Na Waihi Beach ben ik door gereden, naar Rotoura lake. Uiteraard heb ik daar weer een mooi plekje kunnen bemachtigen, aan de rand van het meer. S'ochtend ben ik naar het Wai-o-tapu park gegaan, voor diegene die dat niet kennen;). Dat is een park met kleur rijke vulkanische meertjes en bronnen. Heb daar erg mooie foto's kunnen maken, en wat ik me die dag daar voor al af vroeg is waarom het daar zo stonk. (Ook al in de stad). Nou vandaag heb ik het antwoord gevonden, ik denk dat de zwavel is die deze bronnen uitstoten. Maar wat een lucht is dat zeg, het ruikt gewoon naar rotte eieren ofzo iets. Maar goed wel heel mooi. Na alles gezien te hebben hebben, heb ik het advies van mijn zus opgevold en ben ik naar de Caves of Waitomo gegaan, dat zijn grotten met allerlei activiteiten. Heb vandaag een pakket geboekt voor morgen, was te laat om nog met de laatste groep mee te kunnen. Morgen ga ik abseilen van 100 meter hoogte in het midden van een grot! Ben zeer benieuwd, want heb vandaag al een wandeling gedaan en al wat grotten gezien. Erg kleine ruimtes, maar zeker heel indrukwekkend!
Vandaag ben ik wezen abseilen, het was echt ongelofelijk mooi, cool, en ontzettend gaaf. Ik had nog geluk want normaal is er een minimum aantal personen voor een trip, maar ik was de enige. Normaal kan je dan niet deze tour doen, maar vandaag had ik een privé instructeur. Het abseilen was vet, maar wat ik echt het geweldigst vond is gewoon beeld wat je hebt als je beneden bent in de cave. Je kijkt dan honderd meter naar boven waar je het licht ziet. Ik kan het gewoon niet omschrijven hoe mooi het is. Daarna zijn we wat dieper de cave in gegaan. Hier vind je Glow-Wormen(weet niet de vertaling), en als je dus je licht uit doet dan lijkt het net of je naar de sterren hemel kijkt. Ook was er een andere soort van slang achtige vis, die houden van donkere plekken. Best cool om die te zien. Helaas kan ik jullie hiervan geen foto's laten zien, want die staan op een usb stick en die kan ik niet uploaden naar me ipad. Die houden jullie na 10 april nog van me te goed. Na dit spectaculaire avontuur ben ik doorgereden naar Plymouth, bekend om de zwarte stranden en een heel mooi national park. 60 KM voor Plymouth ben ik even gestopt om wat foto's te nemen, helaas is dat niet zo goed afgelopen. Ben in iets scherps gestapt en ik kon er niet meer goed op lopen, teurg gestrompeld naar me auto en geprobeerd het eruit te halen. Uiteindelijk besloten om door te rijden naar Plymouth want daar was de dichts bij zijnde dokter. Maar iedere keer als ik me versnelling in moest trappen ging ik letterlijk door een hel. Na een uur ben ik aangekomen in het ziekenhuis, daar moest eerst een lange tijd wachten, en daarna heb ik nog is een keer een uur in die kamer gelegen. Het was erg pijnlijk, maar het was wel goed dat ik gegaan ben. Het resultaat was een steentje van 1 bij 1cm, morgen kan ik nog pijnstillers halen bij de apotheek op recept. Bij de tijd dat jullie dit lezen zal er vast niks meer aan de hand zijn, en voel ik me weer kiplekker:). Vandaag was een lange en saaie dag en ik baal als een stekker. Het probleem is lopen gaat moeilijk, en je kan nergens heen. Ben wel een stukje wezen rijden anders duurt de dag zo lang. Op deze momenten is het heel lastig dat je alleen bent. Ik hoop zo erg dat het morgen al een stuk beter is, en dat ik verder kan gaan.
Vandaag woensdag 16 januari, nadat ik gesproken heb met mijn allerliefste vriendin voelde ik me weer een stuk beter. Toen ben ik op pad gegaan naar een national park, waar vulkanen staan, die me werden aangeraden door andere reizigers. Een lange rit is het wel maar ik dacht dat het het wel waard zou zijn. Was het ook wel alleen wat ik wilde zien, heb ik niet gezien. De weersverwachting was te slecht om naar boven te gaan, en dan zou het vrijdag pas weer beter zijn. (Maarja dat weet je ook niet zeker). Als je boven bent zie je de kraters van de vulkaan, en dat moet onwijs spectaculair zijn. Dus ben verder onderweg gegaan om uiteindelijk zaterdag in Wellington aan te komen en daar de boot te nemen naar het zuiden eiland.
Vandaag donderdag, heb vanochtend even rustig aan gedaan, en even me huisje wat opgeschoond. Ik wilde vandaag naar Palmerston North gaan, maar uiteindelijk toch besloten om iets meer richting het zuiden te gaan en paraparaumu als eindbestemming te nemen. Tegenover Paraparaumu ligt een eiland Kapiti 1 en dat moet de moeite waard zijn om dat te zien, uiteraard ligt dat wel een beetje aan het weer. Ook Weet nog niet helemaal zeker wanneer ik over wil steken naar het zuiden eiland want het weer is heel slecht, vanavond zware windstoten en zware onweer en morgen wordt wel minder maar nog steeds kans op regen. Dus daarom denk dat het misschien beter is om morgen al over te steken. Uiteindelijk heb ik inderdaad de beslissing genomen om door te rijden naar Wellington, en daar heb een plek op de boot geboekt en morgen ochtend om 08:00 vertrek ik richting Picton. Vanavond ga ik optijd slapen want moet om 06:30 opstaan om optijd in te checken.

