Vanuit ons hangmatje het nieuwe blogverhaal.

We zijn nu in Bolivia la Paz (de hoofdstad), maar sinds het vorige verhaal veel bijzondere dingen gezien. This is there story:

We waren in Rio: Daar hebben we nog samen met Elze een favela (een typisch Braziliaanse sloppenwijk, gebouwd op een berg) bezocht. Heel dapper! We hadden een gids en die stelde ons gelijk gerust door te zeggen dat het veilig is zolang de politie maar niet in hun wijk komt. Met motoren door de favela naar boven gecrossed, alleen dat was al een hele belevenis. Een favela is een staat op zich, met een eigen bestuur (lees drugsbazen). Zij leiden de favela met ak47's en usi's. De mensen daar zijn gelukkig met hun eigen levensstijl. Zolang ze een golfplaat boven hun hoofd hebben en elke dag biertjes kunnen drinken hebben ze niets meer nodig. Ze hebben er ook gezellige feestjes hoorden we, als er een drugbaron jarig is, is er voor de hele wijk gratis bier en cocaïne…. Heel apart.

Ook hebben we het Jezus Christus beeld bezocht. Echt wel magisch om in het echt te zien. Lizbeth betreft was tie wat aan de grote kant..

Helaas moesten we weer afscheid nemen van Elze en moesten we zelf ook onze vlucht naar Lima halen. Hiervoor moesten we eerst naar Sao Paulo. Daar kwam onze nieuwe amigo Fabio (ontmoet in Florionapolis) ons ophalen vanaf het busstation. Omdat we maar 1 dag in Sao Paulo waren, was het superlief dat hij ons met de auto de stad liet zien, we bij hem en zijn familie mochten slapen en zijn moeder lasagna voor ons maakte. Ook brachten ze ons naar het vliegveld, and we took off to Lima, Peru!

Onze eerste taak daar was al onze kleding wassen, want geloof ons: dat was nodig.. De stad Lima is een beetje grauw en druk. En, de grote steden gaan zo onderhand wel wat op elkaar lijken. In Lima nog ceviche gegeten (een typisch Peruviaans gerecht; rauwe vis met limoen, mais en zoete aardappel. Hiervoor werden we op sleeptouw genomen door onze Peruviaanse amiga Claudia, die we hebben ontmoet in Cordoba, Argentina. Zo grauw de stad, zo gezellig het hostel. Veel leuke mensen ontmoet, al met al een goeie tijd in Lima.

Die leuke mensen reisde ons achterna naar de volgende bestemming: Cusco, Peru. Vanuit hier de Machu Picchu bezocht. De vierdaagse Incatrail durfde we niet aan. Wellicht doen we dat ooit nog 's als niet-rokers.. De verborgen stad Machu Picchu was mooi, indrukwekkend, interessant en soms best een beetje gevaarlijk. Vooral de berg de we daar beklommen hebben (Waynu Picchu) was erg steil en smal, waardoor er geregeld mensen naar beneden vallen. Vonden we best spannend, een verkeerde stap en je valt te pletter. Maar, het uitzicht vanaf deze berg op de Machu Picchu was alle inspanning en moeite waard.

Machu Picchu 4 dummy's: Deze verborgen stad is als enige niet door de Spanjaarden veroverd, omdat ze de stad over het hoofd zagen. Hij ligt dan ook op 4000m hoogte. Dit is dan ook de enige stad waar geen katholieke kerk is gebouwd en waar ze nog lang het Inca bestaan hebben voortgezet. De stad bestaat vooral uit kleine huisjes en terrassen, zodat ze hun eigen voedsel konden verbouwen.

In Cuzco zijn we in totaal 5 dagen gebleven en hebben de stad zelf en dorpjes rondom bekeken. Na zoveel cultuur ook nog een dag in de Ierse pub gehangen en bitterballen, kroketten en een patatje oorlog gegeten in een Nederlands eetcafé. Toch lekker..:)

Vanuit hier met de bus naar Bolivia gegaan, althans dat hoopte we. We werden gedropt bij de grens en belande in een minibusje met nog 18 andere mini Bolivaantjes. Met de benen in ons nek en niet al te fris van de lange busreis, toch aangekomen in Copacabana. Daar konden we voor het eerst genieten van de lage, lage, lage Bolivaanse prijzen. Daar hebben we zo van genoten dat ons budget voor deze maand er al bijna doorheen is. Maar we hebben mooie spulletjes. De lama's lopen hier toch in het wild, dus daar kunnen we nog wel 's een vorkje in prikken.

Bepakt en bezakt zijn we naar La Paz gegaan, de hoogste hoofdstad van de wereld. Hier hebben we gelijk de eerste dag de San Pedro Prison bezocht. Dit is waarschijnlijk de meest corrupte gevangenis ter wereld. We moesten dan ook de guards omkopen om binnen te komen. De gevangenis is een dorp op zich, waar vrouwen en kinderen bij de gevangene inwonen. Er zijn restaurants, pooltafels, zwembad, een voetbalveld, tv ruimtes, allemaal gerund door de gevangene zelf. Onze Nederlandse gids (drugssmokkelaar) vertelde dat er niets is wat niet door omkoping binnen kan komen. Wat niet binnen hoeft te komen is drugs, want dat brouwen ze in hun eigen cocaïnelab. Aardige bizar. Het meeste typerende was toch wel dat de gevangene 's avonds hun eigen cel op slot moeten doen voor de veiligheid. Best een ervaring zo tussen alle criminelen lopen. We waren dan van tevoren ook best wel zenuwachtig. Buiten de gates een biertje gedronken op onze eigen vrijheid.

(Helaas mochten geen fotocamera meenemen, so no foto's)

Na the prison zijn we doorgegaan naar de grote begraafplaats van La Paz. Het was die dag namelijk die de dag-van-de-doden, waardoor echte bijna alle inwoners van de stad naar het kerkhof gingen om bloemen, brood en andere geschenken aan overleden geliefden te brengen. Een bijzonder tafereel en al met al een aardig bizarre dag.

Vandaag wilde we eigenlijk doortrekken naar de zoutvlaktes, maar alle bussen zijn helaas vol of kapot. Dan nog maar een dagje wachten in ons hangmatje J

Liefs,

Liz en Lenny