Hi buddy's, mate's, darlings and loves!

De eerste dagen van onze roadtrip langs de Oostkust van Australië zitten erop en we typen jullie het volgende verslag dan ook live vanuit onze camper. De voorbije dagen hebben we al heel wat kilometers afgelegd en leuke dingen gedaan. Lets go!

Dinsdagavond stappen we in Newcastle op de bus richting Byron Bay (BB), een hippie/surfstad aan de grens van New South Wales en Queensland. Het wordt een lange rit vol slapeloze uren van 11 uur, maar op deze manier besparen we op een nachtje accommodatie. Wanneer we 's morgens aankomen aan de bushalte van BB staan er allemaal busjes van verschillende hostels klaar. We stappen op ons busje en rijden naar onze hostel. Dit denken we dan toch… Bij het inchecken blijkt dat we niet op de boekingslijst staan. Vreemd… Er gaat pas een belletje rinkelen wanneer we nog eens naar de naam van de hostel kijken: we zijn met het foute busje meegereden, bummer :-)!

Na wat geklungel komenwe uiteindelijk aan bij de juiste hostel, Main Beach Backpackers.Hier kunnen we nog niet in onze kamer, dus gaan we eerst boodschappen doen voor de volgende dagen. De slechte nacht van op de bus begint toch stilaan door te wegen… Wanneer we in onze kamer kunnen, proberen we dan ook eerst een paar uurtjes slaap in te halen.

'S Namiddags kuieren we wat door de straatjes van BB en het valt ons op hoeveel leuke (kleren)winkeltjes hier zijn. Het is moeilijk om te weerstaan aan al die mooie t-shirts, bikini's, hemdjes, kleedjes, armbandjes, shortjes,… maar voorlopig blijft de portemonnee op zak. We wandelen verder naar Main Beach om wat af te koelen in de zee. Het strand zelf is niet echt ons ding: er ligt veel volk en de weg loopt er vlak naast. Gelukkig zijn er iets verder nog andere leuke strandjes!

Op donderdag trekken we na het ontbijt naar Cape Byron, het meest oostelijke punt van Australië.

De bekende ontdekkingsreiziger James Cook noemde deze Kaap naar de grootvader van de poëet Lord Byron. Bij de naamgeving van de straten en het stadje dacht men echter dat het om Lord Byron zelf ging en noemde men deze dan ook naar andere dichters.

We wandelen langs steile kliffen en genieten van de prachtige uitzichten over de kustlijn. Jasper is superblij wanneer er plotseling een leguaan uit de bossen tevoorschijn komt. Deze is helemaal niet bang en lijkt het zelfs leuk te vinden om voor de camera te poseren. Na een goed uurtje wandelen op flipflops (we dachten niet dat we zo fel moesten klimmen & dalen, oeps) bereiken we het bordje 'Most easterly point of the Australian mainland'. Best vet om hier op het randje te staan! We houden onze ogen open en speuren de oceaan af naar Humpback whales die hun terugtocht maken naar Antarctica maar zien er jammer genoeg geen…

In de wateren van Byron Bay zwemt er een walvis die men Migaloo noemt. Deze is de enige gekende witte Humpback whale ter wereld.

De tocht brengt ons vervolgens langs de krachtigste en meest Oostelijk gelegen vuurtoren van Australië. We vinden echter dat de ligging specialer is dan de toren zelf…Tijdens het laatste stuk van de wandeling, dwars door Cape Byron State Conservation Park, lijkt het of we in het midden van een oerwoud zitten. Een smal padje leidt ons door de dicht begroeide heuvels en aan het geritsel en de geluiden te horen zitten er best veel dieren in verstopt. We houden onze oren & ogen open en we zien nog 2 leguanen. De laatste is zeker groter dan een meter en steekt al sissend voor ons het pad over. Supergraaf!

Wanneer we terug in het stadje aankomen springen we snel in een paar klerenwinkeltjes binnen. Sige's honger naar nieuwe klerenkan nu niet meer gestild worden en ze koopt twee mooie kleedjes. De verkoopster van de winkel vindt trouwens alles 'totally awesome!'. Zelfs wanneer ze achter ons middageten vraagt (croque monsieur), vindt ze dit 'cool and awesome'. Vreemd… :-)

We gaan nu nog even naar het strand maar de zon is jammer genoeg verdwenen achter de wolken. Daarom beslissen we om niet de volgende dag al te vertrekken, zodat we nog een lekker relaxte in het zonnetje kunnen houden.

's Avonds houdt Sige nog een kleine Skypemarathon met het thuisfrontterwijl Jasper een klein bierreke drinkt met wat andere mensen in de hostel. Tegen middernacht willen we nog iets gaan doen maar mogen we ofwel niet meer binnen omdat het al te laat is (huh?) of merken we bij de plaatsen waar we nog wel terecht kunnen dat je echt al wel volledig uit den haak moet zijn voordat je er naartoe gaat, omdat het anders… niet echt ons ding is :-).

