In mendoza hebben we vooral wijn gedronken (wine biking tour met Nienke), in het park gehangen, en geintegreerd met argentijnen die graag voetbal kijken.

Toch is er ook nog wat raars gebeurd daar: op weg naar het park kwamen we een Nederlandse gast tegen, een beetje rare baas maar die heb je wel meer in Z-Amerika. Hij sprak ons aan (zijn jullie Nederlanders...duh!), en na een beetje chit-chat over wat er allemaal in de omgeving te doen was, hadden we het wel een beetje met hem gehad, dus zeiden we dat we richting het park gingen. ''Oh, je moet in ieder geval niet naar het busstation gaan''. ''Hoezo niet?'' ''Nou, ik ben vanochtend om 8 uur overvallen daar, met pepperspray pakten 2 gasten me vast en hebben allen van me meegenomen, incl paspoort en geld, in heb alleen m'n kleren nog.'' ''Wow, wat vervelend, en nu?'' ''Tsja, ambassade gebeld maar daar is alleen antwoordapparaat, politie was vervelend want m'n spaans is niet goed genoeg, dus ik weet niet wat ik moet doen.'' ''Hmm, ja, eh, nou, wij zijn op studentenbudget, en het is het einde van de maand, dus we hebben geen pieken om je te lenen.'' ''Echt niet, ik betaal het jullie volgende week terug hoor, ik doe dat zo via internetbankieren.'' ''Nee sorry, we kunnen je niet helpen.''

Dus na de beste jongen veel succes te hebben gewenst zijn we door het park gaan wandelen, en hebben we het er nog wel een tijdje over gehad...misschien toch een beetje lullig van ons maar z'n verhaal was net een beetje raar. Iig wist ie waar we sliepen dus dan kon hij wel Woittiez z'n telefoon gebruiken om naar NL te bellen.

De maand erna vonden we het nog steeds een raar verhaal en wisten we niet of het nou echt of nep was. Het heeft er wel voor gezorgd dat wij wat oplettender waren op de busstations (waar het trouwens altijd druk, dus veilig is). Tot we bij Lago Titicaca (Bolivia) een Nederlands meisje tegen kwamen, die ons vertelde dat er verhalen zijn van een vent in Mendoza was die nederlanders aan het oplichten was en nooit geld teruggeeft wat hij leent van mensen. Oei, goeie keuze gemaakt dus!

Nog een maandje later werd het door een nederlands echtpaar (rond de 60, al 12 jaar op wereldreis in een boot) in Arica nogmaals bevestigd dat deze gast gewoon een ordinaire dief was. Zij waren hem ook tegengekomen, en hadden hem wel geld gegeven, maar niks teruggekregen. Tot ze hem een paar dagen later weer tegenkwamen, en zich afvroegen waarom hij nog niet naar BA was gegaan om een nieuw paspoort te regelen....''ja, eh, slecht verhaal, vriend nu hier, nog slechter verhaal. Ik betaal je nu terug.''

Dus de moraal van het verhaal is: Zuid-Amerika is een superveilig continent, maar pas daar wel op voor je eigen landgenoten!