Een hele goede (mid)dag aan u allen.

Leuk om alle reacties te lezen en daarbij is het ook goed om te horen dat het goed met iedereen gaat. Nu we, na een reis (trein en bus) van 8 uur, in Canberra zijn is het tijd om het tweede verhaal op deze blog te skoften.

Allereerst is het tijd om even iets recht te zetten. Jeroen en Ilse, sorry, maar hier komt 'ie dan. Vorige week zijn Jeroen en Ilse, die ook aan het rondreizen zijn, even naar het hostel gekomen waar ik verbleef. Erg tof om jullie daar te zien!!

Na de geweldige ervaring met Cory zijn we op vrijdag met Anthony vertrokken richting de Great Ocean Road. De great ocean road is een weg die van Torquay naar Warnambool gaat. Deze weg is na de eerste wereld oorlog aangelegd door de militairen die zonder werk zaten die daarbij geholpen werden door gevangenen. Deze weg is daarbij een eerbetoon aan alle militairen van Australie.

We vertrokken om 10.30 uur bij het hostel. Met backpack en alle andere zooi moesten we ongeveer een kilometer lopen alwaar onze auto klaarstond. Deze toyota carolla, 5 deurs automaat, was me een beste en deze bak ging ons de komende dagen vervoeren. Van Melbourne reden we eerst naar Torquay waar we even hebben gezwommen in de zee. Uiteraard even onze namen in het zand en na het halen van wat boodschappen zijn we weer vertrokken. Langs de great ocean road zijn heel wat bezienswaardigheden en veel stops. Deze toeristische trekpleister is drukbezocht maar is het daarentegen ook echt wel waard. Enfin, ik hou het bij de tofste dingen die we hebben gezien.

In Lorne zijn we rechtsaf gegaan, tien kilometer de heuvel op alwaar we stopten om the Erskine falls te bekijken. Deze waterval deed me erg denken aan de watervallen van Kintampo. Na een flinke loop naar beneden staan we aan de voet van de waterval en blijven we een kwartier daar. Zoals Niels zei: "dit is echt de mooiste plek op aarde waar ik ooit ben geweest Eric". Wat een homo!

Na Lorne zijn we doorgereden naar Apollo Bay. Een van de grotere dorpen die de great ocean road doorkruist. Hier hebben we gegeten bij zo'n bbq plek die overal langs de kant van de weg staan. Naast de kermis die hier toevallig was hebben we dus wat gegeten en hierna zijn even een rondje gaan lopen. Reden? Op zoek naar een gratis slaapplek. Niels en ik hebben allebei een tent gekocht dus hier moeten we goed gebruik van maken. Na flink wat plekken te hebben gezien (met daarbij een bord dat kamperen daar verboden is) zijn we naar een recreatie gebied gereden. Het recreatie gebied, dat naast een camping staat, is in feite een cricketveld. We zagen hier naast het veld al een aantal tenten staan dus zijn we even gaan vragen hoe of wat. Het antwoord was. Kom hier gewoon slapen, niemand die er iets van zegt en morgenochtend kan je voor 2 dollar douchen op de camping. Zo gezegd, zo gedaan. Al is dat betalen voor het douchen er niet helemaal van gekomen ;-)

Na een heerlijk koude nacht omdat we beide geen slaapzak hebben, en geen kussen was het tijd om weer door te gaan. Niels bleek het ook flink koud te hebben gehad in zijn tent, maar als dat het enige is. Gratis slapen is relaxed, net als bomen!

We rijden door, slaan af richting een vuurtoren waar ze een entreebedrag van 17,50 dollar vragen. Rechtsomkeerd weer terug naar de great ocean road waar we voor het eerst koala's spotten, in het wild! Echt heel vet. Hierna zoals eerder genoemd weer doorgereden en na een aantal stops om de golven op de grote rotsen te zien slaan komen we aan bij de twelve apostels. Dit zijn twaalf grote rotsen in de zee waar eerder land was. Door de kracht van het water is het stuk land ingestort als het ware en zijn deze twaalf rotsen overgebleven. Erg vet.

Na Peterborough zijn we terug gegaan. In warnambool is namelijk alleen een kaasfabriek en zo bijzonder is dat nou ook weer niet. We reden terug tot Lorne waar we wederom wat hebben gegeten. Na wat te hebben rondgereden en de bordjes hebben gevolgd waar het recreatie gebied op staat aangegeven komen we weer aan bij een cricketveld. Hier drinken we een paar pinten en wachten tot het donker is. In het donker zetten we de tent op en gaan nog even naar de stad om te kijken of er nog wat te beleven valt. Wat blijkt? Staat onze tent op zo'n drie honderd meter afstand van het politiebureau. Niet mokken, lekker (gratis) slapen en de politie die kijkt maar even wat die doet.

