Hallo lieve Allemaal!

Weer tijd voor een update, de laatste van onze reis! Dit keer van de belevenissen in Thailand. De vlucht van Christchurch via Sydney duurde erg lang. Er was eventjes een klein paniek moment omdat een oude vrouw niet goed was geworden. Eerst werd omgeroepen of er ook iemand in het vliegtuig Grieks sprak maar niemand meldde zich. Toen we de crew wat zenuwachtig heen en weer zagen lopen zeiden we dat we verpleegkundigen waren om eventueel te helpen. Ze kwamen wat later terug met de vraag of we ook een bewijs hadden om dit aan te tonen, best logisch. We dragen uiteraard niet ons diploma bij ons, dus helaas. Later werd er omgeroepen dat er geen paniek was maar als er iemand was met bewijs dat hy/zy een arts of verpleegkundige etc was moest deze persoon zich even melden. Zo meldde zich een aantal mensen. We weten niet wat er precies aan de hand was maar de vrouw zag er niet helemaal frisjes uit...
Verder verliep de vlucht met wat films kijken, eten, muziek luisteren, slapen en nog maar een film kijken!

Aangekomen in Bangkok zouden we door iemand van het hostel opgehaald worden. Na wat heen en weer geloop zagen we geen bordjes met onze namen. Bijna dachten we het gevonden te hebben met een bordje waar Beeda op stond, leek best op Brenda, maar helaas. Een aardige vrouw hielp ons verder en belde het nummer van de taxichauffeur, wat we hadden gekregen. Niemand nam op dus zij regelde een andere taxi die ons zou brengen, gratis. Tijdens het wachten op deze man hebben we alvast wat geld gehaald. Dit bleek later het riante bedrag van 5euro te zijn geweest....
In de taxi zagen we niet veel van de omgeving omdat het nacht was. Nog een thais liefdeslied van de taximan en we kwamen aan by het hostel. Gelukkig hadden we een paar dagen van te voren nog gebeld of we gewoon in onze kamer konden ivm nachtelijke aankomsttijd, no problem! Of toch wel....we konden de kamer niet in want de geboekte kamer was vol. Een hoop gedoe waar we niet echt zin in hadden aangezien we erg moe waren. We zouden nog extra moeten betalen omdat het computer systeem niet klopte. Hier hadden we ook niet zoveel zin in en al snel werden we in een airco kamer gebracht. De volgende ochtend zouden we wat kunnen regelen met de receptie, prima!
Daar lagen we dan in de hitte in Thailand, weer een ander land met wat angst aan Brenda's kant door de India ervaring. Hoe zou dit land zijn, de mensen en de cultuur? Vergelijkbaar met India of compleet anders... veel slaap hebben we niet gehad die nacht. Mede dankzij de onweersbui en harde regen.

Ik , Yvonne, ben ik ontzettend trots op Bren! Met India in het achterhoofd het weer aandurven om een Aziatisch land te bezoeken, niet goed wetend wat er komt en hoe het zal zijn, ja daar ben ik trots op!

22 April hebben we het probleem van de kamer recht gezet met een NL-man die daar werkte. Veel makkelijker om dit in je eigen taal uit te leggen. We konden gewoon op deze kamer blijven en hoefden niks extra's te betalen.
Na een ontbijt en korte uitleg over Bangkok hebben we een bootje gepakt naar het centrum. Gelukkig is de eerste indruk niet zoals India, minder extreem en weinig getoeter. Op straat kopen we wat loempia's op stok en is op elke hoek weer wat anders te koop. We doen wat sight seeing en besluiten richting het paleis te lopen. Dé toeristen attractie van Bangkok. Bij aankomst blijkt de entreeprijs best veel te zijn, dus we skippen het bezoeken van het paleis van ons lijstje. We lopen over de marktjes en snuiven ( letterlijk, etensgeuren en wierook) wat Thaise geuren op. We besluiten om de boot naar de overkant van de rivier te nemen om daar een tempel te bekijken. We beklimmen daar een toren en maken foto's van het mooie uitzicht. Hier blijven we niet lang, want het is er zeer zweterig warm. We zoeken de toeristenstraat van Bangkok op, Koh San Road.
's Avonds eten we bij een restaurantje waar onze kip halal geslacht is.

