Hier gaan we dan. Ben op de helft van Vietnam maar heb al meer beleeft dan heel Cambodja. Vietnam is heel anders, veel meer oplichters en de mensen zijn of heel aardig of totaal niet. Maar het is wel een mooi land. Terug naar mijn avonturen en mijn reis. Het begon met de busrit en de grens overgang. De busrit was bizar lang en hij is onderweg twee keer kapot gegaan. Maar bij de grens overgang duurde het pas echt lang. Ze hadden het meest bizarre systeem. Je moest de bus uit je paspoort afgeven en dan moest je lopen en werd heel de groep in een keer behandeld, wat verschrikkelijk lang duurde. Toen we eindelijk in ho chi Minh waren aangekomen en ingeckecked waren konden we de stad rondlopen. Wat een grote stad! We waren een beetje verdwaald maar na wat zoeken en een taxi toch thuis gekomen. In de wandeling een mark jacob shop in gelopen en een 270 dollar tshirt gepast. Gewoon omdat het kon. Die avond vroeg naar bed gegaan want we waren nogal kapot van de busrit.

De volgende dag was het weer eens tijd voor wat cultuur in de reis. De tuchi tunnels en het war museum stonden op het programma. First up de tunnels. Een bizar fenomeen en moeilijk te beschrijven maar zeker iets om heen te gaan. Ik paste niet door de tunnels, was iets te groot. Het was heel erg toeristisch, wat wel jammer was. Na de tunnels was het war museum aan de beurt. Dit was breathtaking, de verhalen, de foto's van de oorlog zijn erg indrukwekkend en wat daar toen gebeurt is, is onbeschrijflijk. Na deze lange dag was het tijd voor een drankje. Die avond kwamen we in contact met 13 gasten die op een bacherlorpartytrip waren. Zij gingen net als ons de volgende dag naar mui ne. En we zouden ze daar zien. De volgende dag was de dag van de busrit, stoelen erg klein en weinig ruimte maar wat doe je eraan. Eenmaal aangekomen in mui ne, een kleine powernap gedaan, om fris te zijn voor de avond. Die avond gingen we uit met het bachelorfeest. Wat een top gasten waren dat. Alles was een competitie. We gingen uiteten en ze hadden zoveel besteld dat de rekening 10.000.000,- dong was. Nog nooit zo'n hoog begrap gezien op een bon. Gedurende de avond werden er nog wat spelletjes gedaan met als hoogtepunt de pushup competitie. Ik was verplicht mee te doen. Met 20.000 dong pp inleg werd de pot aardig dik. En na 60 pushups waren er nog twee man over, ik en Louis. We stonden in de finale. Na 1 minuut rust moesten we verder. Na 39 pushups hielt ik het bijna niet meer, maar louis viel op zijn knieën dus met nog een pushup had ik gewonnen. Met aanmoedigen van bijna heel de club, ja mensen dit tafereel speelde zich af in een volle club, perste ik er nog een uit en won zo de competitie. Heel de club ging los, er bleken verschillende sidebets aan de gang te zijn en ik werd door de winnaars geknuffeld. Uiteindelijk 150.000 dong gewonnen voor 100 pushups dus geen verkeerde avond.

De dag erna was een brak dag om vervolgens na een rustige avond en goede na nachtrust, De dag erna naar de zandduinen te gaan. Daar heb ik op een struisvogel gereden. Dit was echt super gaaf en hilarisch! Erna de duinen bekeken en toen weer terug.

De rest van de dag was het wachten tot de bus vertrok. Deze stond gepland voor 1.30. Met de nadruk op gepland. De bus was zeker 45 minuten te laat, maar dat was het kleinste probleem. Ze hadden geen pek voor ons. We waren met 8 maar ze hadden maar plek voor 5. Dus discussie discussie en na een boze chauffeur, een klein beetje dwang van onze kant konden we toch de bus in. Dit betekende wel dat een deel op de grond sliep, dit was de meest oncomfortabele rit van me leven. Al met al niet geslapen maar wel aangekomen op de plaats van bestemming. Geld terug was geen optie en korting voor deze horror rit stond ook niet op de lijst. Maar naar het hotel gegaan en lekker uitgerust. Die avond met de 5 gasten die bij de 8 personen van de bus hoorde afgesproken en een goede avond gehad. Ben op de helft van het land dus we zien wat de rest brengt.