Zo gezegd, zo gedaan. We staan vroeg op om onze tent af te breken en vertrekken richting Melbourne. We zetten Anthony af bij het vliegveld want hij gaat naar Tasmanie voor negen dagen. Wij brengen de auto terug en gaan naar St. Kilda. Deze wijk ligt aan het strand en hier slapen we 1 nacht.

De volgende dag vertrekken we met een andere huurauto naar Philip Island. Dit eiland staat bekend om the penguin parade. Dagelijks komen hier, bij zonsondergang, een paar honderd penguins aan land om naar hun jongen te gaan. Doordat dit gebeuren pas bij zonsondergang plaatsvind hebben we de dag doorgebracht in een regenboogforellenkwekerij (heerlijk woord voor galgje). Eerst hebben we buiten in de vijver een poging gewaagd. Na een kleine twintig minuten zijn we maar naar de vijver binnen gegaan omdat we bijna lek werden gestoken door al die muggen. Binnen zouden we binnen vijf minuten een vis hebben. Uiteraard duurde het bij ons welgeteld anderhalf uur! Toen we net op het punt stonden om die hengels er maar bij te gooien ving Niels er 1. Uiteraard onder het gemiddelde gewicht, k*tbeesten!

Hierna hebben we deze vis op de bbq gelegd aan het strand en hebben we op ons eigen kookeiland (voor onze trip aangeskoft) wat pasta klaargemaakt. Heerlijk heur! Hierna doorgereden naar het Nobbies centre. Een centrum op het westelijke puntje van het eiland waar je uitkijkt op een rots waar honderden zeehonden liggen. We hebben niet veel gezien in verband met de afstand maar het was wel lachen.

Eenmaal bij de penguin parade kwamen de penguins bij zonsondergang in kleine groepen op het land. Waar we een hele stroom aan penguins verwachtte viel dit dus een beetje tegen. Wat wel heel erg gaaf was, was om de penguins te zien terwijl ze hun jongen voedden. Er liep namelijk een pad door de duinen en zodoende kon je dat allemaal zien.

Na de penguinparade moesten we nog op zoek naar een slaapplek :-D. Op de kaart heb ik gezocht naar een recreatiegebied waar we naartoe zijn gereden. Heel stil hebben we daar onze tent opgezet en nog een paar pinten gedronken. Om 06.15 uur ging het wekkertje en om 06.30 uur leek het alsof we er nooit waren geweest. Hans klok in een notendop!

We reden terug naar Melbourne waar we de auto weer terugbrachten. Zonder enige plannen zijn we naar het station gegaan en zaten we vijftien minuten later in de trein naar Seymour waar we de bus in gingen naar Canberra, de hoofdstad. Na een lange reis stonden we in een onbekende stad zonder slaapplek. Naar het dichtsbijzijnde hostel gelopen en gelukkig konden we hier nog terecht. Heerlijk om zonder plannen te leven :-)

Gisteren hebben we het Australian War Memorial bezocht met het museum wat daarbij hoort. Erg bijzonder en indrukwekkend. Halverwege de tour zien we ook ineens Jeroen en Ilse weer. Het moet toch niet gekker worden. We hebben de tour met hun afgemaakt, hebben nog even rondgekeken en zijn daarna naar het nationale museum van Australie gegaan. Dit was een beetje een tegenvaller en omdat het ging sluiten zijn we na een kleine 25 minuten weer vertrokken. Jeroen en Ilse hebben ons bij het hostel afgezet en zijn daarna vertrokken naar hun camping. Bedankt voor het meerijden maat en nogmaals sorry voor je zonnebril. ;-)

Gisteravond zijn we met een Nederlandse meid en een Duitse gozer nog even de stad in gegaan. Het was erg gezellig. Hoe laat we terug waren, geen idee. De terugweg? Idem dito. Gelukkig heeft Niels zijn date met de toiletpot dit keer wel gehaald.

U zult onderhand vierkante ogen hebben, maar dat is dan maar zo. Het gaat hier helemaal prima en we gaan zo onze trip naar Sydney plannen om daar het weekend door te brengen. Lekker skoften in het gigantische Sydney.

Hou het rustig daar en wij gaan u wederom op de hoogte houden.

Mop mop mop en groeten van stikkestok!

Niels en Eric.