Een hele goede (mid)dag allen!

Op maandag 24 januari zijn Niels en ik vertrokken vanaf Schiphol Airport. Waar het 's morgens vroeg al erg druk was hebben we beide afscheid genomen van onze ouders, beste vrienden en zijn we door de douane gegaan. Om te vieren dat het nu eindelijk zo ver was, zijn we maar even een pint gaan drinken ongeacht wat de tijd was op dat moment ;-)
Na 12,5 uur vliegen zijn we eindelijk in Melbourne. Een prima vlucht waarin ik een aantal films heb gekeken en Niels heeft vooral geslapen. Eenmaal in Singapore waren we beide onder de indruk van het vliegveld. Machtig wat groot en alles is heel schoon! Een heuse monorail is aangelegd om mensen van punt A naar punt B te brengen, alleen op het vliegveld. Ik hoorde dat het "normaal" is op de grote vliegvelden, maar voor ons compleet nieuw.
Om 10.00 uur plaatselijke tijd vliegen we door naar Melbourne. Waar we om 06.00 uur plaatselijke tijd aankwamen hebben we de tijd gedood met wat drinken in de bar en het nemen van gratis voetmasages (door een machine, rustig maar..).
De gehele reis naar Melbourne was voor Niels niet helemaal zoals hij heeft gepland. Hij zat aan het gangpad, ik in het midden met naast me een Indiase vrouw die uit de film Jurassic Park leek te zijn gekropen. Deze vriendelijke vrouw heeft het geweten. Niels heeft een keer of zes langs haar gemoeten omdat hij last kreeg van een buikgriep. Dat hij 1 keer het toilet niet heeft gehaald is een kleinigheidje, laten we bij deze ook achterwege in het vermelden!
Om 21.15 uur plaatselijke tijd, na een vlucht van 7,5 uur, komen we aan in Melbourne. Ons paspoort is inmiddels twee keer gecheckt, een hond heeft ons twee keer besnuffeld en onze tassen zijn nog eens twee keer gecheckt op voedsel of iets dergelijks als we naar buiten lopen om door een busje te worden afgezet in het hostel. Hoe bedoel je "vriendelijk onthaal". Enfin, na een kleine 25 minuten komen we aan in het hostel en gaan we richting de kamer. Niels gaat gelijk slapen en ik volg hem na een douche.

De volgende dag ben ik al vroeg wakker door de geluiden in de kamer. Dit had ik wel verwacht aangezien we de kamer delen met tien andere personen. Niels blijft nog liggen waarop ik besluit om na het douchen gewoon even de stad in te lopen. Ik loop hier en daar wat rond, geniet van de eerste indrukken en haal hierna wat boodschappen voor het ontbijt.
Tegen een uur of 10.00 komt Niels naar beneden. Iets verbeterd probeert hij weer te gaan eten wat uiteindelijk niet lekker blijkt te vallen. Gevolg: Niels besteed zijn eerste dag op bed. Ik ga met Cory en Anthony de stad in. Cory en Anthony zijn twee Canadese jongens (beide zelfstandig op reis) en Cory slaapt bij ons op de slaapzaal. Dat achteraf alleen Anthony een chille gozer blijkt te zijn, kom ik later op terug!
Het is op deze woensdag 26 januari Australia day. Alle festiviteiten gaan een beetje aan me voorbij, maar ik doe wel mee met de festiviteiten in de tuin van het hostel. We hebben inkopen gedaan voor een bbq (om de kosten per persoon te verlagen). Na een heerlijke bbq, vergezeld door mijn reismaatje e e e e e Niels, is het tijd om in te gaan drinken voor een avond stappen. Indrinken is hier hard nodig omdat de drank in de clubs onwijs duur is. Een aantal drinkspelletjes, leuke gesprekken en kennismakingen later is het tijd om naar the Turf te gaan. Een club waar het op woensdagavond backpackersnight is. Niels haakt hier af om vanaf morgen helemaal fit te zijn. Om 02.30 uur kom ik terug en duik ik heerlijk een bed in! Eerste stapavond, geslaagd!

