De buurman van ons is Rik the Beekeeper. Hij heeft bijenkorfen door heel West Australie uitstaan en rijdt die met een vrachtwagen naar plekken waar de bloemen in bloei zijn. Een dag met hem mee geweest om te helpen om bijen uit te zetten. 's Ochtends 5 uur vertrokken en in de bush bush gereden. Eerst nog ff ontbeten bij het laatste benzine station in de middle of nowhere, betaal je rustig voor 2 koffie en 2 tosti's 25 dollar, de afzetters. Daarna de bush in op zoek naar een goede plek voor de bijen, eerst nog ff een kleine lading bijen afgedropt bij een andere korf. Rik is een imker van de oude garde en vind die witte pakken voor mietjes, dus hij heeft opgezwolle klouwen van hier tot gunter door de bijensteken. Ik een beetje kijken hoe hij ze bijen uitzet en foto's maken. Vertelt meneer er natuurlijk niet bij dat als je de korfen verplaats de bijen een beetje sjacharijnig worden door het gewiebel.Uit het niets opeens lekgeprikt worden door een boze zwerm, naar de auto rennen, heb die sjaak zijn deur opengelaten zodat de bijen lekker via die kant naar binnen konden. Maargoed na alle bijen doodgemept te hebben komt rik ook de auto in en die ligt in een scheur, nice bubly face Jay, hahah. En hij zei ook dat k vaker mee mocht omdat hij geen een x gestoken was. Danku u Bushlul. Verder nog door de woestijn gecrossed met de jeep en naar de white plains geweest. Waar mensen in de duinen naast de zee wonen, ongeveer een uur rijden van de bewoonde wereld. Is een vrij aparte manier van wonen in een van golfplaten in elkaar getimmerd huisie. Verder nog naar een crayfish (kreeften) visserij geweest van een vriend van rick en een rondleiding gekregen.

Rik heeft ook ongeveer 25 jachtgeweren, en wij (Dave, Liisa en ik) mochten ze uitproberen. Eerst met een .22 kalibertje geschoten om te oefenen. Daarna kregen we een jachtgeweer dat er eigelijk hetzelfde uitzag, alleen iets zwaarder voelde. Ik als eerste proberen en k zag die bushmafkut achter me stan met ze oren dicht en grijnzen van oor tot oor. Pff een knalletje dacht ik dat is niet zo erg. Ik mikke, schieten en knal een terugslag van hier tot gunter en de scope waar ik doorheen keek om te mikken stond nu mooi in me voorhoofd geprint. Dank u. Rik en de Estlanders kon je wegbrengen en k liep ene week lang met een bult op me voorhoofd rond. Daarna haalde hij een sniper rifle uit de kluis, schiet je na een paar x oefenen gewoon van 140 meter afstand in de roos van een cm2, dat is echt bizar. Daarna nog met een olifantenpistool geschoten, daar zitten kogels in van +- 10 cm, kaliber weet ik niet meer. Maar de stalen plaat waar je met alle andere geweren gaten in schoot, schoot je met dit maffe ding in 1 keer omver. En als je staand schoot moest je zorgen dat er een muur achter je was die je opving na de terugslag. Ik had gelukkig wel geleerd om die knalpijp nu goed vast te houden zodat de scope niet meer op ze voorhoofd lande.

De volgende week meegeweest op jacht. Noemen ze hier spotlighting. Met een soort bush buggie op pad met twee man in de laadbak van de buggie met spotlights op zoek naar konijnen en kangaroes. Eerste kangeroe die we spotte had pech en werd van een metertje of 50 in precies tussen ze ogen geschoten. Jagers strippen de kangeroo dan meteen ter plekke, eerst de buidel en het kontgat eraf. Dan de ingewanden eruit en daarna het onderlichaam van het bovenlichaam afsnijden. Het bovenlichaam laten ze achter en eten de vossen op. Het onderlichaam halen ze de huid eerst vanaf an dan worden de steaks er zo afgesneden. De volgende avond had de huisbazin ons meteen uitgenodigd voor kangaroo stew, ondanks dat ik zei dat het vlees eerst nog moest besterven om een beetje mals te worden. En dus was het een heerlijke o zo taaie stew.

De winter begint hier nu dus dan wordt het in het zuiden van aussie ongeveer 15 tot 20 graden. Dat betekent dat het bushfireseizoen begint. Als er namelijk wat regen gevallen is steekt men hier delen van hun eigen land in fik, om tijdens de zomer grote ongecontroleerde bushfires te voorkomen. Met de buurman Rik bushfire gemaakt op het landgoed waar wij wonen. Eerst met de shovel een firebreak maken door het bos gemaakt en dan affikken die handel. Is een machtig mooi gezicht als er een stuk bos van 100 bij 100 meter in de fik staat en die jij hebt aangestoken. Verder hebben ze hier om ongecontroleerde brandjes te blussen een firetruck. Bassie achterop me de brandblusser door de rook rijden en kijken of er al brandjes bij de buren onstonden en die dan blussen. 1 x stond er een blackboy bij de buren in de fik en goed ook, met Rik op het land van de buren gescheurd en om die ene blackboy te blussen rijdt meneer ff rustig 6 andere blackboys omver haha.

Ondertussen was het alweer mijn laatste week voor vertrek richting Adelaide en Darwin. Op vrijdag een feest gepland voor mijn afscheid en dave zijn verjaardag. Kampvuur gemaakt, veel piss gezopen zoals ze dat hier noemen en op het einde met dave zijn verjaardagstaart gooien. En oja op het eind van de avond gaan de vrouwen hier altijd verschrikkelijk tegen elkaar schelden en schreeuwen terwijl ze niet eens mee op hun eigen benen kunnen staan, schijnt hier ook gebruikelijk te zijn hahaha.

Maargoed ik zit nu in de trein (Indian Pacific) van Perth naar Adelaide, waar ik een weekie bij een neef van me moeder op bezoek ga. En daarna met de trein Alice Springs en Darwin.

Dus arie verdechie en viel spass vanuit de Trein....