Heel veel vissen.. elke snorkeltocht staan we weer versteld van de helderheid van het water en de ongekende hoeveelheid vissen in alle soorten en maten. O. a. dolfijnen, hammerhaai, grijze haai, rog en schildpad gespot tot nu toe.

Het onderwaterleven: ongekende hoeveelheden vis. Soms moet je ze gewoon opzij duwen om er tussendoor te komen. Allerlei soorten vlindervissen, papegaaivissen, murenes en te veel om op te noemen. Koraal minder uitbundig dan de rode zee, maar wel vol van allerlei naaktslakken en vissen. Regelmatig kom je ook blacktip rifhaaien tegen soms wel met tien tegelijk. Best indrukwekkend, maar ze schijnen ongevaarlijk te zijn voor ons. We willen dat toch niet uittesten.

Na al een week op volgend eiland Rangiroa. Is de één na grootste atol ter wereld, met een oppervlakte van 20000 km2 en zo’n 775 km2 motu’s. Er is slechts een strook van ruim 14 km bewoond. Er wonen ruim 17000 inwoners. Dus schooltje, postkantoor en zelfs 2 pinomaten. Gsm ontvangst (2G, geen internet) en een enkele hotspot bij resorts en restaurants (meestal tegen betaling). Maar kristal helder water en een uitbundige onderwaterwereld.

Vlak voor het vallen van de avond aangekomen in Tikihau. Een atol van ruim 28 km doorsnede en 80 km omtrek. Bestaand uit vele eilandjes (Motu’s), waarvan enkele bewoond, totaal zo’n 500 inwoners. Op de foto de motu waar we voor liggen. Er wonen 5 gezinnen, bestaande uit zo’n 20 inwoners. De kinderen wonen op een andere motu waar ook een school is veelal bij familie en komen alleen in de vakanties naar huis. De mannen leven van visvangst in de lagune en plan...

De oversteek: meteen na de middag weg zodat we de volgende dag bij daglicht zouden aankomen. Maar het was knap winderig en de zeeziekte had mij snel te pakken.. gelukkig wel pilletjes aan boord en na een tijdje plat liggen trok het wel bij. Je komt dus verder niets tegen op het water, een enkele keer een andere zeilboot in de verte, een keer wat dolfijnen, maar verder vrijwel geen ander verkeer.