Chubby

Lieve allemaal,

Het mooie Nieuw Zeeland hebben we achter ons gelaten en ingeruild voor een nieuw avontuur Down Under.

Afgelopen maandag 22-11 zijn we na een goede vlucht geland in Brisbane, Australië. Vanuit Nieuw Zeeland hadden we al een hostel geboekt voor de eerste nacht zodat dat geregeld was. We hadden geluk want er bleek nog een nacht open te staan op onze Base-hostel strippenkaart terwijl we ze echt alle elf hadden gebruikt. Maar goed, niets gezegd dus en nog een twaalfde nacht verbleven op onze strippenkaart die ook geldig was bij de Base hostels in Australië. Iemand vertelde ons eerder al dat de hostels in Australië nog verschrikkelijker zouden zijn dan die in Nieuw Zeeland, en precies zo was het. Vieze gore ouwe meuk daar! Maar met als vooruitzicht acht weken je eigen camper wordt alles ineens een stuk minder erg.

De volgende ochtend stonden we om 10 uur alweer bij de receptie van het hostel om uit te checken. Vanuit daar was het de bedoeling een trein te nemen en een wandelingetje van 10 minuten te maken om bij het verhuurbedrijf van onze camper, genaamd Chubby, te komen. Achteraf bleek dat makkelijker gezegd dan gedaan. De wandeling resulteerde in een aaneenschakeling van lopen, klagen en de weg vragen. Het was snikheet en onze rugzakken loodzwaar. De wandeling van 10 minuten werd er één van een uur maar het mooiste komt nog. Toen we bij het gebouw aankwamen bleek dat ze daar inmiddels niet meer gevestigd zaten en de nieuwe vestiging was nog eens een uur lopen! Nou dat dus mooi niet met die 15 kilo op onze rug en nog drie andere tassen. De enige oplossing was bellen en hopen dat ze zouden zeggen dat ze ons op kwamen halen. Zo gezegd, zo gedaan. Zeven minuten later kwam er een auto voorrijden en werden we naar de nieuwe vestiging gebracht. Na wat papierwerk kregen we onze Chubby toegewezen en konden we op weg. Het ging niet geheel vlekkeloos kunnen we jullie melden. Met links schakelen valt niet mee als je het met rechts gewend bent. Daarnaast zit het knipperlicht aan de rechterkant. De ruitenwisser werd dus vaak per ongeluk gebruikt die dag. Maar zoals jullie merken hebben we het overleeft!

Onze eerste zoektocht naar een camping voor die nacht verliep ook al niet vlekkeloos. We zochten een camping die niet meer bleek te bestaan omdat we een gaar en niet gedetailleerd wegenboek hebben. Toen het inmiddels donker begon te worden en de moed ons in de schoenen zonk (overdrijven maakt de zaak duidelijk) kwam onze reddende engel. Het vrouwtje dat we aanspraken om te vragen of ze een camping wist, zou ons er wel even naar toe rijden. Prima! We werden regelrecht naar een camping in Redland Bay geleid. Het was achteraf gezien niet de goedkoopste maar wij vonden het allang best. We hebben zelfs nog gekookt. Het eten heeft die avond plaatsgevonden op de bestuurderstoel en bijrijderstoel. In eerste instantie zaten we buiten maar toen er een dik vies insect van het dak bijna in Franks bord viel hebben ons boeltje gepakt en zijn we naar binnen gevlucht. De helden… Het was onze eerste avond en we moesten nog wennen zullen we maar zeggen.

's Ochtends 24-11 rond twaalven vonden we het mooi geweest in Redland Bay. Wellicht hadden we eerder de camping moeten verlaten maar wat niet weet wat niet deert, toch? Die dag hebben we redelijk veel kilometers gereden. Uiteindelijk vonden we 's avonds om half 7 een mooie en betaalbare camping aan het strand in het plaatsje genaamd Miami. Hier voelden we ons al beter thuis maar misschien kwam dat ook doordat we beefburger met aardappels en salade aten die avond.

Nadat we de volgende dag weer een aantal kilometers gereden hadden strandden we laat die middag in Brunswick heads. Ook daar hadden we een prima camping. Deze keer aan het strand en een rivier. De volgende ochtend hebben we een kijkje genomen bij het strand en gezien waar de naast gelegen rivier de zee in stroomt. Frank is daar nog even flink nat geworden door het water dat tegen de pier aan klapte. Na dit strand bezoek vonden we het weer tijd om de auto in te gaan en verder te rijden. Die middag zijn we in Byron Bay geëindigd. Dit is een nogal populaire bestemming voor backpackers in Australië. Het was dan ook erg erg druk maar wel heel leuk. We zijn even door het plaatsje gewandeld en hebben de plaatselijke vuurtoren bezocht. 's Avonds hebben we lekker in onze eigen hutje op wielen geduizend (voor de mensen uit Noord-Holland, dit is een kaart spelletje).

Meestal zoeken we zelf een camping uit in een plaatsje dat ons leuk lijkt of waarvan de Lonely Planet zegt dat het leuk is. Het is op goed geluk en dat pakt dus soms goed en soms minder goed uit. Maar we hebben in ieder geval in deze korte tijd al heel wat campings bezocht, al was het alleen maar om te vragen wat het kost om er een nacht te staan.

