We waren dus wederom maar eens met ons gat in de boter gevallen. We durven het bijna niet meer hardop te zeggen want ooit moet dat toch eens mis gaan. Maar voorlopig genieten we er gewoon van!

In San Francisco konden we een gedroomde uitvalsbasis betrekken bij Lambert, Daphne en Bente. Twee avonden hebben we nog eens deftig getafeld van een lichtelijk ander kaliber dan tafelen en eeuwig refillen in Mc Donalds, Taco Bell, Wendy's, Jack in the box, Ihop (en dan hebben we de fastfoodketens nog niet allemaal gehad).

In het weekend ging de familie Stumpel genieten van de sneeuw terwijl Ruth, Eline en Lotte op het huis pasten.

San Francisco weet werkelijk iedereen wel voor zich te winnen, zelfs backpackertjes die na ´back to the basics - Fiji´denken hun leven maar eens wat te veranderen, hebben het weer moeilijk de Westerse verleidingen te weerstaan.

San Francisco heeft ontzettend veel te bieden. We vulden onze eerste dag braafjes in het knappe Academy of Science, de meest ecologische instelling ter wereld met een schitterend aquarium, regenwoud en planetarium.

Een andere namiddag brachten we door in het erg indrukwekkende Museum of Modern Art waar we alle protagonisten uit onze lessen esthetica enz tegenkwamen, van Dali, over Frida Khalo en Warhol tot onze eigenste Luc Tuymans.

We blijven natuurlijk toeristen en dat betekent dat je niet onder San Francisco uit kan zonder een bezoek aan Alcatraz, en dat zelfs met een Early Bird Tour, frisse ochtendvogeltjes als we zijn he Jeroen.

Alcatraz is zo´n plek die toch de nodige nieuwsgierigheid opwekt en het was dan ook oprecht interessant om op het eiland door de gevangenisgangen te dwalen die de zwaarste criminelen van de vroege jaren 90 hun thuis mochten noemen.

Vanachter de tralies en de muren met prikkeldraad krijg je een van de prachtigste zichten op de stad en de Golden Gate Bridge voorgeschoteld, geen betere motivatie om je toch maar wat koest te houden aldaar.

Wat San Francisco zo leuk maakt, is dat het eigenlijk uit een heleboel erg karakteristieke buurten bestaat. Je hebt een heuse hectische Chinatown, het gezellig hippe Castro bekend als de homo-buurt, Mission voor gastronomie van over de hele wereld, Haight voor vintage-geshop till you drop, de toeristische Wharf met Obama op t-shirts en posters naast pakweg Britney Spears en downtown met de meest originele en aanstekelijke straatartiesten tussen de wolkenkrabbers en grote winkelketens. Dat alles wordt dan aaneen geregen door gezellige bars met terrasjes...meer moet dat niet zijn om ons voor een stad te laten zwichten met als gevolg dat het bezoek naar huis werd gestuurd met enkele extra ´vriendschappelijke kilo´s´. San Francisco komt met gemak bovenaan op onze stedenlijst, Berlijn in het groot. Heer-lijk!

San Francisco is een smeltkroes van culturen maar de Mexicanen spannen toch de kroon. Op de bus hoor je bijna evenveel Spaans als Engels en Burrito´s worden evenveel naar je kop gegooid als hamburgers. Als we het dan toch over de bus hebben, bussen is hier altijd een heuse sociale belevenis, wat je van Belgie niet kan zeggen. Iedereen is ongelofelijk vriendelijk, ja, zelfs op het Nieuw-Zeelandse af. Altijd entertainment op het openbaar vervoer, nu eens in de vorm van interactieve woordspelletjes en raadsels met zijn allen, dan weer in de vorm van een ander soort raadsel zijnde ¨zijn de personen naast mij mannen of vrouwen¨. Vervelen doe je je nooit.

De straten van San Francisco zijn jammer genoeg ook thuis voor heel wat daklozen die verbazend genoeg ook ontzettend vriendelijk zijn. Ze beginnen uit het niets gedichten voor je voor te dragen, tapdansjes te placeren, discussies over de geografische ligging van Belgie/Bulgarije (een pot nat)... Ik durf bijna te zeggen dat iedereen gewoon gelukkig is in de liberaalste stad van California.

In San Francisco nemen we afscheid van onze vriendekes uit Belgie (maar verdorie niet meer voor heel lang!) en huizen we ook uit in ons ´cityresort´ maar daarmee nog niet uit de stad.