Vrijdag houden we dus een rustig dagje. We gaan deze keer niet naar Main Beach maar wandelen naar Belongil Beach, een mooier gelegen strand ten Noorden van Byron Bay. Jasper heeft zelfs op een rustdagje geen zittend gat en neemt dus een bodyboard mee van bij de hostel. Dit is een board waarop je met je buik op kan gaan liggen zodat je zo op een grote golf mee kan gaan. Niet even cool als surfen, maar toch ;-).

Op het einde van de dag snappen we waarom de meeste mensen een soort wetsuit aandoen als ze een bodyboard gebruiken: Jasper's buik ziet helemaal rood. Een combinatie van irritatie en verbranden doordat het bord de zonnecrème van je buik schuurt denken we…

Na het eten proberen we Jasper's harde schijf nog eens op te starten en tot onze verbazing werkt deze opeens terug. Joepie!

Op zaterdag verlaten we Byron Bay en nemen we onze laatste bus richting Brisbane. Wanneer we aankomen merken we dat de klok opnieuw een uur terug gezet moet worden. Australië is immers zo groot, dat er verschillende tijdszones zijn per staat. Omdat we nu van New South Wales naar Queensland zijn gegaan, zitten we dus in een andere tijdszone. Toch verwarrend allemaal :-).

Onze wandeling in Brisbane naar de hostel is best zwaar. We zijn echt zwaar geladen (ieders de trekzak op de rug, het dagrugzakje op de buik en nog 2 zakken met eten en drinken in de hand) en de zon brandt ongenadig. Tot overmaat van ramp lopen we nog een stukje fout ook. Gelukkig ziet een lieve Australische vrouw dat we aan het sukkelen zijn en geeft ze ons een lift naar de hostel, meevaller!

We zetten onze tassen op de kamer en duiken oververhit in het 'zwembad'. Hierna wandelen we naar de supermarkt om inkopen te gaan doen. Het is superdruk op straat en iedereen draagt de nationale kleuren van Australië of Nieuw-Zeeland. Een voorbijganger vertelt ons dat de 2 landen het tegen elkaar opnemen in één of andere rugbywedstrijd en dat het stadion vlakbij onze hostel gelegen is. Deze derby kan je zowat vergelijken met een voetbalmatch België-Nederland bij ons, maar dan grootser.

Van enkele opgetogen Nieuw-Zeelanders uit onze hostel horen we dat de match superspannend was: Australië stond heel de match aan de leiding tot Nieuw-Zeeland in de laatste minuut op een schitterende manier een 'Try' (= Touchdown) maakte en zo de match heeft gewonnen. We drinken er nog ene mee op hun gezondheid en gaan daarna slapen.

Zondag zijn we op verkenning gegaan in Brisbane. We passeren eerst via de National State Library of Queensland om snel gratis onze mail te checken en wandelen dan verder naar deSouthbank Parklands. Dit deel van Brisbane is echt wel leuk: het is een soort van uitgestrekt park aan de oever van de Brisbane River. Er zijn allemaal grasveldjes waar je kan picknicken en er is zelfs een strand aangelegd met randanimatie voor jong & oud. We eten hier ons broodje op en kijken naar een best wel geslaagde show van een straatartiest.

Hierna zetten we onze tocht verder en steken we de Brisbane River over via een voetgangersbrug (het valt op dat ze hier veel belang hechten aan de veiligheid van voetgangers & fietsers) naar de Botanical Gardens. Deze zijn misschien niet zo groot als de tuinen in Sydney, maar ze zijn toch leuk. Je ziet hier overal mensen picknicken, voetballen, met hun kindjes spelen,… Het is gek dat het hier zo rustig is,terwijl het stadscentrum maar 5 minuten wandelen is.

Via de drukke winkelstraten van de stad gaan we terug naar onze hostel. Het is hier gratis pizza-avond en wij genieten natuurlijk mee! We willen op tijd in bed kruipen maar wanneer we de deur van onze kamer willen sluiten, blijkt dat het slot vast zit. Jasper haalt zijn slotenmaker-skills boven en maakt het slot! Sige valt hem hierna dolverliefd in de armen… Wat een sprookje!

Op maandag zeggen we het hostelleven even vaarwel: we gaan onze camper oppikken! Deze kleine koekendoos wordt ons huisje voor de volgende maand.

Wanneer we bij het verhuurbedrijf aankomen, zien we dat dit gebouw er verdacht verlaten uitziet. Op de deur zien we een briefje hangen waarop staat dat ze verhuisd zijn… Jeuj! We bellen ze op en een klein uurtje later worden we opgepikt door iemand van het bedrijf. Nog eens 2 uur later (wachten, wachten en nog eens wachten) rijden we met onze 'Chubby' weg. Onze roadtrip is begonnen!

We passeren langs de hostel om onze spullen op te laden en rijden richting de Glass House Mountains. Het is al avond wanneer we hier aankomen en we parkeren ons campertje op een grasveldje van een camperpark. Als echte volleerde kampeerders klappen we ons tafeltje en stoelen open en beginnen we met de zaklamp op onze kop eten te maken. Dit is niet echt superhandig maar we trekken onze plan. Na het eten merkt Jasper ineens op dat er in de verte precies een keukentje is waar nog licht brandt… Typisch iets voor ons :-)! Je zou ons 5 frank gegeven hebben als je ons had bezig gezien.