Vetrek naar het zuiden eiland, na lekker een warme douche genomen te hebben en vroeg bed te zijn moest ik 200m rijden naar de boot. Ik had namelijk een plekje op een Moterhome park, praktische naast de vertrek terminal van de boot. Als je aankomt wordt je gesorteerd op auto: vrachtwagens, campers, campervans gewone auto's alles gaat mee. Je krijgt een baan met een nummer en dan langzamer hand, gaat elke baan de boot. Ze delen de boot praktische in zodat er zoveel mogelijk mee kan. Om 07:50 vertrokken we, onderweg had ik de gelegenheid om mooie foto's te maken en heb nog een film gekeken. 5 minuten voor aankomst mag iedereen weer terug naar zijn auto, want tijdens de reis ben je op het deck. En dan ben je in Picton waar ik eerst even wat boodschappen heb gedaan, en toen naar french pass gereden. Dat is in het norden en het is absoluut geweldig mooi, mooi blauw water en een geweldig uitzicht. De weg er naartoe was minder omdat het een grove grind weg, waar ik ten eerste niet op verzekerd ben en ten tweede op rijmet een campervan. Al had ik nou een 4X4 dan had je mij niet gehoord, maar nu lijkt het net of die uit elkaar trilt. Morgen gaan we die vervelende weg weer terug want het is een doodlopend stuk, dan ga ik me weg weer vervolgen naar het National Abel Tasman park. Heb hele mooie foto's gezien in de lonely planet, en je kan daar heel mooi kajakken.
Ik ben inderdaad richting het National Abel Tasman park gegaan, maar ook er voorbij. Ook deze weg moet ik weer terug en vanwege het weer wat morgen en overmorgen beter wordt dacht ik dat het beter was om door te rijden, wat me brengt in Collingwood (Golden beach). Er zijn twee nationale parken dus ik wil morgen in ieder geval eentje doen en waarschijnlijk wordt dat het Kahurangi National park. Waarnaar we de volgende dag eindelijk naar Abel Tasman kunnen.

Ben zo veranderlijk als het weer, vandaag ben ik eerst naar de Waikoropupu springs geweest, ook wel pupu springs. Die hebben namelijkde grootse fresh water springs in NZ. (Daar komt 14.000 liter water per seconde omhoog). Dat is nog niet alles, dit is het helderste water ter wereld! Ze zeggen dat er misschien 1 plek op de wereld is waar helderder water te vinden is en dat is onder de ijskappen van Antarctica. Het mooie van deze plek waren de kleuren in het water van de planten en andere dingen, je kon ook heel goed foto's maken van de bodem. Daarna ben ik weer verder gegaan en ik gaan naar de plek die het eerste op kwam, en dat was het noordelijke gedeelte van Abel Tasman. Echt ongelofelijk mooi, het leek wel een sprookje. De baaien, het azuur blauwe water, de rotsen. Ik heb daar een wandeltocht gedaan tussen de verschillende baaien. Onwijs mooi en was zeker de moeite waard. Na een stevige wandeling ben ik terug de weg op gegaan om naar een slaap plek te zoeken, al gauw kwamen er bordjes met het Kahurangi National park. Sta dus nu boven op een berg met weer een fantastische uitzicht. Heb heerlijk me avondeten gegeten in het zonnetje en genoten van het prachtige uitzicht. Morgen zijn we dus al op de goede plek, en dan gaan we weer een wandeltocht doen door maar een klein gedeelte van het park, want dit park is het op twee na grootste nationale park van NZ! Na deze wandeltocht zal ik naar het zuidelijke gedeelte van het Abel Tasman park gaan wat veel goeds beloofd.

Vandaag maandag de 21 ste, ben eerst begonnen met een lange wandeltocht door het nationale park. Het was niet zo spectaculair maar wel mooi, ik had een wandeltocht uitgekozen van 1:30 heen en 1:30 terug. Maar na bijna 2 uur was ik er nog steeds niet, en toen kwam ik weer bij een punt waar ik moest kiezen en toen was de naam van de wandeltocht helemaal weg. Dus toen ben terug gelopen, want een wandeltocht van meer dan 5uur is teveel voor mij. Toen ik weer terug was ben ik naar het zuidelijke gedeelte van abel Tasman gegaan. Daar heb ik wat foto's genomen en ben ik naar split apple rock geweest, moest speciaal voor mijn lieve zus een foto maken. Vond het zelf ook wel gaaf om te zien, tot nu toe is abel tasman nationaal park het mooiste stukje natuur wat ik in NZ heb gezien. Heb niet gekajakt om dat het al wat later in de middag was. Daarna heb ik wat boodschappen gedaan en klaar om morgen op weg te gaan kiakoura, een klasgenoot is daar geweest en hij zei dat het absoluut de moeite waard is om het te zien. Het schijnt erg mooi te zijn, dus dat gaan we morgen zien. Ook hoop ik morgen weer een maccie op te zoeken om mijn verhaal te posten. Vandaag heb ik inderdaad een macca's gevonden om me verhaal te posten, veel plezier met lezen en geniet van de foto's. Waardeer al jullie leuke en lieve berichten en succes daar met die sneeuw.

Groeten uit een van de mooiste landen ter wereld!! :)