Dinsdagochtend pakken we onze tas in om vervolgens met de bus naar Koh Chang te gaan. Deze rit duurt ongeveer 5 uur en nog een uur met de ferry. En dat voor nog geen 5 euro. Kan Arriva nog een voorbeeld aan nemen ( en aan de broodjes+ drinkservice en airco in de bus). Bij aankomst op Koh Chang worden we als schaapjes met z'n achten in een taxi gedrukt. We begrijpen dat zo'n beetje iedereen naar Lonely Beach gaat, dus besluiten wij te volgen. In dit kleine hippie dorpje aangekomen kost het ons wat moeite om verblijf te vinden. Verblijf genoeg, maar wij willen strand en kunnen dat niet echt vinden. Nadat we eerst maar ergens hebben ingecheckt doen we wat navraag en blijkt het strand iets verderop te zijn. We gaan hier kijken en zien heel schattige hutjes op het strand staan, prachtig uitzicht op de zee... Heel paradijselijk. Als we de volgende dag hier inchecken blijkt de binnenkant wat minder paradijselijk te zijn, het is meer zo n zelfgemaakte boomhut op de grond, met kieren en gaten. Heel ideaal om door te luchten, maar helaas ook toegang voor de twee kakkerlakken en 14 salamanders die we er gezien hebben. Maar met het uitzicht hebben we het daar wel voor over. En we hebben een klamboe waar we veilig onder liggen.
In deze hut hebben we twee nachten geslapen tot we bedachten dat we toe waren aan iets met wat minder ongedierte ( en de wc was verstopt, ook niet geheel onbelangrijk). We liepen wat verder het strand op en zagen hutjes voor ongeveer dezelfde prijs en veel betere kwaliteit. Helaas niet met hetzelfde uitzicht, maar ach, we liggen toch de hele dag op het strand, drinken wat vers geperste shakes en doen eigenlijk niet heel veel meer. Massage voor een paar euro en liggen by het zwembad wat eigenlijk alleen voor resort gangers is.
Vrijdagavond besloten we dat het toch tijd werd om wat te gaan doen. We boekten een snorkeltour voor de volgende dag om wat meer te gaan zien van de natuur.
Zaterdagochtend werden we opgehaald door dit bedrijf en de chauffeur bracht ons naar een leuk dorpje waar de markt zich op de pier bevond. Leuk om even door heen te lopen. Helaas hebben we niet genoeg rijd om echt in de winkeltjes te gaan kijken.
Aangekomen bij de boot worden we verwelkomt door een Franse duikinstructrice die ons wat uitleg geeft en papieren in laat vullen. Er stonden nogal beangstigend veel punten in over het risico van blijvende schade en overlijden en dat alles natuurlijk op eigen risico was. Erg geruststellend.Wij waren de enige twee die gingen snorkelen. Een groepje van 6 ervaren duikers ging, uiteraard, duiken.
Bij de eerste stop hoefde je het water niet eens in te gaan om vissen en koraal te zien, zo helder was het water! Prachtig! Een van de mensen van het bedrijf ging met ons een rondje om het eiland snorkelen.
Stop twee was alleen al hilarisch om te zien hoe bomvol de zee met zwemvesten lag! Ongeveer 150 aziatische mensen lagen in het water te dobberen totdat iemand, die wél kon zwemmen, hen op sleeptouw nam. Het gebeurde dan ook nogal eens dat je tijdens het snorkelen even halt moest houden omdat er een mannetje met vijf lui achter zich aan, vasthoudend aan een zwemvest, wilde passeren. We bleven niet heel lang bij deze stop, want de crew had te horen gekregen dat er vannacht een haai was gesignaleerd. Aangezien dit erg ongewoon is voor deze tijd van het jaar en iedereen " so excited" was om een dikke shark te zien, gingen we kijken of we het beest konden spotten. Best spannend om zo het open water in te duiken en kans te hebben een vijf meter lange haai voor je langs te zien zwemmen. Wij menen dat ze het hadden over een white shark, maar na google te hebben geraadpleegd zijn we hier helemaal niet zo zeker meer van. Het beest zou heel vriendelijk zijn en totaal ongevaarlijk. Nou, op plaatjes ziet zo n dier er alles behalve vriendelijk en ongevaarlijk uit!!!!! Uiteindelijk hebben we dus geen haai gezien. Nou hebben wij dan ook besloten dat het verhaal nogal rammelt aan alle kanten. Hoe kan een visser s nachts kunnen zien dat er een dikke haai op vijf meter diepte zwemt. En daarbij, zo n beest houdt zich niet bepaald aan de coordinaten die zo n visser doorgeeft... Al met al, een lekker broodje haai verhaal;)
Terug op het vaste land hebben we ons touwachtige zeehaar schoongespoeld onder de koude douche in onze hut. Best lekker de koude douche alleen is het eerste moment best een aarzeling. 'Nee ik durf niet...oeeehhh koud zeg!'

