Onze laatste dag in Hong Kong...

Min of meer, dus eigenlijk totaal niet goed geslapen worden we een kwartier te laat wakker gemaakt met onze bestelde wake-upcall. In ijl tempo fristen we ons op, kleden ons aan en gingen voor het eerst en laatst naar de ontbijtzaal van het hotel. Voor 25 dollar p/p (ca. € 2,50) ontbeten, gelukkig dat er ook een broodrooster en gewoon brood stond, in noodles hadden we niet echt veel zin zo op de 'vroege ochtend'. Met een vrij lekker zittende bus naar Hong Kong Airport, onze grote tassen gestald en de wereld van Lantau ingetrokken. Compleet anders dan Hong Kong Island en Kowloon, zo blijkt. Eerst reden we met een buslijn (die we je niet aanraden,maar wel supergoedkoop namelijk 45 eurocent pp ) naar de Cable Car-baan van Ngong Ping om daar met een cable Car naar boven te gaan om de Po-Lin Monestary te bezoeken en het voormalig grootste Buddhabeeld ter wereld te zien(zie bij blog gevoegde foto). Met zo'n Cable Car gaan is een ervaring op zich, wat een uitzicht, wat een enigszins bezorgd gevoel ofdat de kabel niet kapot zou knappen(Aafke). Grote dank aan Heleen overigens die ons de tickets hiervoor alvast in het hotel liet kopen. Het scheelde ons het grootste gedeelte van wat een urenlange wachttijd zou zijn geweest, de held van de dag!:)

De tempel was indrukwekkend, veel tierelantijnen, met goud gemêleerde beelden, biddende Aziaten en wolken aan wierook. Over het Buddhabeeld, tjah, inderdaad, grooooot. En wat een geweldig uitzicht vanaf die plek, al die bergen... hoewel, we zaten half in wolken/mist, heel ver kun je dus niet kijken. Daarnaast natuurlijk ook de nodige eettentjes en souvenirwinkeltjes, uiteindelijk zijn ook wij gezwicht voor onze eerste echte Chinese maaltijd (met cursus eten-met-stokjes) en souvenirtjes.

Na de beklimming en bezichtiging van het Buddha-beeld, de 'paden op, de lanen in', The Wisdom Path. Dit pad leidt naar De Obelisk, meerdere obelisken met ingekerfde chinese tekens in de vorm van een 8 hoog op een berg. Zoals bij alle onderwerpen, foto's volgen nog.

Even terzijde van beelden en briljante dingen uit de geschiedenis en cultuur die je tegenkomt op/bij/na het beklimmen van trappen, je kunt er ook je eventuele liefde van je leven tegenkomen. Voor Aafke was het minstens liefde op het tweede gezicht toen ze diezelfde enorm leuke gozer weer tegenkwam, op weer een trap. En hij keek en lachte echt! (voor de cynici). Helaas, weer het zelfde liedje: Wij naar beneden en zij omhoog. Maar goed, je gaat er natuurlijk niet op blijven wachten en gezien wij de smaak van het klimmen te pakken hadden, 'hiketen' we dan nog maar even door, om vanaf halverwege de berg maar eens een goed gesprek te hebben met de eventuele liefde van Aafkes leven en zn vriend op de andere bergtop. Over honderden meters, maar zo hoog in de lucht, hoef je je stem maar een beetje te verheffen en je hoort elkaar zo. Het eerste contact was gelegd. Helaas ook het laatste contact. Maar we zullen altijd de foto hebben (die Heleen, zo lief, van em maakte met haar superzoom camera.) Toen het keihard begon te regenen zijn ook GI-Jane en Lara Croft maar terug gegaan naar het basiskamp, oftewel Gnong Pong village.

Inmiddels op het vliegveld van Hong Kong, de koffers ingecheckt en nu wachten tot we een treintje nemen naar onze gate. Ja echt, een treintje.. want de gate is te ver om te lopen. Hong Kong Airport is groot, heel groot. Om 20 voor 12 vannacht staan we gepland om te vliegen, dat is 20 voor 6 Nederlandse tijd. Of we de komende tijd nog zo regelmatig kunnen updaten weten we niet, maar we doen ons best. Tjuus

PS Iedereen bedankt voor het medeleven en de vele lieve reacties, erg leuk om te lezen.