The final

Lieve allemaal,

Dit wordt ons laatste verhaal. Onze reis zit er, op één vlucht na, op. Wij zijn ervan overtuigd dat het niet beter had kunnen eindigen dan met deze week in Thailand.

Het was een schitterende week waarin we hebben genoten van het heerlijke Thaise eten, de zon, de prachtige stranden en de zee, de wilde dieren, de Thaise mensen, onze reisgenoten en de cultuur.

Op de eerste dag namen we een binnenlandse vlucht naar Krabi om vanuit daar een aantal paradijselijke eilanden te bezoeken. We zijn de tel kwijtgeraakt maar we denken dat het er ongeveer 12 waren en dan hebben we de snorkelspots vlakbij andere eilandjes niet meegeteld.

De twee dagen in Krabi hebben we gevuld met een eilandtour, op een olifant rijden, eten en drinken. Ook de eerste kennismaking met de cultuur hadden we daar. Na wat rondgestruind te hebben langs de vele winkeltjes besloten we in een bar een drankje te gaan doen. De bar heette 'Natural bar' welke meteen ook de inrichting beschreef. De barvrouw/eigenaresse vertelde ons over het leven in Thailand. We konden en kunnen het ons moeilijk voorstellen hoe het er werkelijk aan toe gaat. De barvrouw vertelde ons dat ze zes maanden op de pooltafel heeft geslapen om zo te kunnen sparen om de bar over te nemen. Het is haar gelukt en het is een erg fijne plek om te zijn. Wat begon als één drankje eindigde in een hele middag zuipen in de meest chille bar van Krabi.

De volgende dag zijn we vroeg met de boot vertrokken om de toeristische eilandjes rond Krabi te bezoeken. Heel veel mooie eilandjes waarvan het eiland Ko Phi Phi van de film The Beach het meest bekend is. Stuk voor stuk paradijselijke eilanden met helaas te veel andere toeristen.

Het olifant rijden aan het einde van de dag was geweldig evenals het uit eten met de groep. Het was één van de mooiste dagen tijdens onze reis.

Na de twee nachten in Krabi hebben we een nacht verbleven op het eiland Ko Mook. Het huisje van Rubber tree bungalow park, waar we sliepen, was erg basic (wat we toen nog niet wisten is dat er gaandeweg onze tour steeds dingen verdwenen uit het interieur/sanitair). Er was geen wasbak en de hagedissen, muggen en ander ongedierte kon komen en gaan wanneer ze wilden. Op dat moment vonden we dat nog minder prettig maar inmiddels draaien we ons hoofd er niet meer voor om omdat we een ontzettend grote groen/rode hagedis vonden die zich achter onze spiegel in de badkamer had versopt. De middag brachten we door op het strand. Later in de middag, toen de hitte iets minder was, hebben we een wandeling over het eiland gemaakt waarbij onze gids vertelde over de Tsunami en het eiland leven. De avond werd gevuld met eten, drinken en lachen.

Na deze nacht op Ko Mook werd het tijd voor de echte beproeving: het kamperen op het strand in een tent. Het waren twee hele bijzondere dagen en nachten. Het slapen voltrok zich praktisch op de grond en het toiletteren ging niet meer zittend maar gehurkt doordat we de normale toiletten hadden ingeruild voor 'staan'toiletten.

Het was paradijselijk mooi en vredig en we hebben ontzettend genoten van het strand, de zee, het snorkelen en het vissen. Vooral het snorkelen werd door Frank als fantastisch ervaren. Zo zag hij een zeeslang (die giftig bleek te zijn) en een aantal zeeroggen. Later ontdekte ook Mariëlle hoe ademen door een snorkel gaat en konden we hand in hand de onder water wereld ontdekken. We hebben er erg van genoten. Aan het einde van de middag bekeken we de zonsondergang op het hoogste punt van het eiland. Het was een helse tocht maar het was het zeker waard.

