INHAALDAG!
Dagkm: 767
Totaal: 1427
De wekker ging om half 6! Logisch, want we hadden aardig wat kilometers goed te maken. Hoe ver we zouden komen wisten we niet, maar de mooie kronkelroute hadden we in de prullenbak geschoven en we gingen per autobahn zo snel mogelijk richting Zwitserland.
Nog voordat we op de motor zaten, regende het al. Balen! Dat betekende dus regenoverall aan. Wiliam presteerde het om de rits van z'n regenpak aan bonken te trekken (1 dag niets gesloopt is tenslotte ook 1 dag niet geleefd :p). Het mocht "de pret" niet drukken, we doken de autobahn op.
De regen viel gelukkig mee. En we schoten lekker op. We waren wel 2 rijdende Michelin mannetjes en de rit was ronduit saai, maar na een tijdje kwam de Zwitserse grens in zicht.
Dat was voor mij natuurlijk billen-knijp-moment part I. Want ik had geen paspoort bij me. En zeker toen we bij de grensovergang rustiger gingen rijden en er douane stond te controleren, was het effe slikken. Gelukkig ging het alleen maar om het vignet dat nodig was om op de Zwitserse snelweg te mogen rijden. Die hadden we al gelukkig, dus we konden zo doorrijden. Dat was een opluchting; one down, one to go!
We reden door tot in de buurt van de Gotthard. Om Niet Zwitserland te doorkruisen zonder 1 mooie bergweg, gingen we de Gotthard pas over. En dat was gaaf! Lekker haarspeld bochten nemen!
Na de Gotthard was het op naar Italië! Omdat alles aan de andere kant van de berg Italiaans was, hadden we het idee dat we al in Italië waren! Ik blij, want ik was zonder paspoort 2 landen binnengeglipt.
Dat bleek achteraf wat te enthausiast. Onze route liep via Lago di Magiore en na een tijdje langs het meer gereden te hebben, stond de hele boel ineens stil. Waarom wisten we niet. We piepten voorzichtig de file voorbij, wat best spannend was.
De file bleek veroorzaakt te worden door de douane die de grensovergang aan het controleren was. Douane? We waren nog helemaal niet in Italië! Gelukkig stelde de grensovergang niets voor en reden we alsnog fluitend Italië binnen.
Het was inmiddels al half 7 geweest, maar we waren zo lekker opgeschoten, dat we besloten om zover mogelijk de oorspronkelijke route te blijven volgen. In Italië gingen we de snelweg weer op om in de buurt van Genua te eindigen. Die laatste kilometers begonnen aardig, de snelweg was hartstikke rustig en we schoten lekker op. Alleen ging de schemer over in donker en we waren inmiddels al ruim 12 uur onderweg, dus het was nog effe flink doorbikkelen.
Uiteindelijk kwamen we na 767 kilometer (!) flink afgedraaid aan in Ovada, de eindbestemming van het oorspronkelijke rijplan. We liggen dus weer op schema!
De motoren konden mooi in de garage van het hotel geparkeerd worden, tussen de lakens, want het deed tergelijkertijd dienst als washok.
Na zo'n dag gingen de pizza en de wijn er met het grootste gemak in :)
Morgen een korte rit van zo'n 300 kilometer, met zo min mogelijk snelweg!