De volgende dag, zondag 28 April hebben we rustig aan gedaan. De beste plek op het strand uitgezocht zodat we lang schaduw hebben als de zon op zn felst is. Afgebakend met tassen handdoeken en slippers is dat goed gelukt. We doen ons best om bruin te worden, lezen dat er net zoals het schrikkeljaar een schrikkelseconde is EN zwemmen wat in de warme zee, geen straf vinden we zelf!

Maandag 29 April zijn we vertrokken vanaf Koh Chang weer terug naar Bangkok. We waren aan het wachten op de taxi samen met een Thaise vrouw. Ze mompelde wat, keek wat om zich heen en en lachte naar ons. Een moment later zat ze achter een hokje te plassen. Geheel in ons zicht dus hebben we ons maar even omgedraaid voor het gemak.
Na een korte tropische regenbui kwamen we rond 12.00 aan bij de ferry. De taximan wist niet waar we heen moesten omdat er 3 opstap plaatsen zijn dus dat schoot niet veel op. We hadden zelf wat gezocht op internet maar hier werden we niet veel wijzer van.
Een Thaise familie moest dezelfde kant op dus zijn we met hun mee gegaan. Achteraf was dit een langere en duurdere rit dan de heenweg maar uiteindelijk zaten we in de goede bus weer richting Bangkok. De grote gele M konden we niet weerstaan dus aten we even snel een hapje aangezien we de afgelopen uren alleen wat droge koekjes-chips en een banaan hadden gehad. Met de taxi weer terug naar het hostel waar we vorige week ook sliepen.

Onze laatste dag in Bangkok hebben we gevuld met shoppen. Van 30 winkels allemaal met dezelfde spullen in Chinatown tot een groot winkelcentrum waar we goed konden afdingen. We hebben hier leuke souvenirs gekocht. Van de taxi manieren staan we nog steeds versteld. Voor een klein stukje vragen ze meer dan 5euro wat natuurlijk veel te veel is! We hebben gezellig de volle bus gepakt met zn tweeën omgerekend voor nog geen 80ct. De tijd ging veel te snel vandaag zodat we weinig tijd hadden om de tassen weer in te pakken.

Op dit moment wachten we op het vliegveld van Bangkok, halen we herinneringen op van de afgelopen maanden en zijn we zo dankbaar voor dit alles!!

Lieve mensen bedankt voor het lezen van de blog, de reacties en jullie berichtjes die we via facebook-whatsapp etc hebben ontvangen!
Nu is het tijd om weer terug te keren naar jullie, waar we nog meer verhalen hebben en eindelijk wat fotos kunnen uploaden!

Het was een fantastische reis met prachtige herinneringen!!
Een tijd om nooit meer te vergeten.
We had a dream and it came to life!
En daar kijken we met heel veel blijdschap op terug ❤

Hele dikke liefs, ook van Yda!
Brenda & Yvonne