Tijdens deze camping dagen werd er gelachen maar ook gehuild. Tijdens de eerste avond vertelde onze gids (Chai) zijn verhaal over de Tsunami. Chai's oma, die hem praktisch heeft opgevoed, was in de periode net voor de Tsunami erg ziek en lag daarom in het ziekenhuis. Chai deed er alles aan om zo veel mogelijk bij haar te kunnen zijn. Op een dag moest hij zijn oma in het ziekenhuis verlaten om naar een meeting voor zijn werk te gaan. Het was een belangrijke meeting, zo vertelde hij. Chai moest daarvoor een binnenlandse vlucht nemen en een nacht verblijven in een hotel. Hij had een kamer met zeezicht geboekt en checkte in. Net voor hij door de douane ging kreeg hij een telefoontje van het ziekenhuis dat zijn oma erg snel achteruit ging. Hij belde zijn baas of hij de meeting kon cancellenen terug naar zijn oma kon gaan. Zijn baas vond dat niet goed en zei dat als hij niet naar de meeting zou gaan hij ontslagen zou worden. Chai koos er uiteindelijk voor om terug naar zijn oma te gaan. Zijn oma overleefde de nacht en toen zij 's ochtends samen het nieuws keken zag hij dat het hotel waar hij zou verblijven was getroffen door de Tsunami. Alle mensen waren dood. Na zijn verhaal gingen we met zijn allen naar het strand waar we met nog natte ogen kaarsjes aan stoken en beden voor alle slachtoffers van de Tsunami. Die zelfde avond hebben we Thaise liedjes en dansjes gezongen en gedaan met het verhaal nog vers het in achterhoofd. Erg indrukwekkend, bijzonder en mooi.

De tweede camping avond werd gevuld met Thaise volksmuziek. Gitaartje, mooie muziek, biertje, frisje en fijne mensen om ons heen. Ons leven was perfect.

Twee dagen back to basic kamperen was genoeg en met een voldaan gevoel gingen we vrijdagochtend terug naar het eiland Ko Mook om daar nog een nacht te verblijven in het zelfde huisje als een aantal dagen eerder. Wat eerder nog erg basic leek was nu een verademing. We hadden een bed en een toilet waar we op konden zitten. Heerlijk.

Die middag genoten we van het strand en een ietwat pijnlijke Thaise massage. 's Avonds werd de laatste avond gevierd met de groep en aten en dronken we wederom als keizers. Chai had als verassing Chinese lampionnen gekocht die we later die avond, voorzien van een wens, op hebben gelaten op het strand. De avond werd afgesloten met een lekker drankje in de Chill out bar.

De volgende dag gingen we in de middag per boot terug naar het vaste land waar ons een treinrit van 16 uur stond te wachten. De treinreis viel ons erg mee, mede doordat we in de boekenkast van Rubber tree op het eiland Ko Mook twee perfecte Nederlandse boeken vonden net voor vertrek. 'Vastgoedfraude' voor Frank en 'Levenslang in Thailand' voor Mariëlle. Er konden bedden gemaakt worden van de stoelen en er kon eten en bier besteld worden. Al bij al dus goed te doen.

Om 9 uur in de ochtend arriveerde we in Bangkok en was de Island-hop-tour ten einde. We name afscheid van de groep, Chai en de super mooie en bijzondere week.

De rest van de dag hebben we gevuld met het bezoeken van de grootste markt van de wereld. Er waren meer dan 15000 kraampjes. Ze verkochten alles, van kleding tot levende kippen, van buddha-beeldjes tot honden. Die dag genoten voor de laatste keer van de Thaise lekkernijen en de lachende mensen. Wat een prachtig volk die Thaien en wat een fantastisch land hebben ze.

We hebben ontzettend genoten van alles en iedereen wat wij tijdens de afgelopen 4,5 maand hebben gezien en beleefd. Het afzien in hostels, het vele reizen, het geld, het missen van familie, vrienden en ons bed en de buikpijn door het eten in Thailand. Het was het allemaal meer dan waard.

We hebben nog één korte nacht te gaan en dan kunnen we morgen met een meer dan voldaan gevoel en nog zwarte voeten van het vele strandzand het vliegtuig in richting Amsterdam.

We zullen door een kort berichtje op deze site laten weten wanneer we weer met beide benen op Nederlandse bodem staan.

Voor nu alvast heel erg bedankt voor het lezen van onze belevenissen en tot snel in levende lijven.

Liefs, Frank en Mariëlle