uitleg geven. Het zijn echte lokale jongens van rond de 22jr die niet bij een bureau werkten maar mensen ronselen op straat en tripjes proberen te verkopen. Na de wandeling boden ze ons, voor een leuke prijs, een boottocht en overnachting op een van de eilanden aan. We besloten om dit de volgende dag te gaan doen. Het is leuk om te zien hoe ze hun best deden. We zaten al vroeg aan het strand en dan zagen we Nixon langs lopen, hij was de tent gaan halen. Dan wat later zagen we Gerrit langslopen, hij was de vis gaan halen etc… Rond de middag werden we door hun opgehaald. We gingen per bootje, klein houten roeibootje wat een beetje lekte, naar een plek waar we heel mooi hebben kunnen snorkelen. Daarna zijn we onze tent gaan opzetten en werd er voor ons een lunch klaargemaakt. Groentes werden gewassen in het meer, rijst en aardappelen werden gekookt in het water van het meer. En het eten was super lekker, en we zijn niet ziek geworden. Tegen zonsondergang zijn we de zee arenden gaan voeren. Gerrit gooide kleine vissen in het water en de zee arend (grote mooie vogel) pikte de vis uit het water zo'n 10meter voor ons. Gerrit was nog uit het bootje gevallen, gelukkig kon hij zwemmen. Sindsdien kreeg hij de bijnaam : Big Fish". 's Avonds hebben we de lokale vissers aan het werk gezien, ze haalden de netten met vissen voor onze tent uit het water. Ik zelf vond dit een van de leukste tripjes die we tot nu toe hebben gemaakt. Dit omdat we met echt lokale mensen op pad waren en dat je echt zag dat deze jongens hun best deden!

Daarna op naar Zomba. Hier hebben we twee nachten geslapen. Niet veel bijzonders meegemaakt. Heerlijke aardbeien gegeten. En als ontbijt krijgen we frieten (jaaa mensen frieten eten we hier genoeg in Afrika, alleen zuurvlees kennen ze niet). Daarna zijn we naar Zomba plateau gegaan. De eerste dag een wandeling van 3,5uur naar watervallen en mooie uitzichtpunten. De tweede dag een wandeling van 6uur. Pfffff ik maar ook Milan hebben toen toch wel afgezien. We gingen naar het hoogste punt van het plateau. Heel erg mooi.

Nou dat is weer een heel verhaal de volgende keer weer meer;)

Lieve groetjes van ons tweeën xxx