Na 2 daagjes bijkletsen heb ik het gevoel dat ik al lang genoeg in Cusco zit, en wil ik zo snel mogelijk weg. De nachtbus naar puno is heerlijk. Mijnen eerste cama (zetel kan tot 185graden plat liggen), ik slaap als een roos. In Puno moeten we overstappen op een mínder comfi busje. De grens oversteken is een beetje vreemd. Onzen busman lijkt wel ne maffiosi, en verplicht ons half om onze Soles om te wisselen in Bolivianos. Ma de rate blijkt ok, en tis nog veel te vroeg om verder na te denken. ;-)

In Copacabana ben ik gereed voor 't Isla del Sol, ma nog steeds alleen. Ma ik heb geluk, ik spreek 'n Engels Koppel aan, en i can join! Jeej :-)
Mijn dagen op 't eiland breng ik met Ruth en James door, en tis super, they are lovely!
'S avonds maken we nog 'n hele schone wandeling tot aan enkele incaruines. De zon gaat onder op 'n uitzichtpunt op't eiland.. Genieten!
We waren gewaarschuwd, eens de zon onder gaat wordt 't serieus koud. Kleren genoeg mee .. In't hostel.. Freezing!
Den trucha smaakt beter als ooit tevoren. En, voort eerst in 8 weken heb ik 'n kamer voor mezelf !! Luxe!

De volgende ochtend wandelen we van t noorden naar't zuiden van het eiland, vol uitzichten en interessante gesprekken. Margarat Tatcher komt ter sprake .. En ze zijn er duidelijk gene fan van .. Ik ben 'n beetje verbaasd, maar 't sluiten van de mijnen, en de privatisering van vele diensten zit blijkbaar nog diep. Dansen op haar graf gingen ze net ni doen.

3-4u later zijn we in't meer toeristische Zuiden van het eiland. Terug bootje op, en bus naar la Paz. Ready for the Wild rover?! :-)