Tijd voor vakantie. Tenminste zo voelt het. Na een paar weken een thuis in Ubud te hebben gehad, voelt het alsof we nu op vakantie gaan in Indonesie. We vliegen op 23 Augustus 's morgens heeel vroeg naar Yogya(karta) op Java. Het is de 2e dag van de Ramadan en als we aankomen merken we dat niet gelijk, want er is overal eten te koop. De taxi naar het hotel, inchecken, even liggen....en dan begint het: Allah Akbar! Van 3 of 4 torens klinkt het gebed. Het is niet 1 en dezelfde persoon die voor heel Yogya het gebed zingt, nee, het zijn allemaal verschillende. Het komt werkelijk overal vandaan! Ja, de ramadan is begonnen! Nu dachten we eerst dat het misschien lastig zou zijn om iets te eten te vinden overdag, dat is dus niet het geval. Er zijn voldoende plekken om te eten, en niet alleen de McDonalds en de supermarkt.

Maar we zijn hier gekomen voor de tempels. Dus op 24 augustus huren we 's ochtends een motorscooter, en rijden we naar de Prambanan. We rijden eerst een rondje om het complex en gaan dan naar binnen. In het gebied staan meerdere tempels, waarvan de Prambanan de mooiste en grootste is. Het is echt prachtig! Alleen jammer dat de drie belangrijkste gebouwen in de steigers staan en dat je daar niet naar binnen mag. De beelden staan in het museum, dus die hebben we wel gezien, maar de reliefen, waar ik goede verhalen over heb gelezen, tja die mochten we dus niet zien. :(

Ook al is de Prambanan nog zo mooi, het is toch de nummer 2 hier in de omgeving, de nummer 1 is de Borobudur: het grootste, door mensen gemaakte, boeddhistische monument op de wereld. En een plekje dat al lang op mijn verlanglijstje stond om te bezoeken. We staan vroeg op, en rijden om half 6 weg. Een uur later staan we bij de Borobudur. Als je dit monument vergelijkt met de Prambanan en Angkor Wat dan lijkt het een stuk kleiner. Maar de Borobudur is vooral groots in zijn reliefen. Kilometers uit steen gehakte afbeeldingen vertellen boeddhistische verhalen. En dan de 500 stenen Boeddha's. Langzaam klimmen we naar boven. Ach weet je, ik kan wel vertellen hoe mooi het allemaal is, maar kijk zelf maar naar de foto's, dan zie je wat ik bedoel.

xxxxxxx english xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

It is time for a holiday, that is what it feels like. After having a home in Ubud for a few weeks, it feels like we are going on holiday in Indonesia. On August 23 we get up really early because we have to leave around 3.30AM, our flight departs at 6.10AM to Yogya(karta). It is the second day of the Ramadan, but when we arrive we don't really notice it. We take a taxi to the hotel, check in, take a nap, and then it starts: Allah Akbar! We can hear the prayer from 3 or 4 towers. And it is not the same persoon, but all different ones, with different timing too. It sounds like we are surrounded by it. The Ramadan has started.

Before we came here we thougt that it might be hard to find some food during daytime, but we found that a lot of places are open, not just the supermarket or the McDonalds.

The reason for coming to Yogyakarta is the temples. So on August 24th we rent a motorbike and drive to the Prambanan. We start with a tour around the area, and then we park our motorbike at the entrance. There is more too see then just the Prambanan in this area, but the Prambanan is the biggest and most beautifull tempel. Too bad that the 3 biggest tempels of the Prambanan are currently being renovated. The statues were placed in the museum so we did see those, but we had to miss out on the reliefs that are supposed to be very nice. :(

Allthough really beautifull, the Prambanan is the number 2 in this area. The number 1 is the Borobudur. The largest, man-made, boeddhist monument in the world. The spot was on my wishlisht for this trip. We get up early to beat the crowds, and drive off at half 5. One hour later we stand in front of the Borobudur. If you compare it to the Prambanan and Angkor Wat, it seems small. But when you get closer and see all the reliefs, and the 500 Boeddha's, you can see why it is the number 1. We slowly make our way up to the top. It is truly a beautifull place! But, you know what, perhaps it is better to have a look at the pictures, so you can see what I mean.