Volgens mij is het makkelijker om uit de gevangenis te ontsnappen dan Amerika binnen te komen. Wat een gedoe! Toen bij Customs mijn opgewekte American-style "Hi, how are you doing today?" werd beantwoord met een chagrijnig "hmmmz" en een strenge blik begon ik kriebels te krijgen! Dit werd nog een tikkie erger toen een zeer onvriendelijke vrouw mij bars verzocht mee te lopen naar een aparte kamer omdat er "iets" mis was met mijn vingerafdrukken.... Iedereen keek naar mij terwijl ik achter de vrouw naar het terroristenhok werd geleid. Daar aangekomen werden me mijn papieren en paspoort afgenomen en moest ik tussen allerlei ongure figuren gaan plaatsnemen. Ik keek voorzichtig om me heen en zag dat de kamer vol was met bewakers, camera's, scanners en ander hifi apparatuur die ik alleen ken van tv. Toen ik uiteindelijk naar een bureau werd geroepen, werd ik door een bijzonder onsympathieke man ondervraagd. Ik begreep er niets van! Nadat ik uitgelegd had wat ik de vorige keren in Amerika allemaal heb uitgespookt en ik niet verder kwam dan "Naar Pocahontas- en Leeuwenkoningbandjes geluisterd, kleurplaten (binnen de lijntjes!) ingekleurd en stripboeken gelezen!" lieten ze me uiteindelijk gaan. Toen ik later vroeg wat de reden van mijn verhoor was kreeg ik: "Je vingers waren te droog om vingerafdrukken te nemen" (??!!??) te horen...

Ik dacht dat ik er van af was maar bij de volgende stop begonnen ze me weer te ondervragen!

"Wat doe je thuis?"

"Studeren"

"Wie betaalt voor je reis?"

"Ikke"

Strenger: "Wie betaalt voor je reis??"

"Ik..."

Dit keer bloedlink: "Wie betaalt voor je reis???"

"Ik..!?"

"Nee, dat kan niet want je bent student, hoe kom je aan je geld??"

Ik heb de man dus maar eens haarfijn uitgelegd dat wij in NL niet 50.000 Euro aan collegegeld betalen, een fondsje hebben genaamd StuFi, dat werken naast studeren mogelijk is en we niet zoals in Amerika vanaf 7-jarige leeftijd creditcards en leningen hebben. Hij keek me met grote ogen aan en riep verbaasd: "Echt? Waar is deze geweldige plek?"

Toen ik uiteindelijk toch het land binnen mocht, kwam ik algauw tot de conclusie dat mijn beeld van Amerikanen klopt. Wat een volk! Ik had helaas een (extreem slecht) hostel midden in Hollywood.

Ik heb dapper NEE gezegd tegen alle tours die je langs huizen van bekende mensen en crime scenes brengen en heb in plaats daarvan een geweldig uitstapje gemaakt naar de Universal Studio´s. Het was supervet! Ik was er met een Spaans meisje en we hebben ons de hele dag vermaakt in filmsets, achtbanen, 3D en 4D shows, spookhuizen, stuntshows en zijn op de foto gaan met tv- en filmhelden!! Zo ben ik stevig geknuffeld door Homer Simpson, ben ik gekust door Spongebob, achtervolgd door Jaws en heb ik de liefde van mijn leven ontmoet: Matt Damon! Wat een geniaal park!!

Na een avond met wat biertjes met hostel-genootjes heb ik Crazy-Hollywood verlaten (na de nodige full body scans op het vliegveld) voor het zonnige Mexico!!! Snel meer!

Lesje: Hoe wordt ik Amerikaan.

Kies je levensstijl. Ga of voor fast-food (de billige optie) of voor gezond (elke dag rauwe organische toelie op je bord...).

Kies een Probleem. Het mag iets groots (alcoholisme) of iets kleins (livelingshamster dood) zijn. Maar zorg ervoor dat je er minstens 100 minuten over kan praten, tot minstens 5 inzichtspunten kan komen, 3 levensvragen kan beantwoorden, je jezelf terug kan vinden, er minstens 3 jaar voor in therapie moet en een maandje naar een rehab cliniek mag. Met Oprah op haar bank erover praten is het doel.

Leer de taal. Gebruik zovaak mogelijk de woorden LIKE en F*CK.

Zo wordt de zin:
¨But it feels as if I am the only person in this place that knows how you feel¨
¨But it f*cking feels like I´m like the only f*cking person in this f*cking place that like f*cking knows how you like f*cking feel¨