Hallo!

Anna en ik gingen samen een stuk opreizen naar het Zuiden, naar Hua Hin. Daar kon je heen met een luxe bus, maar wij kozen er voor om de avontuurlijke manier te nemen en gingen met de trein (vanuit Bangkok). Dit was minder moeilijk dan we dachten. De treintijden stonden op internet, en de trein vertrok precies op tijd! Hua Hin had meteen een veel toeristischer/vrolijker sfeertje dan Bangkok. Het was een stukje lopen en toen kwamen we aan bij de zee!!! We vonden een leuk hostel, die was gebouwd op palen en stond in de zee. Wanneer we door de gang liepen konden we de zee onder ons zien.

Toen we onze spullen neer hadden gelegd, gingen we wat over het strand lopen en daarna op zoek naar eten (rijst). We wilden nog zwemmen, maar het werd ineens koud en ging keihard waaien! Daarom gingen we maar terug naar ons hostel om even te liggen en daarna avondeten.

Die nacht kon ik niet slapen, ik was nog niet gewend aan het tijdsverschil, en viel 5:00 pas in slaap!! (Dan is het 23:00 in Nederland, mijn normale bedtijd). Maar hierdoor werd ik ook pas 12:30 wakker.. We deden snel onze bikini's aan en gingen zwemmen! Verder hebben we die dag niet veel gedaan, alleen had Anna haar ticket geboekt naar Koh Tao (een eiland in het Zuiden) en ik mijn treinticket naar Chang Mai in het Noorden.

De volgende dag zouden we een taxi krijgen van het hostel (naar de busstop waar Anna moest zijn), maar er stond helemaal geen taxi... wij heel vaak vragen aan de jongen in het hostel, maar hij snapte er niks van. Toen zochten we andere taxi's, maar die wisten allemaal de weg niet!!!! Terwijl we het aanwezen op de kaart. Dus zijn we maar gaan lopen, gelukkig nog op tijd.

Toen Anna in de bus zat, ging ik verder naar mijn bushalte, waar de Mini Van me naar Kanchaburri zou brengen. Deze rit duurde 3 uren. Toen ik aankwam wilde ik graag met de trein over de Death Railway (die krijgsgevangenen van de Tweede wereld oorlog gedwongen moesten bouwen, waarbij heel veel stierven en mishandeld werden). Vroeger liep deze lijn helemaal tot in Burma, maar nu tot Nam Tok.
Maar deze trein ging pas om 17:00, ik was dus 3 uren te vroeg. Toen heb ik maar ergens thee gedronken en ben ik langs de Cemetery gegaan.

Het was een hele mooie treinreis, over de River Kwai en met zonsondergang. Het was een hele gammele, oude trein en slingerde alle kanten op, en inmiddels was het ook helemaal donker. Toen ik naar buiten keek zag ik ineens dat we over een richel van een rafijn reden!! Dus wanneer ik uit het raam keek, kon ik 100 m naar beneden kijken. Later pakte ik mn zaklamp er bij (er zaten geen ramen in de trein, dus je kon zo naar buiten kijken), ik dacht dan kan ik wat zien, maar ik zag alleen rotswand aan beide kanten. We reden dus door een rots heen! Toen ging de trein ineens langzamer rijden en keek iedereen naar links. Daar was een heilig beeld in de rots, helemaal verlicht.

Na 4 (!) uren in de trein kwam ik in het donker aan in Nam Tok. Ik had geen idee waar ik heen moest en hoe en wat. Ik was namelijk verteld dat hier veel hostels en zo zouden zijn, maar ik zag alleen maar een verlaten straat. Toen kwam er een jongen aan op een scooter en die zei dat hij me wel naar een bungalo park kon brengen. Nou, daar kwam ik aan, om 21:30. Niet echt het gezellige hostel waar ik op had gehoopt. Ik had een kamer voor mezelf. Ik dacht, nou wat moet ik hier nu doen in mn eentje??? Dus ik liep weer naar buiten. Daar waren toevallig ook een Engelse man en zijn vrouw en zij vertelden een beetje over de omgeving. Het bleek dat er in Nam Tok helemaal geen wegen meer naar boven waren (waar ik heen wilde). Er was geen openbaar vervoer, en geen Taxi. Er waren allemaal mooie watervallen, maar wel 100 km verderop. Deze kon je alleen bereiken als je een eigen auto hebt.

Dat viel wel wat tegen, ik had verwacht dat er boven aan de railway vanalles te doen was. Ik boekte wel een ritje met de auto van de Bungalo naar Hell Fire Pass/het memorial museum voor de volgende dag.

De volgende dag stond ik 7:00 op om me aan te kleden en gebracht te worden, maaar ik ging weer in bed want hier was 'ie dan: de eerste voedselvergiftiging. Waarschijnlijk door die thee, of door ijsblokjes in Hua Hin. (Anna en ik namen een cocktail en wilden geen ijs er in, maar een Engelse man zei dat het wel kon, dat het van water uit een flesje was....nou nee dus).

Om 10:00 voelde ik me iets beter en besloot maar gewoon weg te gaan uit Nam Tok, wat dus eigenlijk dood liep. Ik nam de bus naar Kanchanaburri. Ik zat lekker voorin, op een lange stoel/bank naast de buschaffeur. Deze trip duurde gelukkig veel korter dan de trein, maar 1,5 uur. Vanuit Kanchanaburri twijfelde ik of ik de bus naar Hua Hin zou nemen, zodat ik naar Anna op Koh Tao kon gaan. Maar ik nam toch de bus naar Ayutthaya (waar ik nu ben). Dit is richting het Noorden.

Ik had in de Lonely Planet een hostel opgezocht, en daar zit ik nu. Alle 'normale' kamers of gedeelde kamers waren vol dus nu zit ik in een VIP kamer met TV en airco! En warm water. Ook wel eens lekker :).

Morgen kan ik een boottrip doen van 2 uren langs allemaal tempels. Maar misschien ga ik toch naar Koh Tao.........Alleen is dat wel weer 6 uren reizen. Ik twijfel er deze avond nog even over en dan beslis ik.

Nou tot de volgende keer, xxx