Wat een vette toer hebben we net gedaan van San Pedro de Atacama in Chili naar Uyuni in Bolivia! In drie 4x4 jeeps, totaal 17 man, plus 3 chaufs, bagage op het dak, door de Boliviaanse Altoplano (3000-5000m) cruisen. Het was wel zo hoog (hoogste punt 5000m) dat Diamox voor Eric nodig was.

DAG 1: Met minibusje naar de Bolviaanse grens. Zo arelaxed ze doen als je Chili binnenkomt wat betreft fruit ed, zo relaxed is het in Bolivia, is toch wel echt een ander en vooral goedkoop land. Na een heerlijk ontbijtje werden we in de jeep gepropt, waren best luxe eigenlijk. We zaten in een jeep met een duits en grieks koppel, in de andere jeep ook allemaal koppels, vooral uit Engeland. Blijven toch geniale mensen die Britten, is ongelovelijk hoe die over onzin kunnen blijven ouwehoeren.

Deze dag stonden 3 meren op het programma, Laguna Blanco, Laguna Verde en Laguna Colorado. Ze hebben ook echt de kleur van de naam die ze dragen, voortkomend uit mineralen en microbacterien die er leven. In Laguna Colorado (is rood trouwens) waren ook veel flamingo's te zien, die blijkbaar hun roze kleur krijgen door het eten van die microbacterien. Ziet er fantatisch uit, die beesten in de natuur.

Verder deze dag naar thermale baden geweest, waar we lekker hebben gezommen in water van 25 graden, terwijl het buiten -5 ofzo was heerlijk. Logischerwijs zijn er in de buurt ook geysers, stinkt heerlijk naar zwavel natuurlijk, maar de rook die er met geweld uitkomt is mooi om te zien. Niet te lang gebleven omdat het daar het hoogst was.

Om een uur of 4 in de lodge aangekomen, omdat het teveel waaide konden we Laguna Colorado niet zien, hebben we de volgende dag gedaan. Die avond naar de sterren gekeken, gekaart, rond het kacheltje gezeten, gedineerd (niet echt chick maar wel prima), en het vooral heel koud gehad. 's Nachts was het zo'n min 15, en dan krijg je het met thermo-ondergoed, trui, slaapzak, en twee dekens over je heen nog niet warm. Niemand heeft die nacht ook echt geslapen, maar was wel weer een mooie ervaring.

DAG 2: Deze dag vooral veel in de auto zitten richting de Salar de Uyuni, met onderweg laguna's, dali-achtige rotsformaties en weer veel flamingo's. Heerlijk weer gehad, dus bij elke uitstap lekker in het zonnetje zitten om ook nog een beetje bruin te worden.

's avonds aangekomen in een zouthotel, alles was daar van zout, zelfs de bedden waar we op sliepen. Omdat het lager was, was het stukken minder koud, en een warme douche is ook heerlijk dan. Iedereen was wel zo moe dat we met z'n 17en geeneens drie flessen wijn opkregen (komt ook door de hoogte natuurlijk) en om 9 uur ging de electriciteit uit dus was het bedtijd. Dat mocht ook wel want de volgende dag om 5 uur op om de zonopgang bij de Salar te zien.

DAG 3: Het hoogtepunt van de tocht, de Salar de Uyuni, een zoutwoestijn waar 200 miljard kubieke meter zout ligt. Zover de horizon reikt is er alleen maar zout, wit wit en nog eens wit. En in het midden daarvan en eiland vol met cactussen van 12 meter hoog. Echt ongelofelijk dat zoiets op aarde bestaat.

De zonsopgang was mooi, vooral omdat je schaduwen wel 100 m ver reiken, maakt leuke foto's. Verder is er, omdat alles alleen maar wit is, niet echt goed perspectief te zien. Je kan dus grappige foto's maken van een klein mannetje in je hand, of mensen die in een levensgrote Pringles-tube lopen. Na ontbeten te hebben op het eiland en daar een rondje te hebben gelopen, hebben we een uur gevoetbald in de Salar (valt niet mee op die hoogte), en de groep leren jumpen. Mooie filmpjes zijn dat geworden.

Daarna richting Uyuni, en onderweg gezien hoe het zout gewonnen wordt, en een treinkerkhof, niet echt spectaculair. Uyuni is een geinig stadje, maar daar moet je niet meer dan 1 dag zijn. Wel is het ideaal om in zo'n toeristenoord je eerste kennismaking met de Boliviaanse bevolking te hebben: vrouwen met bolhoeden en 20 kleden om zich heen, kindjes zijn allemaal schattig. Zo'n 75 % van de Boliviaanse bevolking is inheems, is wel een stukje anders dan Argentinie en Chili. In Uyuni wat in de zon gezeten en rondgelopen op de markt om van de locals, die erg aardig zijn trouwens, brood en banaan de kopen. Die avond pizza gegeten met de hele reisgroep, en de volgende dag richting Potosi.

Trouwens, woittiez lijkt blijkbaar erg op Prince William (Engeland) en Mandie op Roger Federer (tennisser).

tot de volgende knoop!