In Fiji, bij ons idool Save couchsurften we samen met Jenny uit...California! We zouden haar terug ontmoeten voor een korte roadtrip en ter afwachting daarvan konden we terecht bij haar broer Kevin en zijn roommate Patrick in San Francisco. Ook hier hadden we weer een supertijd. De mannen vonden het gezellig ons te trakteren op een meer dan deftig diner in ´The Cheesecake Factory´met Martini´s erop en eraan. Genieten! Ze reden ons ook de heuvels van Twin Peaks op voor zicht op de zee van lichtjes van San Francisco.

Als het moet, verplaatsen Amerikanen zich perfect in andere culturen, zeker als het gaat om feesten. Zo vieren ze de Mexicaanse ´cinco de mayo´in het groots maar ook St Patricks Day, waarvan wij getuigen mochten zijn. We waagden ons met ons tweetjes in een befaamde Irish pub maar we waren niet lang alleen want blijkbaar praat hier iedereen met iedereen en zijn ze oprecht geinteresseed in je verhaal. Weeral iets dat we ons precies in Belgie niet konden voorstellen. We hadden in ieder geval een geweldig hilarische avond. Verder waagden we het erop ons eens naar de kust te verplaatsen met het openbaar vervoer maar na 2.5u onderweg werkte dat zo ontmoedigend op ons humeur dat we ons maar terug naar de zonnige terrassen van Downtown San Francisco hebben versjast.

Gelukkig, want ´s anderendaags kregen we een creme van een roadtrip langs de schitterende Westkust met ons liefste Jenny! Met de enthousiaste ratelende Jenny klikt het alsof we elkaar al veel langer kennen. Al tetterend reden we onder de zon langs Halfmoon Bay, het ´tacky´Santa Cruz vol rollercoasters en beachvolleyballende teenagers en sunset over Big Sur en haar waterval die in de oceaan uitmondt...het houdt maar niet op!

Laat in de avond kwamen we aan in San Luis Obispo, Jenny´s studentenstad. Haar vrienden wachtten ons al op voor een avondje uit tussen de studenten.

´s Ochtends zorgt Jenny weer voor een mooie rondrit door San Luis Obispo en haar wijngaarden, mooie stranden (met dolfijnen!), gezellige binnenstad EN het wereldberoemde Madonna Inn, het meest kitcherige hotel everrrr waar mannen bijvoorbeeld zich mogen ´ontlasten´in een waterval. We woonden nog een typisch Amerikaans Schoolplay bij en sloten de dag af in de Irish Pub met carbombs (Guiness, baileys en whiskey) met Jenny´s vrienden en de eeuwig achtervolgende Duitsers...

Al terrassend in Santa Cruz hadden we kennis gemaakt met twee Duitse kerels die met hun huurauto de kust afreden. Geluk afdwingend polsten we naar eventuele vrije zitjes richting LA ...affirmatief! Zo gezegd zo gedaan kwamen de mannen San Luis Obispo ingecruisd. Na wat Guiness bleek het te gaan om twee ´gepensioneerde´ dertigers, bonvivants. Ons niet gelaten, we hadden weer een perfecte comfortabele rit voor de volgende dag langs Santa Barbara recht Los Angeles in. Aangezien we ´s nachts de VS uitvlogen, fixten de heren ons een heuse sightseeing zoals we er met het openbaar vervoer alleen maar van gedroomd zouden kunnen hebben. Santa Monica, het serieus Jamaicaanse beinvloede Venice beach of Muscle Beach met een lekker Amerikaans outdoor Bodybuilder centrum, picknicken tussen de mysterieus omheinde riante villa´s van Bel Air, celebrity´s zoeken in Beverly Hills, wandelingetje over Walk of Fame en ritje in de Hollywood Hills met drop off at the airport.... ja, zeg het maar....hoerenchance...we weten het!

Amai, California is ons opvallend goed bevallen,door het leuke bezoek natuurlijk, maar ook door de prachtige natuur en de heerlijk grappige en supervriendelijke Amerikanen.

Ondertussen zitten we weer in het lekker warme Costa Rica ten huize Felipe Herrera (zie New Zealand!). Ook hier worden we weer ongelofelijk ontvangen in San Antonio en staan alle vrienden en familie te popelen om ons rond te gidsen en verder te helpen. Wereldreizen...it´s a hard life!