hallo people!

Daar ben ik dan weer,het heeft even geduurd,maar er is dan ook een hoop gebeurd sinds mijn laatste verslag.

Vanuit het hostel in brisban Aussie waar het momenteel goed toeven is,zal ik mijn avonturen uit de doeken doen.

Op 23 april ,een aantal dagen voor ik uit Quito zou vertrekken richting Los Angeles,besloot ik vroeg n de ochtend mijn vertrek grondig voor te bereiden.

Dat betekende;Foto's op de stick zetten,een aantal printjes maken,een kopie van mijn paspoort(i.v.m de stempels van zuid amerika)geld pinnen en de laatste boodschapjes inslaan.

Hier kun je dus uit opmaken dat ik werkelijk alles van enige waarde bij me had.

Nietsvermoedend en enigzins brak(ik was die dag behoorlijk verkouden en niet op mijn best)stap ik een internetcafe uit,waar ik sneller dan het licht wordt beroofd!

Voor ik goed en wel doorhad wat er gebeurde,was het leed geschied en mijn spullen weg.

Paniek,woede,en angstzweet brak me uit!Wat nu?!

Gelukkig liet mijn gezond verstand mij niet in de steek en was ik nog in staat helder te denken.

Politie,verzekering bellen en pasjes laten blokkeren was wat er volgde.

Toen dat geregeld was,moest ik naar de nederlandse ambassade voor een noodpaspoort en naar ik verwachte

verdere ondersteuning en begeleiding.Helaas kwam ik van een koude kermis thuis,ik werd vriendelijk te woord gestaan,maar achter een loket en verder dan een noodpaspoort afgeven ging de hulp niet.

Het noodpaspoort kon pas maandag worden aangevraagd(dit alles speelde zich af op vrijdag)en kon nog een aantal dagen op zich wachten,bovendien koste dit geld,iets wat ik niet meer had op 2 dollar na!

Moedeloos en ontredderd zat er niets anders op dan terug te keren naar het appartement en eerst geld te regelen.

Dit loste zich gelukkig snel op,want een meisje uit het appartement is zo lief geweest de gemaakte kosten voor ook daar moest ik weer terug nadat schieten.

Enfin,maandag eertst pasfoto;s,toen ambassade,waar de aanvraag werd ingediend en ik werd verzocht die middag weer terug te keren.

Daarna,de amerikaanse ambassade,er moest een officieel visum worden aangevraagd.Ik werd onderworpen aan een verhoor,vingerafdrukken werden afgenomen,er werd met nederland gebeld en tenslotte moest ik weer terugkomen nadat ik mijn noodpaspoort had!

Het was overigens helemaal niet zeker dat ik wel op tijd kon vliegen,dus de kans was groot dat ik ook nog naar het vliegveld moest.

Inmiddels was ik murm en moe en stond het huilen me nader bij dan het lachen!

maar gelukkig had de ned.ambassade goed nieuws,het paspoort was goedgekeurd en kon die middag worden opgehald.

Met het paspoort,geld voor het visum,een afspraak via internet en het politieraport weer naat de amerikaanse ambassade..........

Daar begon alles weer van voor af aan en het grote wachten begon....

Dit waren zenuwslopende uren,aangezien ik morgen (op mijn verjaardag!)zou vliegen,zou het lukken?

3 uur later kreeg ik groen licht,dolblij was ik.

Snel tas inpakken,mailen etc.

Een vroege vlucht weg hier en op naar L.A!

Helaas...de ambassade had nijn e tickets niet gelinkt aan het nieuwe paspoort en dus moest dit ook weer uitgezocht worden!

Uiteindelijk kon ik toch mee en begon de ontspanning.

Maar geland op amerikaanse bodem,begon de ellende weer opnieuw:verhoor,vingerafdrukken.etc etc.

Met mijn laatste dollars op zak eindelijk totaal uitgeteld in een travellodge,waar ik 2 dagen heb getoeft,ik had tenslotte geen geld de stad te gaan bekijken!Maar goed,uitrusten was ook aangenaam.

Eindelijk,eindelijk richting Sydney,maar bij het inchecken bleek dat ik ook daar opnieuw een visun voor moest hebben,hoewel de Australische ambassade verzekerd was,dat de oude gewoon nog geldig was.

Ik kon praten als brugman,maar ik kwam Amerika niet uit zonder visum,maar ik had geen geld!!!!

Of gaan en 5000 dollar boete krijgen,net toen ik op het punt van een kleine crash stond,kwam er een meneer ter redding en heeft het visum betaald(de held)

Eenmaal in het vliegtuig was ik weer relaxed en blij,de vlucht was prima,het eten lekker en de films vermakelijk.

Op australische bodem geland was het wachten op Sten......die er na 1,2,2 en een half uur nog niet was!

Nu kon je me echt opvegen,net toen ik naar de politie wilde stappen,stond hij daar,ook naarstsig op zoek naar mij.

De verkeerde vertekhal was de grote boosdoener,het weerzien een aangename verassing.

De eerste dagen hebben we doorgebracht in het imposante Sydney,waar ik heb genoten van de zon,de kakketoes,en de mooie parken en Bondi Beach.

Donderdag zijn we naar Brisban gevlogen,een geweldig mooie stad,waar we verblijven in een lekker hostel en de stad op ons gemakje hebben bekeken.Morgen trekken we weer verder langs de ooskust.....

Wordt vervolgd.....

Alle liefs en sunny greets uit queensland.