Goeiesmorgens deze morgen!

Allereerst onze welgemeende excuses voor het zo lang niets van ons laten horen; we hebben het simpelweg veel en veel te leuk gehad :-). Nu is nog een excuus misschien wel op z'n plaats, we hebben gisteren namelijk een "feestje" gehad in Melbourne en onze katers zijn niet te versmaden. Even over de eventuele spelvoudten heenkijken dus. Hierover later meer.

We gaan verder waar we gebleven waren en dat is nog in Cairns.
We hebben ons duikbrevet gehaald!! Hoe vet is dat?! Om gelijk maar even heel decadent over te komen, hebben we na het brevet een extra dag op de boot geboekt om vrij te duiken en om ervaring op te doen in het herkennen, wegjagen, en als dat niet lukt je duik-buddy aan te wijzen als alternatief maaltje, van haaien en pijlstaartroggen. Want ja die hebben we gezien ja. Ha! We hebben ook heel leuke mensen ontmoet op de boot, dit komt later nog terug!

(We zitten nu in de bibliotheek in Melbourne ons verhaaltje te typen en helaas kunnen we hier geen foto's uploaden dus die houden jullie te goed).

Na dit avontuur onder de prachtige azuurblauwe zee (volgens Anne, want zoals jullie weten heb ik geen idee hoe azuurblauw eruit ziet, kwaaltje van de familie Scheij.. Bedankt..) zijn we eens gaan brainstormen hoe verder. We hadden geen buspas, geen auto gehuurd, gekocht of gestolen en fietsen vonden we wat ver. Na veel wikken en wegen besloten om een auto te huren. Beste idee ooit! Een Suzuki Swift A.K.A. "Susie" A.K.A. "De Zwarte Kogel" met pas 36000 KM op de teller, airco, 4-deurs alles! Ze is ons trouw gebleven, afgezien van een nieuw batterijtje; het schijnt dat 3 dagen je lichten aan laten staan niet goed is voor de accu (stond niet in het contract trouwens) maar dit terzijde (thanks Annie!!), een echte kilometervreter en ze kan ook kleine zandweggetjes goed aan.

Susie heeft ons langs prachtige prive zandstranden gereden, ze heeft ons bergen laten zien waar de Zwitserse Alpen jaloers op zijn, watervallen waar je U tegen zegt (ja met een hoofdletter ja) en ze heeft ons lieve mensen laten ontmoeten die we anders hadden misgelopen.

Nu dan, de mensen van de boot. Op een paar rare Denen en Canadezen na vooral veel Australiers op de boot. Volgens de instructeur gebeurt dat niet vaak, maar wat hadden wij hier een mazzel mee. Jon en Kelly + kids, een getrouwd stel met kinderen dus, deden gelijk met ons hun duikbrevet. Na 2 dagen gezellig ouwehoeren werden we plotseling uitgenodigd door Jon om na onze tijd in Cairns bij zijn familie langs te komen in Atherton, een klein stadje ongeveer anderhalf uur rijden vanuit waar wij zaten. Deze meneer heeft een eigen vliegtuigje, en hij zou het leuk vinden om ons rond te vliegen zodat we een ander perspectief kregen van de "Tablelands", het gebied waar we toen zaten. Ehmm.. OKE!!!! Vluchten gemaakt in de schemering van de avond, daarna bij ze gegeten in hun gigantische huis en in het gastenverblijf verbleven voor een nachtje.

Na het uitwisselen van adressen weer verder gegaan met onze roadtrip. We hebben de overstromingen en bosbranden allemaal doorstaan en wel zonder littekens, dus dat is mooi. Australia day, 26 januari, hebben we weer bij Daniel, Tori en Pip gevierd met als gevolg een zwart gat in ons geheugen en de portemonnee. Na weer 5 heel relaxte dagen verder richting zuiden gereden met nog meer stranden, zon en zee. Nee, we raken nog niet verveeld. We hebben de hippies in Byron Bay nog even gedag gezegd en heel veel gekampeerd langs de kust. In Sydney hebben we Mark nog even over zijn bolletje ge-aaid vlak voordat hij terug ging naar ons kouwe kikkerlandje en we hebben echt een top tijd gehad met hem. Thanks bro! Geniet van de kou in NL, dan genieten wij van de zon hier! Ook in Sydney nog de Aussie mannen van Rugby Club Waterland getackeld in de kroeg en vervolgens heeft een taxi terug naar de camping ons getackeld.

Nu dan de uitleg van onze kater vandaag de dag. Niets vermoedend kwamen we aan in Melbourne afgelopen woensdag met het idee dat we wel even een hostel zouden vinden en makkelijk een paar nachtjes konden blijven.. NEE!! Alles zat vol en na uren zoeken eindelijk twee bedden gevonden in een hostel in het noorden van de stad, maar wel op verschillende kamers. Na een slapeloze nacht met stinkende Italianen bij Joris op de kamer en giechelende Duitsers op Anne d'r kamer een anders hostel gevonden met een eigen kamer! En stapelbed! Great succes! Dit mocht de pret allemaal niet drukken, want Melbourne is echt een topstad! Bij het toeristen informatie centrum kwamen we erachter dat er hier voor het eerst ooit een museumnacht de stad op zijn kop kwam zetten. En dat was gister. En dat is onze kater nu. Wel een heel goed feest gehad, thanks Melbourne, you're the best!

Dit alles werd geschreven in vogelvlucht, dat begrijpen jullie natuurlijk wel. De foto's die volgen geven een iets gedetailleerder beeld van de hele trip, we promise.

We gaan over een kwartier onze roadtrip langs de kust vervolgen richting Adelaide. Mochten jullie echt heel graag alles willen weten van wat we doen en waar we zitten, probeer eens op Google Earth "De Zwarte Kogel" in te typen; wie weet zien jullie een zwarte flits voorbij knallen met een weergallend "Suuuuussiiieeee" in de kielzog gevolgd door een afzwakkend volume wat het Doppler-effect heet. Maar misschien ook niet.

We zullen zo gauw mogelijk foto's plaatsen en we zullen onze stinkende (letterlijk) best doen jullie minder lang te laten wachten op het volgende verhaal.

We vinden al jullie reacties hartstikke leuk en het is echt cool om te zien dat zoveel mensen ons volgen op ons avontuur. Wij pinken een traantje weg bij het idee dat jullie allemaal aan ons denken en we lachen ons rot als we de weerberichten zien aan de andere kant van de oceanen.

Wederom een dikke kus van ons, bye bye, zwaai zwaai en tot de volgende keer maar weer!

See ya later!