Ho Chi Minh city, vroegah: 'Saigon', 18 januari 2011, 7.44 am

Wat wil ik even kwijt nu ik net een uur of anderhalf geleden in HCMC ben aangekomen?
Ik was in eerste instantie hoopvol van plan van strandplaats Nha Trang naar het bekende ienieminie vissersdorpje Mui Ne te nachtbussen..

Ik probeerde wakker te blijven op mijn busbedje, waarop men rond middernacht erg in de verleiding komt even je oogjes te sluiten, bleek dat ik de enige was die er in Mui Ne uitgeflikkerd wilde worden en wat de buschauffeur met zijn compagnon liet besluiten mij gewoon niet wakker te maken!
Bij de tijd dat ik wakker werd, zat ik voor een prikkie (betaald tot Mui Ne) al half onderweg naar HCMC!
Dus ik heb wel lekker maar voor de helft van de busreis betaald. Ha.

Goed, nu zit ik in een heerlijk hotelletje, na heel wat gezoek en gezeul met Back Pack. Het begon deze morgen heel vroeg en het was in de eerste plaats totaal ergens anders waar ik en Back Pack neerploften.....

....................

Om jullie een beeld te geven:
Ik liep met Back Pack en daaraan vastgeregen daypack boven mijn kont & in mijn handen de NLse reisgids (met 4 hele bladzijden vol met alleen maar HCMC-straatjes en steegjes) door Bui Vien street. Dat is een van de toeristenstraten, ik wist echt niet waar ik moest kijken - Hotel 61, Hotel 114, Saigon Hotel, hotel dit, hotel dat, en waar volgens de lonely planet een backpacker's hostel zou moeten zitten: zat niks.

Ik liep maar semi-slapend door met alle keus aan guesthouses. Maar, imagine:

1. Ik moest plassen
2. Ontbijten
3. Even douchen
4. MAAR VOORAL DIE TAS NEERPLEUREN

Na genoeg keren '12$, roem wiz fan' als antwoord te hebben gehad, en genoeg keren negerend weggelopen te zijn -volgendevolgendevolgende - kwam ik uit bij een uithangbord met een leuke aanbieding.
Helaas geen cheap fan rooms meer beschikbaar.
Okay, ik wilde echt wel even stoppen met zoeken en lopen en tillen en zweten dus vroeg naar de prijs van een kamer met airco.
10$.
Ok.
Here are the keys.
1 verdieping hoger, gelukkig geen 10 trappen zoals met Nicole in Hanoi Golden Wings hotel.
Kamer honderd.
Stinky stinky, geen toiletpapier, gammel plafond & gratis schimmel.
Met andere woorden:
Even gelegenheid - te plassen, weliswaar met eigen toilettissues;
- de stinkkamer nog eens te bekijken;
Om vervolgens te besluiten de sleutel uit het elektriciteitscontact te trekken en weer lekker verder te zoeken naar een kamer.
Hij heeft toch mijn paspoort niet, hehe.
Zonder ook maar iets aan hem uit te leggen, waar ik mij helemaal op had voorbereid ja, legde ik de kamersleutel op de balie en liep weg.

Toen vond ik bij geluk dit hotel, schuin tegenover populaire bars. Jawel, op de 5de verdieping had deze oude, vriendelijke, Vietnamese vrouw in zwart losvallende pyjama met bloemetjespatroon wel voor 9$ een kamer voor me.

Yes! netnieuwe-lift, een kamer die heerlijk ruikt, vermoedelijk omdat de schoonmaaksters vlak voor me de kamer uitwandelden, geen brakke douche maar een heus douchegordijn + schuifdeuren die je weliswaar moet optillen omdat schuiven niet gaat maargoed, een tvTJE, een fan en een bureautje waar ik aan zit te skroiven in mijn (b)logboekje.

Pfoei, het is HEET hier in Zuid Vietnam, vooral met al die stadssmog 28 graden. Weer wat anders dan Hanoi, 10 graden meer! Hoorde net via Nederland.fm het weer op arrow jazz fm, 5 graden in NL?

Nu ga ik lekker mijn haar wassen!
Doi doi! (Ja Eline, hiermee bedoel ik onze welbekende doi-do-i uitgesproken door *censored*)
Knuffels!