Gelukkig nieuwjaar! Wij hebben het uitgebreid in Sydney gevierd, eerst vuurwerk gekeken bij Harbour bridge en toen naar 2 feestjes in het centrum. Wij hebben in totaal 4000 km afgelegd en de auto in Sydney weer ingeleverd. Afgelopen dagen heerlijk weer gehad in Sydney, zonnig en 30 graden! Dat terwijl het boven Brisbane nog steeds regent, zo erg dat mensen hun huis niet uitkunnen vanwege de overstromingen en reizen tussen Cairns en Brisbane dus niet meer mogelijk is! Officieel zou de zomer 1 december beginnen, maar na 15 jaar droogte houdt het nu niet op met regenen...

Maar dat is niet het enige vreemde wat we hebben meegemaakt! Een aantal ongebruikelijke voorvallen die hebben plaatsgevonden:

1. Transport. Ook al is Australie zo ontzettend groot en ruimte zat voor die paar auto's die rondrijden, mag je overal niet harder dan 100/110. Als je dat wel doet komen ze met een politieauto achter je aan en mag je mee of krijgt een dikke boete. De ritten waren dan ook lang en vermoeiend en hebben veel auto's aangehouden zien worden. Wij kregen zelf alcoholcontrole om 12u 's middags en in plaats van te blazen moest ik tot tien tellen!? Ik was dus helemaal in de war en saar alleen maar lachen. Verder rijdt iedereen kriskras door elkaar heen en iedereen heeft lak aan de regels. Links houden en rechts inhalen heeft niemand van gehoord, dus je wordt van rechts en links ingehaald en iedereen rijdt in het midden. Een lifter die we tegenkwamen in het hostel wist ook wat mooie verhalen te vertellen. O.a. dat hij om 11u in ochtend bij iemand in de auto zat die binnen half uur 6 blikjes bier wegdronk en met 150 over de rechterbaan scheurde. Toen werd hij aangehouden door de politie en man mee naar bureau, hijzelf mocht gelukkig gaan... Zelf gelukkig geen brokken gemaakt en goed links gereden, behalve op de dag dat we de auto moesten inleveren, toen ging ik uit automatisme de rechterbaan op!

2. Agressie. We hadden al gehoord dat er 3 toeristen ad random waren doodgeschoten in Surfer's paradise en ze hebben de dader niet te pakken gekregen. Later bleek dat in elke stad wel zo'n gek rondliep die het gemunt heeft op toeristen. Zoals een man met dreads in Melbourne die mensen neersteekt en slaapt in buitenhuizen (wijngaarden) van Melbourne. Op Fraser Island is er in de ochtend een lijk gevonden bij het water, nog onduidelijk wat de oorzaak is. In Newcastle waren we getuige van een ruzie tussen 2 automobilisten, want een vrouw had haar portier onzorgvuldig geopend en tegen zijn auto gekrast (heel aannemelijk aangezien iedereen hier blind is voor zijn of haar omgeving, als de ozzies ergens lopen of rijden wijken ze niet van hun pad...). We hoorden de man schreeuwen: it's an expensive car, you are going to pay for this b****! En vervolgens reed hij haar expres omver met zijn auto en reed door, haar achterlatend met inwendige bloedingen...

3. Hostels. Ik heb vast al verteld dat het slapen in hostels nogal spannend is, omdat je niet weet of het bovenste stapelbed het houdt of in het geval van Sarah iemand in het onderste bed bij je in bed kruipt... In Byron Bay kon je heel makkelijk via de achteringang het hostel binnenkomen en vond je in de ochtend dus ongewenste gasten op de banken beneden. Maar de deuren van de kamers zaten vaak ook niet op slot, dus iemand maakte mee dat hij thuis kwam van uitgaan en een wildvreemd persoon in zijn bed aantrof. Die wilde vervolgens niet vertrekken en was er weer ruzie! Ongenodigde gasten kunnen ook insecten zijn, zoals de vele kakkerlakken die hier rondlopen en zelfs over je bed kruipen. Het komt overigens vaker voor dat we met meiden op een kamer slapen, aangezien er heel veel meisjes rondlopen hier vers uit de schoolbanken, opzoek naar een Australische surfer. Maarja die kom je in de hostels dus niet tegen... Daar zitten alleen Duitsers die een poging doen te surfen (net als wij) en 's avonds in de kroeg staan met een gespleten teen omdat die over het board hangt en in gebeten wordt door een haai...

