Na onze spannende avonturen in Pucon werd het tijd voor een ontspannen Pasen. We dachten, we gaan er even een lang weekendje tussenuit en hebben een Bed & Breakfast geboekt in Valparaiso. Deze stad ligt aan de kust van de grote oceaan. Het is een stad met een geschiedenis die net zo op en neer gaat als de vele authentieke stadsliften. Hoewel de tijd hier op sommige plaatsen stil heeft lijken te staan, staan veel van deze oude proletarier transporteerders ook echt stil. Neem je een werkende lift naar een van de vele heuvels waarop Valparaiso gebouwd is dan krijg je al snel waar voor je geld (100 tot 300 chileense pesos): een prachtig uitzicht over de baai van Valparaiso en Vina del Mar.

De B&B die we hebben geboekt heet Girasoles wat zonnebloemen betekend. Het is er ook leuk aangekleed met verwijzingen en op de buitenmuur is een grote Van Gogh geschilderd. In tegenstelling tot veel steden in Zuid Amerika heeft Valparaiso geen vierkant stratenpatroon, maar volgen de wegen zo goed als het kan de vorm van de steile heuvels. Ons huisje voor de Pasen lag ook half verscholen in de berg, de achterste muren bestaan uit rots van de berg.

Op 1e Paasdag hebben we lekker ontbeten tegen brunchtijd. En met chocola, want het is natuurlijk geen Pasen zonder paaseitjes! 's Middags hebben we gedoold door de labyrint van straten en steegjes. Er zijn slechts enkele wegen beschikbaar voor auto's, de rest is te bereiken via de liften of via lange trappen. Deze omgeving heeft een enorme aantrekkingskracht op kunstenaars die hun verbeelding hebben losgelaten op de muren en trappen door de stad. Een stad die waar ooit het straatbeeld werd bepaald door de rijke handelaren en hun families wordt nu opgesierd door ontzettend veel schilderingen, mozaiken en andere creatieve uitspattingen. Mede dankzij een protest tegen een verbouwing van een monumentaal pand is een aantal heuvels in de stad uitgeroepen tot Unesco Wereld Erfgoed.

Er is ook een vlak deel in Valparaiso, dat is volledig kunstmatig aangelegd. De schepen die vroeger uit Europa kwamen namen ballast mee die ze hier dumpte in de haven. Je zou kunnen zeggen dat dit deel van de stad op Europees grondgebied ligt. De haven is het kloppend hart van de stad en de doorvoerhaven voor het achterland. Er is nog steeds veel marine en koopvaardij activiteit. Neem de meest westelijke lift in de stad omhoog en je krijgt een schouwspel vanaf de 1e rij te zien waarbij iedere maritiemer zijn dag niet meer stuk kan. We hebben er een halve middag rondgehangen :)

Tijdens een weekendje weg mag je ook genieten van de locale gastronomie. We hebben in Valparaiso ook genoten van tapas in het restaurantje Poblenou. Daar hebben we ook onze eerste Pisco Sour op, het lokale drankje dat je gedronken moet hebben. Het nog lokalere drankje Terremoto hebben we echter nog steeds niet op. Deze mix van wijn, ijs en sterke drank komt met een bijsluiter: het zorgt voor een aardbeving (terremoto) wanneer je probeert op te staan. De kleine huisje op de berg worden soms ook bij elkaar geraapt om 1 restaurantje van te maken. Een koffietentje 'bij ons om de hoek' was ook zo opgebouwd. Heerlijk, koffie met WiFi. Chili heeft ook nog zijn eigen herontdekte wijnsoort Carmenére. Deze heerlijk volgeurende wijn is een aanrader! Zelf hebben we ook culinair gedaan met versgemaakte aardbijenshakes. Tot slot hebben we op aanraden van de gids 'Wally' voor 2500 pesos (€4,25) een 3 gangenmenu van lokaal voedsel gegeten. De soep hebben we deels laten staan, wat best makkelijk was aangezien het hoofdgerecht en het toetje ook al op tafel stonden :) De prijs/kwaliteit verhouding was prima.

Na de daagjes in Valpairiso zijn we teruggekeerd naar Santiago om een aantal redenen. We hadden in de miljoenenstad Santiago nog slechts anderhalve dag besteed in 'el barrio Bellavista' en dat was echt te weinig. Daarnaast is ook het kantoor van vliegmaatschappij Iberia te vinden in Santiago. Er is namelijk iets mis met ons ticket: de terugvlucht is veel te vroeg! Er is nog zoveel te zien, het reizen bevalt ons nog steeds en we slapen nog steeds in hetzelfde bed (al is dat meestal een stapelbed), dus we hopen er nog een maandje aan te plakken.

