Van Hanstholm naar Bovbjerg, totaal 120 kilometer.

Vanmorgen eerst even naar de vuurtoren van Hirtshals gereden. Daarna vrij snel het bos in over mooie onverharde paden naar Norre Vorupor, een vissersdorpje. Wat opvalt onderweg is dat er vaak onbemande stalletjes staan waar zaken worden aangeboden zoals: aardappelen, honing, aardbeien, openhaardhout etc. Je wordt geacht zelf af te rekenen door het geld in een bakje te doen.

Hierna begon er een vrij saai stuk over vaak hele rechte wegen. De vergezichten die je hebt zijn vaak gevuld met windmolens (hoeveel hebben ze er in Denemarken?) en graanvelden.

Rechte wegen? De weg naar het pontje dat mij overbracht naar Thyboron was 8,5 kilometer lang en kaarsrecht. Ik kreeg hier een waar Flevoland gevoel. Gelukkig had ik hier het windje schuin in de rug.

Met de Deense automobilisten moet je goed rekening houden. Zo ben ik vandaag 3x gesneden en vergeten ze dat je met een karretje achter je auto een langer voertuig hebt en dat is niet zo handig als je een fietser gaat inhalen. Er is sowieso "iets" met de mensen die hier wonen. Twee dagen eerder sprak ik met een Engelsman (die hier al 25 jaar woonde) en een Noor (die bij zijn hier wonende zwager op bezoek was) en zij beschreven de noord west Denen (jutlanders) als volgt. De Engelsman: "they are rude and impolite". De Noor: "They don't have a culture here. They even aren't farmers". Zelf vind ik ze in zijn algemeenheid een beetje "horkerig", maar ja, zij zullen van ons ook wel wat vinden.

Op het pontje gebeld met Annemarie en afgesproken op een camping in Bovbjerg. Nog zo'n 30 kilometer rijden voor mij.

De laatste kilometers begonnen zo als de vorige waren geëindigd met een rechte weg: een fietspad, 8 kilometer kaarsrecht (sorry, er kwam 1 bocht in voor). Daarna kwam ik weer in een mooi kustgebied en was het de laatste kilometers genieten van de omgeving.