Kuala Lumpur

Voordat het tijd was voor Borneo met Simone en met de mooie natuur.. Moest ik eerst nog even 1 dagje KL trotseren.. Nu s avonds naar de petronas towers geweest.. En verder een beetje lopen kaarten met wat mensen uit het hostel.. Wachten op 1 maart..

Kota Kinabalu (Borneo)

Daar was ie dan 1 maart.. Siem zou aankomen vanaf Parijs.. Ik keurig op tijd op het vliegveld heeft haar vlucht een onbekende vertraging.. Bij alle vluchten stonden verwachte aankomsttijden behalve bij de vlucht uit Parijs.. Maar na 1,5 uur kwam ze dan door de douane poorten heen.. Na een klein "Hello, Goodbye" momentje op naar de volgende gate om onze vlucht naar Borneo te pakken.. Dat ging allemaal vrij vlotjes..

De eerste 3 nachten verbleven we in mooie hutjes met een zwembad erbij.. Iets boven een backpackers budget.. Maar dat mag best voor een keertje.. Verder hebben we die dagen lekker geluierd en een beetje het stadje verkend.. Mooie zonsondergangen, winkelcentra, Moskee's en sloppenwoningen op het water..

Na 3 nachten was het geld op ;-) en zijn we verhuisd naar een goedkoper hotel.. Ideale plek om je voor te bereiden op een helse bergtocht.. Want op 5 en 6 maart zouden we Mount Kinabalu (4095,2m) gaan beklimmen.. Maar na heel veel verhalen te hebben gehoord over deze berg.. Was de moed ons toch wel een klein beetje in de schoenen gezakt..

Verhalen van mensen die halverwege hadden opgegeven en dat je wel heel getraind moest zijn als je de top wilde halen..

Daarnaast hadden we op mijn aandringen de moeilijke route gedaan.. Letterlijke Quote uit de Lonely planet: There are two trails leading up to the mountain. The Timphon trail and the Mesilau trail. For first time climbers we strongly advise the Timphon trail this trail is shorter and easier (but by no means easy).. On the Mesilau the chance of seeing unique flora and fauna is higher.. Dat was de reden om toch maar voor de Mesilau te kiezen..

Er is een limiet van 120 mensen die de berg mogen beklimmen per dag.. Daarvan mogen maar 20 mensen de Mesilau beklimmen.. We startten met een groepje van 6 mensen en een gids.. Wij twee, een stelletje van een jaartje of 30 (getrainde klimmers) en een ouder echtpaar van jaartje of 60 (ook redelijk getrainde klimmers).. Toen we ze zagen waren we wel een beetje onder de indruk.. Bergschoenen wandelstokken en andere profi bergattributen.. Kwamen wij aan op onze All Stars en Adidassen.. En op een vest, een poncho (hij kan hij kan wat jij niet kan het is ponchoman) en hoofdzaklampen niks met ons mee..

Maar goed we starten dus bij de Mesilau gate op 1900 meter hoogte.. En na 500 lopen merkten we al dat ons tempo veel hoger lag dan dat van die oudere mensen.. Dus toen had de gids tegen ons gezegd ga maar lekker door lopen in jullie tempo tot je bij de slaapplaats ben voor vannacht.. Dus tot zover de gids waarvoor je betaald hebt.. Maar goed het is lekkerder om in je eigen tempo te kunnen lopen ipv de hele tijd te moeten wachten..

Het pad was gaaf maar ook zwaar het ging omhoog en omlaag het eerste gedeelte af en toe wel met 30 a 35 graden.. Maar voor ongetrainde lopers trokken we het zeer goed.. Op dag 1 hebben we in totaal 8,5 km afgelegd en daar hebben 8uur over gedaan (aankomsttijd 5pm).. Dus je kan wel stellen dat het pittig was.. Onze gids kwam met het jongere stelletje 3 uur later aan bij het slaapcomplex.. Het echtpaar heeft halverwege de berg moeten opgeven.. En had daar een slaapplek gevonden.. Onze slaapplek bevond zich op 3200m hoogte

Dit betekende dus dat we nog lang niet op de top (4095m) waren.. Er moest in afstand nog 3km worden afgelegd en daarin zou 900m geklommen moeten worden.. Dus dat was wel het steilste stuk.. We zouden dan ook de dag daarna op tijd gaan beginnen om de top te halen.. De wekker ging om 2 am.. En om half 3 gingen we verder.. Het was pikdonker.. Alles wat je kon zien was dankzij de hoofdzaklampen.. Stap voor stap langs ravijnen (dit zagen we pas op de terugweg toen het licht was).. Met touwen tegen de rotsen op klimmen.. Die ochtend ook veel mensen helemaal voor kapot op de grond zien liggen.. Mensen zien overgeven en wij hobbelde rustig verder.. Ook hier waren we lichtelijk underdressed.. Iedereen die de berg beklom had tijden de nacht tocht naar de top mutsen op handschoenen aan en droeg winterjassen.. Kwamen wij aan in een t-shirt en een vest en Siem 2 vesten.. Om kwart voor 6 waren we bij de top.. We hebben het gehaald.. Heel trots op onszelf!! Wat een prestatie..

Alleen toen moest er nog 10 km naar beneden gegaan worden.. En dat is lastiger als je je doel al bereikt heb.. Al was deze toch lang niet zo zwaar als de tocht omhoog deze heeft alsnog 7 uur geduurd voordat we eindelijk beneden waren.. En we getrakteerd werden op een heerlijke lunch.. De views tijdens de tocht waren bizar mooi van jungle tot een soort vaan maanlandschappen bij de top die ver boven de wolken uit stak.. We hebben onze best gedaan dit zo goed mogelijk te fotograferen alleen in werkelijkheid is het nog allemaal 10x zo mooi..

Ik moet eerlijk zeggen dat ik deze beklimming reuze vond meevallen.. En nu deze berg zo makkelijk ging.. Begin ik heel voorzichtig aan de Mount Everest te denken..

Siems gedachten na de tour waren eens maar nooit weer..

Het is nu 2 dagen later en we hebben beiden wel spierpijn.. In de benen, in de armen eigenlijk overal.. We zijn inmiddels in Sepilok en hebben Kota en Mount kinabalu achter ons gelaten..

Op naar de nieuwe avonturen..

X Ons