Dit alles speelde zich af langs de oostkust, waar we Surfer's paradise naar Byron Bay (de absolute favoriet), Coff's en Newcastle zijn gereden. Daarna naar de Blue mountains boven Katoomba, waar je prachtig kunt hiken door het regenwoud en via de rotsen omhoog klimmen - the 3 sisters. 3 rotsen die 3 vrouwen symboliseren die beschermd moesten worden tegen mannen, maar de man die de spreuk kon opheffen overleed plotseling en dus zijn ze voor eeuwig versteend. Hebben hier 2 dagen 5 uur rondgelopen, met flinke steile stukken omhoog en omlaag dus met nodige kramp daarna. Mijn eerste slang gezien, die plots het pad opkwam waar ik net mijn voet wilde neerzetten... Hij draaide gelukkig snel (in plaats van voor mijn enkels te gaan) maar bleef agressief om vervolgens terug het gras in te gaan. Volgens Joel was dit 1 van 5 meest giftige slangen van Australie en na een beet ben je na 2 uur dood. Vervolgens bijgekomen in geweldig hostel in de bergen, met openhaard dus toch nog beetje kerstgevoel. Daarna zijn we richting Melbourne gereden waar we 1e kerstdag bij mijn achterneef en familie hebben doorgebracht. Erg gezellig en heerlijk gegeten en Rene heeft ons 2e kerstdag de stad laten zien. Jammer genoeg was het erg koud 10-15 graden ipv de gewoonlijke 40 graden!

Toen was het eindelijk tijd voor de Great Ocean road. Man, man, wat was het ver en de weg was zo vermoeiend, zoveel bochten! Maar het was het dubbel en dwars waard! Super mooi de 12 apostelen en we hebben een helikopter vlucht gemaakt er vlak boven... Wat een ervaring! Die avond in een bergdorpje geslapen waar het inmiddels echt heel koud was, dus thermo ondergoed aan! Vandaar naar de heuvels rondom Melbourne gereden, waar vrienden van ouders van Sarah wonen waar we mochten slapen. Dit bleek een gigantische wijngaard te zijn met een mega Oostenrijks zelf ontworpen huis met sauna's, tropische zwembad, gouden kranen, etc. Niet normaal, ik was er gewoon verdwaald en voelde me net Sissi! Ik sliep in de groene kamer en Sarah in de roze. Flink verwend en heerlijk bijgeslapen, voor de lange rit terug naar Sydney. En dan kom je in Sydney... met onze auto die je nauwelijks kwijt kan. Heel druk, chaotisch en een smerig hostel. Maar goed, de meesten betaalden de hoofdprijs en wij hadden gelukkig 10 maanden van tevoren al geboekt. Na een dag ben je weer gewend aan de stad, we sliepen middenin het centrum King's cross, where people never sleep and children cry (volgens onze kamergenoot). En dit klopt, in de ochtend als het allang licht is stonden de party people nog steeds te dansen. We kwamen hier voor ultiem oud en nieuw en het was fantastisch! Twee vrienden van Sarah ontmoet, waarmee we hebben gegeten, gedronken, vuurwerk gekeken bij harbour bridge en naar een gaybash. Sydney is namelijk de gay capital of the world en die vrienden van Saar waren ook as gay as hell. Of bi zoals Blake, hij valt niet op een geslacht maar op mooie mensen, it's all love for the people. De hele dag: hello darling, gorgeous! Zijn vriend Tom omschreef zichzelf: I feel like a beautiful woman, caught in a beautiful man's body! Hi-la-risch! Het feest was alleen iets te gay achtig voor ons, dus wij zijn naar een feest bij ons om de hoek gegaan om vervolgens tot 14u uit te slapen. Laatste avond hebben we drankjes gedaan met onze kamergenoten (dit keer alleen maar mannen), die we op den duur toch wel hebben weten te waarderen. Zoals alles in Australie: it grows on you... De Fin die extreem verbrand was en daarom alleen maar in bed lag maar daar steeds half uithing, De Italiaan die 24/7 aan de telefoon hing met Pronto! Pronto! en van wiens lichaam Sarah nog meer opvliegers dan normaal kreeg en De nuchtere Nederlandse schilder die al 10 dagen lekker zijn eigen gang ging voordat zijn vader met hem kwam reizen en als je hem vroeg wat hij ging doen simpelweg antwoordde met: Ik ga neuken... Tot zo!

Vandaag afscheid genomen van Sydney en gevlogen naar Christchurch in NZ. Gelijk een heel ander landschap, beloofd een outdoorsy avontuur te worden. Helaas liggen wel veel panden in puin vanwege de aardbeving... Morgen komt Elise (vanuit Bali) en zij gaat met ons meereizen, heel veel zin in! Dit keer geen auto, maar de trein en bus rond het zuidelijke eiland en dan door naar het noorden. Foto's uploaden op deze blog duurt heel lang, dus voor foto's ga naar mijn account op Facebook!

Liefs,

Aniek