De tijd vliegt!! En het is hoog tijd voor een kleine update...

Onze eerste indruk van Indonesie kregen wij op Bali in het plaats(je) Kuta. We hadden ons verheugd op een mooi strand, lekker eten en veel van het eiland zien. Aangekomen in ons hotel bleek het toch allemaal net even anders te gaan in Kuta.
Ten eerste waren we erg uit ons ritme door de grote tijdverschillen die we steeds hadden nadat we uit Santiago waren vertrokken. Ten tweede staat Kuta bekend om het toerisme, dat wisten we, alleen dat het zo toeristisch zou zijn hadden we geen idee van.
' You want transport?? Yes, no?? Ow tomorrow??! Yes??' 'You want massage??' " You want manicure' enz enz...
We dachten lekker in het laagseizoen te gaan zodat het rustig zou zijn. Niet stil hebben gestaan bij het feit dat mensen staan te springen om werk of om op een andere manier geld te verdienen.

Na drie dagen zijn we dan ook bijna letterlijk gevlucht uit Kuta om richting het binnenland van Bali te gaan. Ubud stond in de planning en dat bleek al snel een schot in de roos.
Op internet hadden we een klein hotelletje gevonden net buiten het centrum. Aangekomen bleek de eigenaar een Nederlandse man te zijn van (denken we) rond de 80. Hij vond het geweldig om weer eens Nederlandse gasten te hebben en we werden dan ook hartelijk ontvangen. In de bungalow midden in de bossen keken we onze ogen uit. Werkelijk adembenemd mooi. De dagen daarna hebben we de uitgestrekte rijstvelden, grote tempels en de vele art shops (staat Ubud om bekend) ontdekt op de scooter.

Na Ubud bracht onze Nederlandse vriend ons naar Sanur, een plek dicht bij strand en vliegveld zodat we Marjolein's ouders gemakkelijk op zouden kunnen halen. Da dag dat ze aankwamen was toch wel een beetje spannend. Het voelde net een beetje als thuiskomen. Heel gek om elkaar aan de andere kant van de wereld opeens weer te zien.
De dagen daarop gaven we de oudjes even de tijd om te aclimatiseren. Een hele cultuurshock was het toch wel als je nog nooit buiten Europa gereisd hebt. De dagen stonden dan ook in het teken van lekker eten, zonnen en lekker bijkletsen.

Op de planning stond daarna Lombok en dan vooral de Gili-eilanden!!! Aangezien de reis helemaal in backpackers stijl zou worden afgelegd gingen we met de slow boat van Padangbai naar Lombok. Dit was de goedkoopste, tevens de langzaamste manier om naar Lombok te komen. We dachten dat dat wel zo leuk zou zijn aangezien je dan wat van de omgeving kunt zien. Toen we bij de haven aankwamen kregen we toch wel onze bedenkingen...
De boot was zo ongeloofelijk oud en verroest dat je je echt afvroeg of het uberhaupt nog zou blijven drijven als al die auto's en mensen erop zouden gaan. Erg veel uurtjes later kamen we bezweed en moe aan op Lombok. Daar stond een busje te wachten wat ons naar een boot zou brengen die ons dan weer naar de Gili eilanden zou brengen. Tijdens het busritje viel ons gelijk op de Lombok totaal verschillend is dan Bali. Hier op Lombok (en ook de meeste andere eilanden, behalve Bali) zijn alle mensen islamitisch. Daardoor zie je bijna geen vrouwen op straat en staat er om de kilometer een Moskee.

Aangekomen op Gili Meno (de middelste van de drie eilanden) hadden we het idee dat we in een paradijs waren belandt!! Witte stranden, helder blauwe zee en wuifende palmbomen. Heel weinig toerisme en een paar restaurantjes en hotelletjes maakte het plaatje compleet. Wel moesten we eerst nog naar de andere kant van het eiland zien te komen voordat het donker zou worden. Voor moeders hadden we een paard en wagen (waar is de tijd gebleven...) geregeld en de anderen op een holletje erachteraan. Na een paar stressvolle momentjes (we waren verdwaald!!!) kwamen we aan in ons eco hotel. Huizen van bamboo, in de open lucht douchen/toilet en beperkt water (elke liter komt met een bootje vanaf het vaste land). Het hotel heette de Sunset Gecko en het deed zijn naam in beide gevallen eer aan. 's Avonds deden de gecko's van zich horen, maar dat was pas nadat we een adembenemende sunset hadden gezien. Dit bekeken we vanaf ons balkon in de bungalow die zo geod als op het strand lag.
Het werd hier duidelijk dat ons verblijf hier voornamelijk bestond uit zonnen, eiland rondlopen, snorkelen en wederom lekker eten. We deden ook nog een bezoekje aan Gili Trawangan (het grootste eiland) maar hier was het alweer veel toeristscher en we waren blij dat onze accommodatie op Gili Meno stond.

Na nog meer tot rust te zijn gekomen, begaven we ons met de boot naar Senggigi, Lombok. Hier hebben we verschillende tempels bezocht, even geshopt in Mataram, de hoofdstad van Lombok, en een dag op een scooter gezeten om Kuta Lombok te zien. Ook dit Kuta zal waarschijnlijk snel veranderen in een toeristische trekpleister want de stranden en kustlijn was bijzonder mooi.

Na Senggigi stond Bali weer op het programma. De verlangde boottocht naar Flores en Komodo kon in deze regentijd nog niet door gaan omdat het regenseizoen de golven nogal woest maakt. En drie dagen zeeziek op een houten roeiboot is geen pretje. Wij dus weer terug naar Ubud om weer terug te keren naar onze Nederlandse hoteleigenaar. Na ons verblijf hier scheidden onze wegen weer; Karin en Henk werden de laatste 5 dagen verwend in het Novotel in Benoa, wij zochten het volgende goedkope louche hotel op om Surabaya te ontdekken.

Met de bus waren we tijdens de nacht naar Surabaya gereden en 's ochtends vroeg kwamen we daar aan. Het was een beetje schrikken dat het niet zo mooi was als dat we ons hadden voorgesteld, veel armoede dat te vinden was in de schaduw van de grootste en luxe shopping malls. We hadden er helemaal niks mee en na een bezoekje aan de dierentuin (erg verwaarloosd) werd het tijd om onze reis te vervolgen. Yogyakarta (Jogja) was de volgende stad!

Na een rit van 8 uur in de bus en 12 bijna dood ervaringen kwamen we aan in Jogja, wat bekend staat als culturele hoofdstad van Java. Een soort Ubud maar dan 20 keer groter. Hier in de buurt ligt de Borobudur, een boeddhistisch monument wat op de lijst van UNESCO World Heritage staat.Die gaan we nog bezoeken, dus dat horen jullie nog.
De 26e vertrekken, ditmaal per trein, naar Jakarta. Van daaruit is het nog onzeker waar het lot ons brengt.

Wat wel zeker is, is dat we de 15e naar huis gaan vanuit Singapore en dat we de 16e rond half twee s' middags, lokale tijd, op Schiphol aankomen. Maar eerst nog even genieten van dit bijzondere land.

Dikke kus!