Luitjes.

Een kleine vijf minuten na het gepubliceerde verhaal van gister heb ik moeten vernemen van het thuisfront dat mijn oma is overleden. U begrijpt het al, weg is de euforie en daar is de stress. Wat doe je in zo'n situatie? Spullen pakken en gaan dus zo geschiedde de afgelopen 20 uur. Van vliegveld in Chiang Mai naar het plaatselijke busstation. Een nachtbus met een temperatuur van -15 graden celcius, maar we zijn er.

Op het moment van schrijven zitten we in Bangkok. De alarmcentrale van mijn reisverzekering is met alle macht voor ons bezig en zo is het dat we vanavond om 23.59 uur plaatselijke tijd vertrekken met een directe vlucht van Bangkok naar Amsterdam. We zullen morgen om 05.54 uur aankomen in Nederland..

Mensen, bedankt voor het volgen van mijn blog maar hier stopt het helaas. Ik ga vanavond eindelijk richting het thuisfront en richting mijn oma..