Op donderdag 27 januari gaan Niels en ik een beetje de stad te verkennen. Leonie en Kato, twee Nederlandse meiden van 18 (uit Grunn) gaan met ons mee. We nemen de gratis tram rondom het centrum en lopen hier en daar langs. Melbourne is een grote stad waar eigenlijk niets te doen is. We zijn dus even langs de rivier gelopen en op Federation Square (zie foto) hebben we even naar een potje tennis gekeken op een groot scherm. Hierna zijn Niels en ik onze eigen weg gegaan. We moesten namelijk nog een auto huren voor de volgende dag omdat we dan op reis zouden gaan met Cory en Anthony. De tour waarin we de gehele Great Ocean Road (zie foto) afleggen. We huren de auto in totaal voor twee dagen, genoeg om de 300 kilometer tellende rit af te leggen en weer terug te keren naar Melbourne.
Na het diner, die we samen met de twee Nederlandse meiden hebben bereid, drinken Niels en ik nog wat in de tuin. Hierna besluiten we om nog te gaan douchen voordat we de stad in gaan om nog even een bar op te zoeken. Op dit moment komt Cory binnen en is het eerste bizarre verhaal een feit.
Cory komt binnen in zijn onderbroek met in zijn rechterhand een bijbel. Hij waggelt wat door de kamer en antwoord met 'nee' als ik hem vraag of hij dronken is. Niels en ik pakken ook vast wat spullen in omdat we morgen om 10.00 uur al het hostel uit moeten. Cory begint tegen ons te praten dat wij niet met Anthony op pad gaan morgen. Hij heeft aan het einde van de middag afgezegd zonder reden waardoor we uiteindelijk met zijn 3'en vertrekken. Als we zeggen dat we wel gaan blijft hij herhalen dat wij niet met Anthony mee moeten gaan. Waarom niet? Omdat hij de duivel is! Niels en ik gaan niet echt in op zijn vragen en plotseling staat hij op om met ons te praten. Hij is namelijk 'Jesus Christ' en heeft gezien dat Anthony de duivel is. Wij praten wat met Cory maar hij blijft erbij. Wij gaan gewoon door met waarmee we bezig zijn. Niels gaat richting de douche, ik volg na twee minuten en neem de douche tegenover die van Niels. Op het moment dat ik me wil gaan aankleden trapt Cory mijn deur in en loopt op me af. Hij zegt dat hij niet bang voor me is, dat we niet weg mogen gaan morgen en of ik van mijn ouders hou. Ik geef hem een duw, begin te schreeuwen, Niels komt eruit en duwt Cory wederom bij me weg. We vragen ons af of hij drugs heeft gebruikt of simpelweg psychiatrisch is. We besluiten om onze handen thuis te houden zolang hij dat ook doet omdat we zien dat hij ontoerekeningsvatbaar is. We pakken al onze spullen en lopen naar de receptie. Cory, met alleen een deken om zich heen, volgt ons OVERAL. We praten met de receptioniste die niet weet wat ze met de situatie aan moet. Tijdens het moment dat ze met de manager aan het bellen is vraag Cory of de receptioniste zijn naam weet. Hierop antwoord zij met: 'natuurlijk, je bent Cory'. Waarop hij in alle rust antwoord: 'Nee, mijn naam is Jesus Christ'. Op dit moment hadden meerdere mensen door dat we dit verhaal dus ECHT niet verzonnen. Na een kleine twintig minuten stond de politie op de stoep die hem mee heeft genomen. Wij maken ons klaar voor het bezoek aan een bar en onderweg komen we de politie, Cory en al zijn spullen tegen. Op de weg naar buiten stopt Cory en legt zijn hand op zijn buik. Op de vraag wat er met hem aan de hand is antwoord hij: 'ik denk dat ik een kind krijg!'
Na het bizarre voorval gaan Niels en ik nog even wat drinken in het hostel en praten de andere geschokte gasten bij. Hierna vertrekken we richting een bar in het centrum en omstreeks 02.30 uur zijn we weer terug. In verband met het tijdverschil kon ik op de terugweg mijn pa nog even spreken. Geheel in de bonen heb ik hem een korte samenvatting gegeven van hoe het hier is en om het hier nog officieel te maken:

het is hier FANTASTISCH!

Bovenstaande verhaal is gebaseerd op een WAARGEBEURD verhaal en ik hoop dat jullie niet te veel zijn geschrokken. Morgen vertrekken Niels en ik richting Philip Island om later in de week aan onze tour langs de oostkust te beginnen.

Nadat we terug zijn van de tour in Philip Island ga ik het gehele verhaal over de Great Ocean Road online zetten. Tot die tijd, to be continued! ;-)

Aan allen: doe rustig daar en niet te veel skoften!

Niels en Eric