Dinsdagmorgend rijden we naar de Glass House Mountains Lookout waar we een prachtig uitzicht hebben over deze 16 vulkanische bergen die uitrijzen boven de groene omgeving. We genieten nog even en rijden dan verder naar Noosa, een leuk kuststadje aan de Sunshine Coast.

Deze keer gaan we niet op zoek naar een camperpark, maar parkeren we onze Chubby bij een hostel. Dit is goedkoper en we mogen alle faciliteiten gebruiken. De zon schijnt nog steeds volop dus rijden we naar het strand om er nog even van te genieten (lees: Jasper in de zee en Sige aan het zonnen).

's Avonds drinken we nog iets in het barretje van de hostel en daarna gaan we slapen.

Woensdag hebben we nog eens zin om actief te doen. We rijden naar het Noosa National Park en doen de Coastal Hike. Deze wandeling voert ons langs steile rotswanden, prachtige uitzichten en door bossen met eucalyptusbomen. In één van deze bomen zien we een koala zitten. We nemen de verrekijker erbij (hahaha, padvinders!) en zien dat het zelfs 2 koala's zijn: moeder & baby. Superschattig! We trekken nog wat fotootjes en gaan verder richting Hell's Gates, een lookout waar je soms dolfijnen kan zien.

Het uitzicht vanaf de Hell's Gates (klinkt best zot, niet?) is adembenemend: onder je botsen grote golven met geweld tegen de rotsen terwijl je uitkijkt over de oceaan waarop de zonnestralen worden weerspiegeld. We hebben blijkbaar geluk vandaag: wanneer we net willen doorgaan zien we opeens een paar vinnen opduiken tussen de golven. Het volgende kwartier kunnen we genieten van een school dolfijnen die voorbij de kust komt gezwommen. Heel mooi!

Na de wandeling proberen we pannenkoeken te bakken maar dit wordt niet zo'n groot succes… We rijden naar Peregian Beach, een rustig strandje op ongeveer 15 km van Noosa. Wanneer we uiteindelijk op het strand aankomen is ons geluk voor de dag op: de zon verdwijnt achter de wolken. 's Avonds zetten we onze camper op de parking van het strand en slapen we hier. Weeral wat geld uitgespaard!

Donderdag is een beetje een off-day. Het is heel de dag bewolkt en we weten niet goed wat we moeten doen: blijven of doorrijden. Nadat we echter horen dat het de volgende dagen nog slecht weer blijft besluiten we te blijven en nog een nachtje gratis te kamperen op de parking. We brengen de dag door met wat te lezen, mekaar wat te ambeteren en te rusten. Omdat we geen zin hebben om te koken eten we fish & chips.

Vanmorgen zijn we verder gereden en momenteel zitten we in Hervey Bay. Vandaag was een vermoeiende dag… We hebben in de auto gezeten, miserie met de bankkaarten gehad, de was gedaan en info verzameld over Fraser Island. We proberen een trip naar dit zandeiland, het grootste ter wereld, te plannen maar willen dit zo goedkoop mogelijk houden. Daarom zijn we op zoek naar 2 mensen die met ons een jeepke willen huren. We hebben op de plaatselijke infoborden een briefje gehangen en zijn mensen aan het aanspreken. Hopelijk vinden we 2 mensen,anders zijn we nog niet zeker of we Fraser gaan doen. Er zijn zoveel dingen te doen hier aan de Oostkust maar ze zijn allemaal zo duur… Je kan ze dus onmogelijk allemaal doen (en dat is jammer want waarschijnlijk komen we hier nooit meer). Maar wie ons kent zal wel snappen dat we moeite hebben met te kiezen welke we nu juist willen doen… Komt goed!

Korte samenvatting voor wie niet alles wil lezen:

We hebben het naar onze zin! ;-)

Wist je dat:

-Ze hier overal de gewoonte hebben om te vragen: 'how was your day so far?' Kan je je al voorstellen dat bij ons iedereen vraagt: 'En, hoe was je dag vandaag?' Wij niet!

-Ze in Queensland hun uren eens beter zouden moeten verzetten? Het is hier om 5 uur 's morgens al licht en om 18 uur 's avonds al terug donker. 9 uur licht en 22 uur donker zouden wij beter vinden!

-Australië echt supergroot is? Het is zelfs groter dan alle landen van Europa samen, Scandinavië niet meegerekend (zie fotos).

-De naam van ons busje, 'Chubby', in het Engels ook wel gebruikt wordt om een erectie te omschrijven? Een Amerikaans koppel vertelde het ons gisteren. Hahaha!

-Het soms lijkt alsof we in Duitsland zitten? Zé Germans are everywhere!

-We met een 1000 km buspas van Sydney naar Brisbane zijn gereisd en er nog maar 10 km overblijft op onze pas? Meevaller!

PS: Foto's volgen want het internet is hier veel te duur en uploaden neemt wel wat tijd in beslag!