Santiago is zo goed als vlak, maar rondom de stad Santiago liggen bergen. In de stad zijn ook een aantal heuvels te vinden waar niet op gebouwd is, en functioneren als stadsparken. Deze heuvels geven ook een prachtig uitzicht over de stad. Zo hebben wij de bekende San Cristobal (waar 1 van de 2 zwangere Maria beelden ter wereld zich bevindt) aan het einde van de dag beklommen. De zonsondergang maakte een prachtig plaatje van Santiago.

Lonneke kreeg niet genoeg van de ontzettend grote fruit en groente markt in Santiago. Al de kraamjes die hun fruit en groente verkochten creeerde een een vrolijk creatief en kleurrijk geheel. De concurrentie is groot dus iedereen probeert zijn of haar handelswaar mooi te presenteren. Voor een habbekrats krijg je een zak vol verse groente mee. Terwijl je je ogen uitkijkt naar de vaten vol olijven en zakken vol graan moet je soms opletten voor halve koeien die op de schouder passeren. Een teken dat je in de buurt komt van de beter te vermijden vleesafdeling mocht je gevoelig zijn voor luchtjes.

Ons verblijf in Santiago gaf ons ook de mogelijkheid om door te reizen naar Mendoza, een bekend stadje om haar wijn aan de andere kant van de Andes in Argentinie. Maar voordat je daar bent moet je nog even een 4000 meter hoge pas over. Een spectaculaire tocht, die wij dankzij de huidige bustijden in het aardedonker hebben moeten nemen. Zolang het licht was en onze ogen open waren was het inderdaad heel mooi ;p

Door enige vertraging kwamen we midden in de nacht aan in Mendoza. We waren nog niet echt op de hoogte of het veilig was om naar het hostel te lopen vanaf de busterminal en besloten voor de zekerheid een taxi te nemen. Nog nooit hebben we voor zo weinig geld ons leven geriskeerd, met honderd door het rode licht zonder gordels op de achterbank. Heelhuids aangekomen bleek de nachtportier zijn tijd te nemen om open te doen en vervolgens om onze reservering niet te vinden. Na een tijdje zoeken vroegen we of er wel plek was; "yeah sure". Het duurde niet lang voor we in dromenland waren.

Mendoza is ooit gesticht door de eerste kolonisten van Spanje in een woestijn. In het gebied irrigeerden de originele bevolking het land al vanuit de rivier om het vruchtbaar te maken. De Spanjaarden hebben er een kunst van gemaakt en het is moeilijk te geloven dat dit ooit woestijn was. Overal staan bomen en stroomt water, zelfs door de stad heen en buiten de stad zijn uitgestrekte wijngaarden te vinden. We hebben nog wat opgetrokken met Magnus, een Noor die lotgenoot was in het nachtelijke aankomst avontuur. Ook zijn we op een fiets van Mr. Hugo door het druivenland getrokken om wijntjes te proeven. Dat deden we samen met de Braziliaanse Rosa die we op ons fietspad troffen. Ze had voor een korte korte broek gekozen als fietsbroekje waarmee ze de aandacht van passerende jonge druivenplukmannen volledig voor zich wist te krijgen. Na wat olijven producten, wijntjes en likeurtjes geproefd te hebben zijn we weer vrolijk de bus ingegaan op weg naar onze schone was en de busterminal voor een volgende nachtelijke rit naar San Miguel de Tucuman.

Andere interessante punten:

- Iberia heeft ons niet later naar huis kunnen sturen, British Airways wel: op 21 juni komen we jullie de zomer brengen!
- Heerlijk veganistisch gegeten in leuk restaurantje in Santiago samen met Lisa die we uit Ushuaia kennen.
- Rosenijs, honingijs, geroosterdernotenijs, alles te vinden bij Emporio la Rosa (al moet je niet 3 bollen bestellen als je nog met backpack naar de metro moet rennen :s )
- Ondanks goed zoeken tussen alle druiven hebben we Henk Wijngaard niet gevonden.
- We hebben wel de ondergrondse fontein onder het plein in Mendoza gevonden!
- Tessa weet onze blog nu ook te vinden, hooooi!
- We hebben op eikenhout gelegen wijn uit 2004 geslobberd, mjam mjam mjam
- Voor AR$3,20 anderhalf uur in de bus zitten, een nieuw record.

Wil je weten hoe dit avontuur verder zal gaan, kijk dan binnenkort weer op deze blog voor meer over Tafi del Valle, Amaicha del Valle, Quilmes, Cafayate en Salta!

- Dit avontuur werd mede mogelijk gemaakt door Skype om goedkoop 15 minuten in de wacht te hangen op een Nederlands nummer van de British Airlines helpdesk -