Vrijdag 27-11 hadden we geluk. We vonden een erg mooie camping in Ballina. Goedkoop en tegenover de zee en een zwembad. We besloten daarom om daar het weekend door te brengen. Het was heerlijk alleen uitslapen was er niet bij want zo rond half 9 's ochtends werden we ons campertje uitgebrand.

Maandag 28-11 vonden we het tijd om onze tocht te vervolgen. We kwamen naast een heel mooi plaatsje genaamd Woodi. Hier hebben we even de zee en het tegenoverliggende meer gecheckt en sandwiches gesmeerd om onderweg op te eten. Na weer een aantal kilometers zuidwaarts te hebben gereden besloten we te overnachten in Red Rock. De camping was wat minder dan we gewend waren maar wel goedkoop. Behalve dan dat we $0.20 ct moesten betalen voor 4 minuten warm water tijdens het douchen. De camping lag aan het strand maar door de late aankomst (17.00 uur) en het feit dat we om 10.00 uur weer van de camping af moesten zijn hadden we daar ook niet veel aan. Volgende keer beter. Tot deze middag hadden we zon, wat hierna volgt heeft zich allen voltrokken in regen. Niet normaal veel regen.

De regenachtige dagen erna hebben we weer veel gereden omdat het regende dus. Eén keer hebben we overnacht in Coffs Harbour en één keer in Port Macquarie. Helaas hebben we tijdens deze nachten niet veel geslapen. De regen op ons dakkie maakte dat we de slaap niet konden vatten. Alles was nat, vochtig en goor. Lang leve het kamperen.

Vanaf donderdagmiddag toen we Port Macquarie verlaten hadden werd het beter weer en daarom besloten we die dag naar een dierentuin te gaan genaamd; Billabong koala and wildlife park. We hebben er koala's geaaid, kangoeroes gevoerd en aantal andere dieren zoals apen en dingo's gespot. Heel leuk, zie foto's. Echt grappig om die kangoeroes te voeren omdat we ze ook al een aantal keer in het wild hebben gezien. Twee doden en twee levende om precies te zijn. En die koala's zijn echt super schattig.

Later die dag hebben we nog wat kilometers gereden en in Old Bar overnacht. Daar was niet veel te beleven. Misschien is daarom Frank die avond eindelijk gezwicht voor de kappersstoel. Gelukkig want hij begon toch aardig op David Hasselhof in zijn jongere Baywatch jaren te lijken (zie foto's van voor en na de knipbeurt).

Na deze eerst anderhalve week zijn we heel wat kampeerervaring rijker en gaat het ons steeds beter af. Frank is inmiddels een uitstekende piloot en samen met zijn co-piloot die de weg wijst (ahum) en de muziek verzorgt vormen we een goed team. We hebben kleppers, een frisbee en een extra stokkaarten gekocht (om te kunnen duizenden dus) en zo vullen wij onze avonden. We koken elke avond netjes op onze één pits gasfles voor het donker wordt. Het duurt uren maar dat nemen we voor lief omdat het goedkoop is en gezond. Voor we gaan slapen gaan we met ons zaklampje op zoek naar de toiletten om daar ieder op de daarvoor bestemde toilet (dames/heren) onze tanden te poetsen. Eenmaal terug bij ons campertje gaan we naar binnen, zonder het lampje aan te doen in verband met muggen, en wordt het bed opgemaakt. Dit ritueel herhaalt zich elke avond en tot op heden verveelt het nog niet. Het is behelpen maar dat heeft ook wel weer zijn charmes. Om de paar dagen doen we boodschappen en halen we nieuw ijs om de producten enigszins te kunnen koelen in een koelbox. Dat ijs is binnen no time weer gesmolten maar tot op heden hebben we nog geen betere oplossing kunnen bedenken (Tips zijn welkom!).

De afgelopen week hebben we veel wegen afgelegd door een Nationaal Park. In sommige van deze parken kun je ook overnachten en dat schijnt goedkoper te zijn dan het overnachten op een camping. Tot nu toe hebben we nog niet de drang gehad om dit doen. Wel twee keerbijna maar dan toch weer niet. Er is soms niet eens stromend water, laat staan douches. Bovendien leven er slangen en spinnen in Australië iets waardoor Mariëlle minder enthousiast wordt van het plan om daar te gaan kamperen. Misschien later want we zijn wel van mening het een keer gedaan te moeten hebben nu we hier zijn.

Tot nu toe hebben we nog niet heel veel spannende dingen gedaan als we ons verhaaltje zo terug lezen, maar wij vinden het heerlijk zo. En die spannende dingen komen later nog wel, misschien…

Jullie alvast allemaal een hele fijn sinterklaas voor degene die het vieren. Geniet van al het lekkers en natuurlijk de cadeaus.

Doe voorzichtig in de sneeuw als die er nog ligt en tot volgende week.

Liefs, Frank en Mariëlle

P.s. Frank vond in de supermarkt een klein schap met Nederlandse producten. We besloten dat we ieder één product mochten kiezen. Frank koos de bokkenpootjes, Mariëlle de appelmoes en gezamenlijk kozen we de appelstroop. We hebben geen heimwee maar het was toch wel even fijn om het etiket in het Nederlands te kunnen lezen.