Na een vlucht van ruim 5 uur zijn we geland in Mexico-City. Hier hadden we een overstap van een uur en een kwartier... Hels! Je moet door de douane én je bagage van de band halen en naar een drop-off brengen voor 'connecting flights'. Lang verhaal kort; gelukkig hebben we het met Chantal haar Spaans gered om voorrang te krijgen bij de douane, waarmee we de vlucht op het nippertje gehaald hebben! (lees: 15 minuten voor vertrek waren we bij de gate) Daar ging weer 10 jaar van ons leven door alle stress.. Nu kunnen we er gelukkig om lachen haha!

De vlucht van Mexico-stad naar Lima was ook zo'n 5 uur en verliep gelukkig ook vlekkeloos. Na het landen werden we opgehaald en zijn we naar ons hotel gebracht in de wijk 'Miraflores' in Lima.
Dit deel van onze reis (Zuid-Amerika) hebben we redelijk vastgelegd, omdat dit noodzakelijk was voor een aantal onderdelen die we graag wilden doen. Uiteraard met vrije dagen waar we zelf nog dingen kunnen regelen, maar bussen en accomodaties zijn in ieder geval geregeld.

We begonnen Zuid-Amerika in de hoofdstad van Peru, Lima. Tijdens onze taxi-rit richting het hotel zagen we al delen van de stad die nog erg arm zijn. Hier werd het dan ook afgeraden om naar toe te gaan en we moeten toegeven dat we dit ook niet zo zagen zitten. 's Avonds zijn we wel 'Miraflores' ingegaan. Deze wijk staat ook bekend als veilig en is zeer geliefd onder toeristen met allemaal bars en restaurants. Daarna hadden we nog 1 hele dag in Lima. We hadden vooral even nodig om bij te komen van de reis en hebben dan ook lekker rustig aan gedaan.

De volgende dag vertrokken we met de bus richting het zuiden naar het plaatsje 'Ica'. Vanuit hier wilden we naar de oase 'Huacachina' wat midden in de woestijn ligt en met een vliegtuigje over de 'Nazca lijnen' vliegen.
Op het busstation stonden uiteraard de nodige taxichauffeurs al klaar om de toeristen weg te brengen. Degene die wij hadden getroffen deed nog even aan upselling door ons eerst naar een bureautje te brengen om z'n tours te verkopen. Nu moeten we zeggen, het is hem nog gelukt ook. We hebben direct een jeeptour door de woestijn inclusief sandboarden geboekt én de vlucht boven de Nazcalijnen. Meneer had bedacht dat we nog wel meer konden doen, maar hier hebben we het toch echt bij gelaten. Iets met, laten we ook eens een beetje rustig aan doen, want er staat nog genoeg op het programma de komende weken.

We verbleven in een echte 'Hacienda'; een oud landhuis waar ze vroeger wijn maakten. Net een klein museum. Erg mooi!

De volgende middag was het tijd voor onze 'jeeptour'. We gingen met 'sandbuggies' de woestijn in. Een 2-uur durende tour waarbij we een aantal keren met 'sandboards' op onze buik van de heuvels afgingen. We begonnen laag, waarbij we dachten, is dit alles? En daarna werd het behoorlijk stijl en was het toch wel heel gaaf! (Bas heeft met de GoPro wat filmpjes gemaakt, maar die volgen later) Daarna was het tijd voor de zonsondergang en zijn we nog even gestopt bij de oase.

De volgende ochtend was het tijd om naar Nazca te gaan. Hier heb je verschillende figuren op de grond getekend door een oud volk. De tekeningen zijn zo groot (meer dan 100m), dat je ze vanaf de grond nauwelijks kunt zien. De enige manier is dus vanuit de lucht. Met een klein vliegtuigje voor maximaal 8 personen gingen we een half uurtje de lucht in. Het zijn 12 figuren waar je overheen cirkelt, waarbij de piloot ervoor zorgt dat zowel de passagiers rechts als links uiteindelijk hetzelfde uitzicht hebben. Dit betekende veel bochten en creatief vliegwerk (zeg maar kunst en vliegwerk...) De meningen waren er onder ons nogal over verdeeld of het echt de moeite waard was. Chantal stapte in ieder geval kotsmisselijk het vliegtuig weer uit..

's Avonds was het tijd om weer de nachtbus in te gaan. Op naar de eerste stap richting hoogte; het plaatsje Arequipa op 2400m hoogte!