van papski...

Goeiemorgen op deze maandagmorgen 26 januari. Ons Hanne is weeral te druk bezig met van alles waardoor zij er niet toe komt om zelf veel neer te pennen. Haar huidige activiteit is slapen nadat zij gisteren heeft afscheid genomem van alweer een reisvriendje. Martin, een Peruaanse reisbegeleider van een groep niet onbemiddelde engelssprekenden , zijn wij tijdens de reis al enkele keren (toevalig of niet ) tegen het lijf geopen maar vanaf vandaag zal dit niet meer zijn gezien zij naar het Amazonewoud gaan per vliegtuig.

En wij dan ? Gisteren de verplaatsing gemaakt tussen Cuenca en Banos. Een goede 300 km maar toch goed voor bijna 10 uur rammel en stinkbus langs wegen waar de weg soms weg is.

Banos valt geweldig mee, maar is niet hetechte Ecuador. Het is wel het Spa van Ecuador, Alles in het teken van het toerisme maar met enorm veel mogelijkheden. Wij maken straks wel nog de keuze watwij de komende 3 dagen doen : keuze tussen trektochten, de vulkaan gaan bewonderen per quad, een afdaling per moutainbike, rafting , thermale baden...

Wij gaan ons de volgende dagen niet vervelen...

----

Hallo is daar nog iemand ? Je zou bijna denken van niet. Gisteren terug 2 (west) vlamingen ontmoet. Hij van Kortrijk , zij van Brugge. Zij studeerden psychologie en reeds tijdens de studies werd werd het plan gesmeed om een jaar te werken en dit 7 op 7 om zodoende veel te kunnen sparen en dan voor 12 maanden weg. Sedert ik met Hanne mee ben staat de teller van het aantal westvlaamse rugzaktoeristen op 8. Hanne ontmoette de voorije maandenvrijwel geen Belgen laat staan Westvlamingen. Wij werken er aan om ze terug een beetje Westvlaams te leren. De vervoegingen van ja en neen moeten nog een beetje bijgeschaafd worden.

De bagpackers ... Toch een speciaal volkje, en ze hebben zo veel gemeen: meestal een hogere opleiding, een zeer goede kennis van het land en de taal en vooral een onwaarschijnlijke leer- en nieuwsgierigheid. Zij willen van dit leven duidelijk meer dan huisje tuintje kindjes ... Bewonderenswaardig en zeer boeiend. Je moet het efkens mee beleven om het te snappen. Als ouder is niet atijd gemakkelijk om je kind te zien vertrekken maar ik kan ons Hanne alleen maar gelijk geven.

Gisteren per buggy een aantal watervallen gaan bezoeken en een overtocht over een ravijn gedaan in een metalen korf, bengelend aan een kabel. Zelfs voor een ballonvaarder even een spannend moment. Wij besloten de dag met een zalig nietsdoen in de thermale baden en een uitgebreide souper.

Vandaag gingen we raften. Eerst nog een ontbijtje genomen op het dakterras van het hotel. Wij hebben er uitzicht over de stad, het is een aangename 21 graden en er is superverse fruitsalade op pannenkoeken. Maak ik jullie jaloers in Belgie ?

Ik had vroeger wel eens geraft in de Franse Alpen en ook reeds in de Pyreneen; leuk tof en avontuurlijk, dus waarom het hier niet eens proberen ? Maar een categorie 4 , zowat het lichtste wat men hier heeft, is toch nog net iets anders. Gemeten aan de graad van veiligheidsvoorzieningen konden wij wel iets verwachten : de rafts werden begeleid door super ervaren kajakkers die desnoods een watervalstroomopwaarts zouden gaan. Echt niet te doen.

Echt spannend werd het wel toen onze raft op een rots afstevende en quasi omkeerde. De mensen vooraan kregen de grootste impact en met 3 van de 5 belandden wij in de kolkende rivier. Ik dacht dat onze raft was omgeslagen maar niet dus; Ons Hanne was met de begeleider en nog een Noorse jonge dame op de raft kunnen blijven. Een vreemde ervaring om totaal overgeleverd aan de stroming overal tegen de rotsten te botsen en te wachten tot men je komt helpen. Wij hebben wel een reddingsvest, een speciaal pak en een helm, maar toch. Ik had er wel vertrouwen in en het was zelfs onze eigen raft die er in slaagde mij in te halen en op te pikken.
Ontroerend om de bezorgdheid van mijn jongste dochter te zien, alleen daarvoor zou ik nog eens in het water zijn gesprongen...

Achteraf heb ik haar uitgelegd dat een overlijden door een ongeval nog zo slecht niet is als de kinderen wat return wilen van alle premies die ik reeds betaalde voor levensverzekeringen. Misschien had ik dit beter niet gedaan ?

Wij hakten de knoop door en beslisten gisterenavond dat wij nu voor het echte avontuur gaan. Wij trekken verder noordoostwaarts en trekken voor 4 dagen in de jungle. Zaterdagmorgen vertrekt onze "expeditie" onder begeleiding van een gids maar zonder enige vorm van comfort dus geen lodge maar een tent, geen douche (behalve de rivier)en idem dito met andere sanitaire behoeften. Wij zullen ons verplaatsen per kano en een deel per jeep op zoek naar apen en andere vreemde schepsels.
Volgende dinsdag zouden wij dan terug in de bewoonde wereld zijn.

Vandaag nog even met een moto de bergen in.

--------------------------

Baños, es un pueblo entre volcanes...muchos volcanes y el Chimborazo es el que aún es activo! hicimos rafting, y se cayeron 3 a la vez en el agua!! jaja tube un poco de miedo cuando ya no vi a mi papá. Tambien alquilamos un buggy para ver a las cataratas y mi papá fué esta mañana con la moto! le gustó mucho! Conocimos todo el tiempo a belgas por aqui! increible. Cada noche cenamos con belgas de mi provincia y ahora vamos a ir juntos con una pareja a la selva! nos lo estamos pasando muy bien. Ayer sali y baile con los guias del rafting y el primer día que llegue vi a Martin otra vez! del grupo de gap! Que buenas coincidencias!

Aún no escribo mucho porque estoy arreglando el proyecto. Parece que podre ayudar con algún proyecto por carnaval. Unas chicas jovenes de las favelas van a bailar, cantar y tocarán intrumentos de percusion.. Es como una asocacion cultural para jovenes pobres en salvador.

A ver como sale todo. Ya tengo muchas ganas!

Un beso enorme,

H.